Prijeđi na sadržaj

Crna legija

Izvor: Wikipedija
Za ostala značenja, vidi Crna legija (razvrstavanje).
Vojnici Crne legije iz Tomislavgrada po završetku obuke 1942.

Crna legija je kolokvijalni naziv za zloglasnu elitnu jedinicu Ustaške vojnice koja je za vrijeme drugog svjetskog rata djelovala na području tadašnje Nezavisne države Hrvatske, odnosno današnje Bosne i Hercegovine i Hrvatske.

Pripadnici te jedinice su počinili veliki broj zverstava nad srpskim stanovništvom na području NDH.

Povijest

Osnovana je u septembru 1941. pod nazivom Bojna grupa Jure Francetića, odnosno 1. ustaška pukovnija i Sarajevska ustaška pukovnija, a prvi komandant im je bio satnik Jure Francetić, povjerenik Glavnog ustaškog stana za Bosnu. Njegov pomoćnik je bio poručnik Rafael Boban. Većinu ljudstva su činili Muslimani (Bošnjaci) s područja Istočne Bosne.[nedostaje referenca]

Legija se sastojala od 3 bojne (bataljona). Nadimak Crna je dobila zbog crnih uniformi. Iako su one s vremenom postale snažan simbol, pa i sinonim s ustaškim pokretom, u jedinicu su uvedene iz logističkih razloga. Ustaška vojnica je po propisima trebala imati svjetlozelene uniforme, ali nije bilo tkanina te boje, pa su se Francetić i Boban poslužili crnima.

U svojim prvim akcijama krajem 1941. - poduzetim protiv ustaničkih (četničkih i partizanskih) snaga u Istočnoj Bosni - nije imala previše uspjeha. Međutim, Francetić je ubrzo nakon toga lobirajući kod njemačkih vojnih vlasti isposlovao suvremeno oružje i opremu, pa je tako Crna legija opskrbljena motociklima, kamiona, brdskom artiljerijom, a italijanske vlasti su joj poslale nekoliko tenkova.

U proljeće 1942. Crna legija je sudjelovala u Operaciji Trio, kombiniranoj njemačko-italijanskoj ofenzivi (u bivšoj jugoslavenskoj historiografiji poznatoj kao Treća neprijateljska ofenziva) poduzetoj protiv partizanskih i četničkih snaga u Istočnoj Bosni. Pripadnici Legije su porazili do kraja marta porazili ustanike i izbili na rijeku Drinu, uspostavivši tako vlast NDH na njenim istočnim granicama. Taj je događaj opjevan u pjesmi Evo zore, evo dana koja slovi kao neslužbena ustaška himna. S druge strane, Francetićevi ljudi su tih dana počinili brojne ratne zločine nad civilima srpske nacionalnosti.

Partizanske snage su, s druge strane, iskoristile slabu koordinaciju između njemačkih i italijanskih snaga te prešle u jugoistočnu Bosnu i Hercegovinu. Crna legija je nakon toga sudjelovala u manjim borbama, da bi u junu jedna njena bojna sudjelovala u kozarskoj ofenzivi.

U ljeto 1942. partizanske snage poduzimaju pohod na Bosansku Krajinu, kojemu je cilj prebaciti težište ustanka u zapadne dijelove Jugoslavije. To je u centralnim i zapadnim dijelovima Bosne dovelo do borbi s promjenjivim ishodom, pri čemu se 3. bojna Crne legije istakla u uspješnoj obrani Kupresa. Istovremeno su 1. i 2. bojna Crne legije vodile borbe s manjim partizanskim jedinicama na području Vlasenice.

Aktivnosti Crne legije na tom području su u augustu 1942. dovele do sukoba Francetića s njemačkim komandantima na terenu, koji su držali da sklonost Legije nekontroliranim pokoljima i pljački samo podgrijava ustaničko raspoloženje, odnosno kompromitira politiku smirivanja hrvatsko-srpskog sukoba koju su Nijemci tada prihvatili iz pragmatičkih razloga. Tako su njemačke snage razoružale jednu satniju (četu) Legije, a 25.8. je Francetić uhapšen.

Poglavnik NDH Ante Pavelić je, pak, svjestan ogromne popularnosti koju Francetić uživa među ustašama, Francetića imenovao "zapovjednikom svih stajaćih ustaških zdrugova", a komandu nad Legijom je formalno preuzeo pukovnik Ivan Stipković.

Usprkos toga, Francetić je de facto ostao komandant Legije te je u jesen sudjelovao u nekim njenim operacijama u Zapadnoj Bosni. Nakon Bihaćke operacije, odnosno stvaranja velikog partizanske teritorije poznate kao Bihaćka republika, Francetić je imao uključiti se u osovinsku ofenzivu s ciljem njene likvidacije.

Međutim, avion iz koga je Francetić izviđao područje na kojem će izvršiti napad je 22.12. prisilno sletio kod Slunja. Francetić je uhvaćen od strane partizana i streljan.

Francetićeva smrt je označila kraj Crne legije kao jedinstvene vojne formacije. 1. i 2. bojna su izvdojeni u Prvi ustaški zdrug, dok su 3. bojni pod Bobanom pridodane još neke ustaške bojne te je nazvana Peti ustaški zdrug (kolokvijalno poznata pod nazivom Bobanovi crnci). Obje formacije su se borile odvojeno do kraja rata, odnosno poraza NDH u maju 1945.

Zločini

Opsežnu vojnu akciju protiv četnika u istočnoj Bosni Nemci su sproveli početkom 1942. Ofanziva je bila usmerena na deo istočne Bosne pod nemačkom zonom uticaja koju su držali Dangićevi četnici (Zvornik, Srebrenica, Bratunac, Vlasenica, Višegrad).

Ofanziva je bila usmerena i protiv partizana, ali su oni pobegli na zapad ili su prešli preko nemačko-italijanske demarkacione linije u jugoistočnu Bosnu, tačnije Foču koju su nešto ranije preoteli od četnika ili na sever Crne Gore odakle su nešto kasnije vršili napade na četnike.

Francetićeva Crna legija činila je masovne pokolje tom prilikom i o tome je zapisano:

Prelazak srpskih izbeglica skoro isključivo žena i dece preko Drine u Srbiju nije se delimično mogao sprečiti zbog slabo posednute granice na Drini. Hrvatske ustaške i milicijske snage poklale su veliki broj izbeglica koji su hrlili ka Drini, a delimično ih pobacali u reku.[1]

Izvori

  1. ↑ Zbornika dokumenata NOB, tom XII, knjiga 2, strana 307.

Vanjske veze

Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Crna_legija&oldid=42220839