Napad NOVJ na Zenicu 1943.

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Napad NOVJ na Zenicu oktobra 1943
Deo Drugog svetskog rata
Vrijeme:10-11. oktobar 1943.
Mjesto:Zenica
Rezultat: Uspešna diverzija NOVJ
Sukobljene strane
Narodnooslobodilačka vojska Jugoslavije Nemački Vermaht
Snage NDH
Komandanti i vođe
Nikola Pećanac, komandant Treće krajiške brigade
Uključene jedinice
Treća krajiška brigada NOVJ Delovi 369. legionarske divizije, satnija železničke bojne NDH, žandarmerijske i policijske snage
Snaga
1.200 2.000
Žrtve i gubici
5 poginulih, 4 nestala i 7 ranjenih oko 150 izbačenih iz stroja

Nakon zauzimanja Livna i Kupresa, Treća krajiška brigada dobila je specifičan zadatak. Prema zapovesti štaba divizije, brigada je trebalo da se noćnim maršem neopažena ubaci u Zenicu i tamo izvrši obimna razaranja privrednih objekata i instalacija koje su radile za Nemce. Zenica je predstavljala važan privredni i saobraćajni centar sa značajnim metalurškim pogonima, rudnicima i vojnim objektima. Akcija nije imala za cilj zauzimanje i držanje Zenice, nego nanošenje štete nemačkoj privrednoj i vojnoj moći, kao i unošenje zabune i privlačenje jačih nemačkih snaga radi rasterećenja pritiska na Treći udarni korpus. Zadatak je trebalo izvršiti samostalno, bez taktičke veze sa drugim jedinicama i bez obezbeđivanja cilja napada prema okolnim grarnizonima. U Zenici su se nalazile znatne snage NDH, 369. legionarske divizije i zaštitne snage (oko 1.500 boraca divizije i pripadnika nemačkih vojnih i policijskih službi, žandarmerija i jedna satnija domobrana železničke bojne.). Grad je bio saobraćajno dobro povezan sa velikim okolnim garnizonima. Stoga je planirano da se za akciju koristi iznenađenje i brzina, te da se ciljevi napada postignu pre nego što se neprijatelj organizuje i da se Brigada izvuče iz grada pre ogranizovanog neprijateljskog napada. Cilj napada nije bio zauzimanje grada i njegovo uključivanje u slobodnu teritoriju, nego izazivanjlje nesigurnosti kod nepriatelja, vezivanje neprijateljskih snaga i razaranje postrojenja važnih za ratnu privredu i saobraćaj.

Radi izvršenja ovog zadatka, Brigada je 9. oktobra 1943. iz okoline Bugojna krenula na marš. U toku sledeće noći brigada se prebacila preko komunikacija i reke Lašve, i stigla do sela Lupac koje je usled svog položaja odabrano kao polazna baza za ovu akciju.

Lokalne snage NDH otkrile su prisustvo partizana, tako da je došlo do manjih čarki i do artiljerijskog uznemiravanja. Međutim, nemački štab nije stekao pravu predstavu o snazi i namerama Brigade, s obzirom da nije uočeno značajno koncentrisanje snaga u okolini Zenice na drugim pravcima.

S padom mraka 10. oktobra Brigada je sa četiri bataljona krenula u akciju. Marševska distanca koju je trebalo preći iznosila je oko 10 kilometara. U to doba večeri mnoštvo industrijskih radnika iz okolnoh sela koji su radili u indistrijskim objektima u trećoj smeni u Zenici dolazilo je na posao, što je olakšalo neopaženu infiltraciju Brigade u grad.

Prvi bataljon imao je osnovni zadatak da nastupa prema kaznionici i oslobodi zatvorenika. Zadati ciljevi Drugog bataljona bili električna centrala mostu na reci Bosni. Treći je nastupao prema železari i dva rudnika, a Četvrti prema železničkoj stanici. Provukavši se bez incidenata kroz sistem spoljne odbrane, bataljoni su krenuli u energično nastupanje prema svojim ciljevima. U 22:00 minobacači Brigade koji su ostali na položajima van grada počeli su da tuku na grad da bi pojačali paniku i stvorili utisak opšteg napada. Nemačke i kvislinške straže i aktivirani delovi povlačili su se neorganizovano pred njima, uglavnom prema mostu i kaznionici. Stvorivši veliku zabunu, bataljoni su omogućili sebi relativno veliku slobodu akcije. Zauzeti objekti uništavani su znalački i sistematski.

Minirani su pogoni rudnika, železara i železnička i žandarmerijska stanica. Neposredno zatim uništena je i električna centrala. Zapaljeno je i veliko skladište benzina i nafte, što je izazvalo veliki plamen koji je osvetlio ceo grad. Na kraju je minirano veliko podzemno skladište eksplozivnog materijala.

Bila je to veoma snažna eksplozija. Stakla na prozorima kuća u gradu i crijep na krovovima poprskali su. Mnogi borci koji su stajali na nogama popadali su na zemlju. I drugovi iz štaba brigade koji su bili na brdu iznad Zenice osjetili su potres.

[1]

U toku ovog napada, prema izveštaju Brigade, uništeno je 27 lokomotiva i 150 vagona. Uništena su gotovo sva motorna vozila u gradu i veliko skladište benzina, nafte i oružja. Porušene su železnička i žandarmerijska stanica. Ubijeno je oko 90 Nemaca i legionara iz 369. legionarske divizije, a zarobljeno 60 domobrana. Oslobođena su i 4 zarobljena Rusa. Zaplenjeno je 6 „šaraca“, 2 „zbrojovke“ i 100 pušaka. Ostatak inače velikog plena i zarobljenika nije mogao biti izvučen iz Zenice usled neophodnosti izvlačenja iz Zenice usiljenim maršem.

Brigada se izvukla iz Zenice pred zoru i bez većih sukoba vratila na polazni položaj. U ovom napadu Treća krajiška je pretrpela je gubitke od 5 poginulih, 4 nestala i 7 ranjenih.

Vrhovni komandant Josip Broz Tito pohvalio je Treću krajišku brigadu za ovu uspešnu akciju.

Reference[uredi | uredi kod]

  1. ↑ Napad na Zenicu - Ilija Radulović: Treća krajiška brigada

Literatura[uredi | uredi kod]

Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Napad_NOVJ_na_Zenicu_1943.&oldid=41561353