Ruski zaštitni korpus
Ruski zaštitni korpus (ruski: 'Русский охранный корпус', njemački: Russisches Schutzkorps Serbien; skraćeno RZK) bio je za vreme Drugog svetskog rata kvislinška vojna formacija sastavljena od ruskih emigranata u Srbiji, u sastavu nemačkog Vermahta.[1]
U Jugoslaviji su bili poznati pod nazivom Vlasovci.
Komandant čitavog sastava je bio general-potpukovnik Štajfon, bivši carski i Vrangelov oficir. U borbenim dejstvima Ruski zaštitni korpus je bio potčinjen nemačkim odnosno bugarskim divizijama.[2]
Nadzor se sprovodio preko nemačkog oficira za vezu. Pripadnici Ruskog zaštitnog korpusa su verovali da će u novoj Rusiji, pod nemačkom okupacijom, nastupiti za njih povoljne okolnosti. Prema oceni Nemaca, Zaštitni korpus se u stražarskoj službi, a delimično i u ratu protiv partizana, "pokazao i dokazao kao pouzdan".[2]
Pri 104. lovačkoj diviziji su bili angažovani 1. i 2. puk, naročito za osiguranje proizvodnje u Krupnju, Boru i Majdanpeku i za osiguranje Drine. 3. puk je osiguravao železnicu u dolini Ibra i rudnik Trepča kod Kosovske Mitrovice.
Sovjetski ratni zarobljenici su od 1943. dodavani Ruskom zaštitnom korpusu.