Prijeđi na sadržaj

Sićevo (Niška Banja)

Izvor: Wikipedija
Sićevo


Pogled na Sićevo

Osnovni podaci
Država  Srbija
Upravni okrug Nišavski
Grad Niš
Gradska opština Niška Banja
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) 1007
Geografija
Koordinate 43°20′17″N 22°05′01″E / 43.338°N 22.0835°E / 43.338; 22.0835
Nadmorska visina 365 m
Sićevo na mapi Srbije
Sićevo
Sićevo
Sićevo (Srbije)
Ostali podaci
Poštanski kod 18311
Pozivni broj 018
Registarska oznaka NI


Koordinate: 43° 20′ 17" SGŠ, 22° 05′ 01" IGD

Sićevo je naseljeno mesto u gradskoj opštini Niška Banja na području grada Niša u Nišavskom okrugu. Prema popisu iz 2002. u Sićevu je živelo 1007 (1012) stanovnika (prema popisu iz 1948. 1361 stanovnik).

Sićevo je vinogradarsko-voćarsko i stočarsko-ratarsko seosko naselje zbijenog tipa, na dolinskim stranama u podnožju Svrljiških planina, (300–460 nmv), (veći deo na desnoj strani) Nišave, desne pritoke Južne Morave, pored magistralnog puta i železničke pruge NišSofija (ili nišavsko-maričke magistrale), 16 km istočno od Niša u početnom delu klisure, koja je po njemu i dobila naziv: Sićevačka klisura.

S leve strane nišavsko-maričke magistrale nalaze se vikend-naselja: Crvenica, Kutleš, Meči dol, Kulina, Šutevac, Kusača i Manastir Svete Bogorodice, koji je poznat i kao manastir Sićevo. Vrednosti ovog objekta doprinose freske iz druge i treće decenije 17. veka iz radionice patrijarha Pajsija, poznate po nespretnosti u crtežu i rustičnosti u koloritu. Kao spomenik kulture od velikog značaja manastir se nalazi pod zaštitom Republike Srbije [1][2].

Istorijat

[uredi | uredi kod]

Po predanju, Sićevo je nastalo u 13. veku kada je (Sveti Sava 1234. na putu za Carigrad „popio i blagosiljao“ seosko vino).

Pretpostavlja se da je staro selo vremenom raseljeno, a današnje Sićevo nastalo je početkom 18. veka od „zbegova“. Postoji mišljenje da su ga formirali žitelji sela Sićeva kod Prištine ili istoimenog sela kod Kline posle Seobe Srba pod vođstvom patrijarha Arsenija III Čarnojevića (1690)[3].

Infrastruktura privreda, kultura i sport

[uredi | uredi kod]
Sićevo je vinogradarsko-voćarsko i stočarsko-ratarsko seosko naselje zbijenog tipa, na dolinskim stranama i u podnožju Svrljiških planina
Hidroelektrana u Sićevu zahvaljujući kojoj je selo dobilo struju među prvima selima u niškoj banovini (1925)
Zgrada stare osnovne škole u Sićevu, danas Likovna i književna kolonija i Grafička radionica u kojoj se svake godine okupljaju slikari, grafičari i književnici iz celog sveta.

Sićevo objedinjuje tri „male“: Gornju, Srednju i Donju i vikend-naselja: Crvenica, Kutleš, Mečji dol, Kulina i Šutevac, a kod manastira Sv. Bogorodice vikend-naselje Kusača. Površina atara, gde na mestu Gorelica raste endemska biljka žalfija, (po kojoj je među pčelarima i ljubiteljima lekovitog bilja poznat ovaj kraj), iznosi 2.179 ha.

Električno osvetljenje selo je dobilo 1925, telefonske veze početkom osamdesetih godina 20. veka, a vodom se snabdeva preko seoskog vodovoda, sa izvora Vrelo. Sićevo ima osmorazrednu školu koja je počela sa radom 1882, (školske 2000/2001. škola je imala 88 učenika).

Pored seoske pravoslavna crkva Svetog proroka Ilije podignute 1800. (renovirane 1990) i mesne kamcelarije, selo ima stari (izgrađen 1934) i novi zadružni dom (izgređen 1948/49), Zemljoradničku vinogradarsku zadrugu „Sićevo“, spomen česmu borcima palim u prvom i drugom svetskom ratu, zdravstvenu stanicu, apoteku, poštu, motel „Sićevo“ i železničku stanicu.

„Poznato je po vinogradarstvu koje je bilo razvijeno i za vreme turske vladavine. Vinodelsko-voćarsko udruženje osnovano je 1895. Vinarski podrumi su do 1878. građeni u vinogradima, potom u naselju, a 1931, kada je počela sa radom HE „Sićevo“, kupljen je Vinarski podrum za potrebe zadruge, pored koga je 1937/38 izgrađen novi. Proizvodnja grožđa, vina, rakije i šljive tržišnog je karaktera.“

U novije vreme Sićevo je poznato i po kulturnim i sportskim manifestacijama:

Demografija

[uredi | uredi kod]

U naselju Sićevo živi 839 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 45,8 godina (44,9 kod muškaraca i 46,8 kod žena). U naselju ima 341 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,94.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa primećen je pad u broju stanovnika.

Zbog prirodnih lepota Sićevačke klisure u Sićevu je zadnjih 40 godina izgrađeno jedno od najvećih vikend naselja u okolini Niša.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 1361 [4]
1953. 1368
1961. 1389
1971. 1268
1981. 1093
1991. 1012 1006
2002. 1012 1007
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi
  
956 94.93%
Romi
  
47 4.66%
Ukrajinci
  
1 0.09%
Bunjevci
  
1 0.09%
Bugari
  
1 0.09%
nepoznato
  
0 0.0%


Povezano

[uredi | uredi kod]

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Spomenici kulture u Srbiji: Manastir Sićevo (sajt SANU) (sh) (en)
  2. Janićijević J, Kulturna riznica Srbije, Idea, Beograd, 2001.
  3. Tanja Milisavljević, Slobodan Gavrilović PRVA SELA U SRBIJI, Beograd, 2007, Izdavač Demokratska stranka-Istraživačko-izdavački centar, Pristupljeno 25. 4. 2013.
  4. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  5. Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]