Prijeđi na sadržaj

Supovac

Izvor: Wikipedija
Supovac
Osnovni podaci
Država  Srbija
Upravni okrug Nišavski
Grad Niš
Gradska opština Crveni Krst
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) 374
Geografija
Koordinate 43°23′12″N 21°45′18″E / 43.386666°N 21.755°E / 43.386666; 21.755
Nadmorska visina 151 m
Supovac na mapi Srbije
Supovac
Supovac
Supovac (Srbije)
Ostali podaci
Pozivni broj 018
Registarska oznaka NI


Koordinate: 43° 23′ 12" SGŠ, 21° 45′ 18" IGD
Supovac je naseljeno mesto u gradskoj opštini Crveni Krst na području grada Niša u Nišavskom okrugu. Nalazi se na levoj obali Južne Morave, pod Malim Jastrepcem, na granici aleksinačke i niške kotline, na oko 14 km severozapadno od centra Niša. Prema popisu iz 2002. bilo je 374 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 426 stanovnika).

Istorija

[uredi | uredi kod]

Supovac je staro selo. U turskim izvorima iz 1444. i 1446. godine pominju se sela Gornji i Donji Ključ (danas lokaliteti na ušću Nišave u Južnu Moravu), a u popisu 1516. godine se navodi da je vlaškom selu Selčanici (Sečanici) pripadala i mezra Supovac opterećena dažbinama od 800 akči. Već u sledećem popisu iz 1564. godine pominje se kao aktivno selo sa preko 30 domova. Nakon Velikog rata (16831690) opusteo je sasvim (iseljavanjem), ali je postepeno ponovo obnovljen. Od 1833. godine pominje se kao „selo na granici“. U Supovcu živi predanje da su rodonačelnici (ili obnovitelji?) sela preci današnjih Mitića, Ivkovića, Stojanovića, Stojkovića i još nekih rodova i da su se početkom 19. veka doselili iz vranjskog kraja. Nalazi u „Manastirištu“ (keramičke cevi, opeka, kreč), temelji crkve Svetog Lazara, kao i predmeti (cigle, malter), ljudske kosti na koje se nailazi prilikom kopanja temelja i podruma u današnjem naselju ukazuju na to da je selo postojalo od ranije. Supovac se pominje i u vezi s početkom rata na jugu Srbije 1876/77. godine. I danas se tačno zna mesto u selu (neobeleženo) sa kojeg je 20. juna (2. jula) 1876. godine opalio top u pravcu turske teritorije označivši početak Prvog srpsko-turskog rata.

U uslovima oslobođenog dela Srbije Supovac se sporo razvijao. Veću perspektivu je otvorila pruga Beograd-Niš, izgrađena 1884. godine, zahvaljujući kojoj su se javili početni oblici radničkog zapošljavanja u Nišu uoči Drugog svetskog rata sa dnevnom migracijom. Poseban problem za meštane predstavljao je prelaz preko Južne Morave, za šta se najčešće koristio železnički most, na kojem je u toku Drugog svetskog rata i posle rata izgubilo život 39 osoba.

Novi drumski most izgrađen je od 1969. do 1973. godine. On istovremeno predstavlja značajnu frekventnu vezu niškog kraja sa žitkovačko-tešičkim Pomoravljem. Nakon izgradnje drumskog mosta počelo je aktivno turističko korišćenje supovačkog prostora sa više od dvadesetak izgrađenih vikendica (1983). Godine 1971. u Supovcu su živela 24 poljoprivredna, 63 mešovita i 31 nepoljoprivredno domaćinstvo.

Demografija

[uredi | uredi kod]

Sredinom 19. veka (1846), Supovac je selo sa 19 domaćinstava i 129 stanovnika, 1910. godine imalo je 66 domaćinstava i 542 stanovnika, 1921. godine 92 domaćinstva i 630 stanovnika, a godine 1930. u njemu je živelo 101 domaćinstvo i 671 stanovnik.

U naselju Supovac živi 311 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 45,7 godina (42,6 kod muškaraca i 48,9 kod žena). U naselju ima 115 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,25.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 616 [1]
1953. 612
1961. 602
1971. 511
1981. 456
1991. 426 425
2002. 389 374
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi
  
370 98.93%
Romi
  
2 0.53%
Hrvati
  
1 0.26%
nepoznato
  
0 0.0%


Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  2. Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Enciklopedija Niša: Priroda, prostor, stanovništvo; izdanje Gradina - Niš, 1995.g. pp. 204–205.

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]