Rujnik

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Rujnik
Osnovni podaci
Država  Srbija
Upravni okrug Nišavski
Grad Niš
Gradska opština Crveni Krst
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) 569
Geografija
Koordinate 43°23′19″N 21°52′35″E / 43.3885°N 21.8765°E / 43.3885; 21.8765
Nadmorska visina 459 m
Rujnik na mapi Srbije
Rujnik
Rujnik
Rujnik (Srbije)
Ostali podaci
Pozivni broj 018
Registarska oznaka NI


Koordinate: 43° 23′ 19" SGŠ, 21° 52′ 35" IGD
Rujnik je naseljeno mesto u gradskoj opštini Crveni Krst na području grada Niša u Nišavskom okrugu. Nalazi se u planinskom području Popove glave i Crnog vrha, na oko 9 km severno od centra Niša. Prema popisu iz 2002. bilo je 569 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 585 stanovnika).

Istorija

[uredi | uredi kod]

Nalazi preistorijskog, kao i rimskog i vizantijskog porekla ukazuju na davnu naseljenost seoskog prostora. Na brdu Kremenac nađeno je mnogo obrađenog i poluobrađenog kamena. O ovom selu nema podataka iz slovenskog srednjovekovnog i ranog turskog perioda. Prvi službeni podatak o njemu datira iz 1783/84. godine i to iz izveštaja austrijskih uhoda, koji ga pominju kao selo s oko 40 kuća. Među selima (121 selo) stradalim u vreme Milojeve i Srndakove bune 1841. godine nalazi se i Rujnik. Oslobođenje od Turaka zateklo ga je kao manje selo sa dvadesetak zadružnih domaćinstava.

Posle oslobođenja od Turaka većina domaćinstava se domogla većih kompleksa zemljišta, ali s raspadanjem porodičnih zadruga počeo je već krajem 19. veka proces zemljišnog usitnjavanja. Zbog svog brdsko-planinskog smeštaja i pretežne upućenosti na šumsko-stočarsku privredu, Rujnik je u odnosu na Hum, Kamenicu, Gornji i Donji Komren i druga kotlinska sela, ispoljavao znake slabijeg imovnog položaja. U ataru su zapažene pojave uglja, ali bez pokušaja eksploatacije. Zbog toga su se već krajem 19. veka i u prvoj polovini 20. veka javile tendencije pečalbarenja, dopunskog privređivanja i iseljavanja.

Posle Drugog svetskog rata, naročito šezdesetih godina 20. veka, ojačao je proces prelaženja na gradska radnička zanimanja, ali najčešće uz zadržavanje seoskih poseda i jačanje mešovite privrede. Godine 1971. Rujnik je imao 74 poljoprivredna, 66 mešovitih i 5 nepoljoprivrednih domaćinstava.

Demografija

[uredi | uredi kod]

Krajem 19. veka (1895) Rujnik je manje selo s 34 zadružnih domaćinstava i 344 stanovnika, a godine 1930. u njemu je živelo 57 domaćinstava i 380 stanovnika.

U naselju Rujnik živi 465 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 44,5 godina (44,9 kod muškaraca i 44,0 kod žena). U naselju ima 171 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,33.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 723 [1]
1953. 790
1961. 829
1971. 741
1981. 647
1991. 585 575
2002. 572 569
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi
  
548 96.30%
Romi
  
13 2.28%
Crnogorci
  
1 0.17%
nepoznato
  
6 1.05%


Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  2. Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Enciklopedija Niša: Priroda, prostor, stanovništvo; izdanje Gradina - Niš, 1995.g. pp. 186.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]