Narva-Jõesuu
Narva-Jõesuu
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 59°27′N 28°02′E / 59.450°N 28.033°E | |
| Država |  Estonija
|
| Okrug | Ida-Viru |
| Površina | |
| - Ukupna | 10.2 km²[1] |
| Stanovništvo (2021.) | |
| - Grad | 2,664[1] |
| - Gustoća | 260.4 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+2 (UTC+3) |
| Poštanski broj | 29001, 29002, 29021, 29022, 29023[1] |
| Karta | |
  Narva-Jõesuu Pozicija Narve-Jõesua u Estoniji | |
Narva-Jõesuu (ruski: Усть-Нарва) je grad (linn) od 2,664 stanovnika[1] na sjeveroistoku Estonije u Okrugu Ida-Viru.[2]
Geografske karakteristike[uredi | uredi kod]
Narva-Jõesuu znači i na estonskom i na ruskom Ušće Narve, jer leži na ušću rijeke Narve u Finski zaljev, odmah pored ruske granice. Od grada Narve je udaljena 14 km.[2]
Najvažniji resurs Narva-Jõesuua je 12 km duga pješčana plaža (7,5 km unutar granica grada). Ona, more i borova šuma pomogli su da postane ljetovalište.[2]
Najveći broj građana Narva-Jõesuua su Rusi, a Estonci su manjina iako im se udio nakon 1990-ih značajno povećao.[2]
Historija[uredi | uredi kod]
Ušće Narve od davnina je bogato ribom, što potvrđuje dokument Woltera Plettenberga, Velikog majstora Livonskog reda iz 1503., kojim je dozvolio lokalnim seljacima da ribare i grade kolibe na lijevoj obali rijeke.[2]
Prvo stalno naselje pomoraca i ribara spominje u dokumentu koji je potpisao švedski kralj Karl XI 1688.[2]
Od kraja 17. vijeka spominju se sela; Jegge Suu (1759), See-Mündung (1764), Meresuu (1798), Jõesuu (1803), Narowa-Mündung (1886).[2]
Kad je 1799. carinarnica iz Magerburga preseljena je na lijevu obalu rijeke, uz nju je počelo rasti naselje sa njemačkim imenom Hungerburg kao prednja luka Narve. To ime ustalilo se i za ruske vladavine kao Гунгербург, tad su osnovana i prva poduzeća; brodogradilište, tvornica namještaja, sušara ribe.[2]
Narva-Jõesuu je izrasla u ljetovalište nakon završetka Baltičke željeznice, čemu je puno pomogao Adolf Hahn, gradonačelnik Narve od 1873., koji je došao iz Sankt Peterburga i Moskve. Narva-Jõesuu je 1894. dobila službeni status ljetovališta, nakon tog su 1896. izgrađene terme, a 1902. i Salzmannov sanatorij.[2]
Narva-Jõesuu je 1917. dobila status trgovišta (alevik), a 1934. je postala kvart grada Narve.
Za Drugog svjetskog rata dobar dio grada je uništen. Obnovljen je već 1945., a od 1990. ponovno ima status ljetovališta.[2]
Privreda[uredi | uredi kod]
Dok je 1989. bilo zaposleno 54% stanovnika, njihov broj je 2000. spao na 27%. To se desilo nakon bankrota tvornice ribljih konzervi - 2003.[2] Danas je jedina djelatnost turizam, koji isto tako neide baš sjajno.
Pobratimski gradovi[uredi | uredi kod]
Narva-Jõesuu ima ugovore o prijateljstvu sa gradovima;[3]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Estonia: Counties, Cities and Towns” (engleski). City population. Pristupljeno 12.12. 2021.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 „Narva-Jõesuu” (estonski). Eesti Entsüklopeedia. Pristupljeno 12.12. 2021.
- ↑ „Города-побратимые” (ruski). Narva-Jõesuu Linn. Pristupljeno 12.12. 2021.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
|  | |
Jaanilinn (Ivangorod) i Petseri (Pečori) anektirani su od strane Sovjetskog Saveza 1945. godine te su danas dio Rusije. | ||