Buje

Buje - Buie

Osnovni podaci
Županija	Istarska
Stanovništvo
Stanovništvo ()	5.340
Geografija
Koordinate	45°25′N 13°40′E / 45.42°N 13.66°E / 45.42; 13.66
Buje - Buie Buje - Buie na karti Hrvatske
Ostali podaci

Koordinate: 45° 25′ 12" SGŠ, 13° 39′ 36" IGD

Buje - Buie (tal. [ˈbuje]), grad u sjeverozapadnoj Istri koji administrativno pripada Istarskoj županiji.

Zemljopis[uredi - уреди | uredi izvor]

Buje-Buie se nalaze na brežuljkastom području na sjeverozapadu istarskog poluotoka 10 km udaljen od mora. Pripada širem području Bujštine (Buiese) između rijeke Dragonje (Dragogna) na sjeveru i Mirne (Quieto) na jugu i obuhvaća gradove Buje, Umag (Umago) i Novigrad (Cittanova) i općinu Bertoniglu (Verteneglio).

Buje ima površinu od 2 km². Povijesni dio grada je podijeljen na 2 dijela: Vila i Cornio, a dijeli ih ulica koja vodi do trga San Servolo gdje se nalazi istoimena katedrala. Dijelovi grada su pored starog grada i Stanica-Stazione kojom je nekada prolazila Parenzana (željeznica), Školski brijeg-Colle delle scuole, Brulo, San Sebastijan, Rudine, Stanzia rossa-Crvena Stancija i Monte Baster na istoku.

Stanovništvo[uredi - уреди | uredi izvor]

Po popisu stanovništva iz 1910. Buje je imalo 3.170, a od toga 3.061 Talijan. Nakon aneksije Hrvatskoj (u sastavu YU federacije, kao u čitavoj Julijia i iz Buja dolazi do masovnog egzodusa, ali ne u tolikoj mjeri kao u ostalim gradovima julijske regije, tako da Talijani danas čine 33% stanovništva (navjeći postotak u Istri). Pored 10,38% Istrijana većina su doseljeni Hrvati.

Historija[uredi - уреди | uredi izvor]

Buje je postojalo kao histarsko-keltski kašteljer Bulya da bi Rimljani izgradili castrum Bullea.koji se nalazio na glavnoj rim. cesti Via Flavia Tergeste-Pola. U srednjem vijeku se Buje različito naziva: Castrum Uvege, Bugia, Bugle, Castrum Bulge, da bi se u XV. st. ustalilo venetsko ime Buje. Dugo vremena je bilo pod vlašću akvilejskih patrijarha, da bi 1412. godine bilo predano pod vlast Mlečana.

Godine 1797. dolazi pod vlast Austrije, a od 1805. do 1813. je bio pod Francuskom. Iste je godine ponovno došao pod Austriju, kasnije Austro-Ugarsku sve dok ga po završetku prvog svjetskog rata nije anektirala Kraljevina Italija skupa sa skoro čitavom Julijom. Nakon kapitulacije fašističke Italije u septembru 1943., dolazi do narodnog ustanka i vlast preuzimaju bujski antifašisti. Ubrzo je uslijedila nacistička ofenziva (rastrelamento) i okupacija čitave Julijske krajine.

Na kraju drugog svjetskog rata Bujštinu su oslobodile-osvojile jedinice NOVJ, a od 1947. je formalno u Okupacionoj zoni B Slobodne teritorije Trsta, a zapravo pod jugoslavenskom vlašću koja je formalno priznata 1954. Zonu B između sebe dijele slovenski i hrvatski iredentisti. Čitava Bujština je skupa s većim dijelom julijske pokrajine anektirana NR Hrvatskoj u sklopu jugoslavenske federacije.,

Privreda[uredi - уреди | uredi izvor]

Najpoznatija tvornica je Digitron, koja proizvodi elektronsku opremu, po njoj je džepno računalo ili kalkulator dobio drugi naziv digitron.

Slavni ljudi[uredi - уреди | uredi izvor]

Silvio Vardabasso - geolog

Spomenici i znamenitosti[uredi - уреди | uredi izvor]

Zvonik katedrale San Servolo

U povijesnom dijelu Buja nalazi se katedrala San Servolo izgrađena u XVI. st. na temeljima rimskog hrama, a rekonstruirana u XVIII. st. u baroknom stilu. Crkva ima jedne od nastarijih orgulja u Istri (iz 1711, nedavno renovirane od jedne tal. fondacije). Zanimljiv je i zvonik kraj katedrale koji je Bujezima služio kao promatračnica i kula i kada je Venecija, nakon dugog otpora romanskog stanovništva Buja, okupirala Buje srušila je zvonik, ali je nakon velikih protesta građana zvonik ponovno podignut. Na trgu se nalaze i 3 kamena reljea mletačkog lava.

Na donjem trgu nalazi se crkva Santa Marije s kraja XV. st. s portalom iz XVI. st. u renesansnom stilu.