Obala Slonovače

Republika Côte d'Ivoire
Republika Côte d'Ivoire; République de Côte d'Ivoire
Zastava	Grb
Glavni grad	Yamoussoukro; 6°51′0″N, 5°18′0″W
Najveći grad	Abidjan
Službeni jezici	francuski
Demonim	Bjelokošćani
Vlada
nezavisnost od Francuske
Površina
Stanovništvo
BDP (PPP)	procjena za 2010
BDP (nominalni)	procjena za 2010
Gini (2002)	44.6; srednji
HDI	0.484; Greška: Pogrešan unos • 163..
Valuta	Zapadnoafrički CFA franak (XOF)
Vremenska zona	GMT (UTC+0)
Pozivni broj	225
Web domena	.ci

Obala Bjelokosti^{[nb 1]} (francuski Côte d'Ivoire [kot divwaʁ]; službeno Republika Côte d'Ivoire, franc. République de Côte d'Ivoire), država u zapadnoj Africi. Graniči s Liberijom i Gvinejom na zapadu, Malijem i Burkinom Faso na sjeveru te Ganom na istoku, a na jugu izlazi na Gvinejski zaljev, dio Atlantika. Smatra se jednom od najprosperitetnijih zemalja zapadne Afrike, ali je njen razvoj u posljednje vrijeme usporen zbog političke nestabilnosti.

Bjelokosna obala

Ime joj dolazi od engleskog naziva Ivory Coast koji je poslije prešao u sve druge jezike. U oktobru 1985. vlada Obale Slonovače je zatražila da sve druge vlade u svijetu da kao standardni naziv počnu koristiti isključivo francuski naziv Côte d'Ivoire, ali to nigdje osim u samoj Obali Slonovače nije propisano zakonom.

Iako su Evropljani otkrili Obalu Slonovače još u 15. vijeku, ona nije potakla neki interes za kolonizaciju, pa čak ni trgovinu robljem. Tek je Francuska 1840-ih, za vrijeme početka Utrke za Afriku, počela stvarati uporišta na obali. 1890-ih je otpočeo pohod za širenje vlasti u unutrašnjost, završen tek 1917. Francuska vlast je stimulirala uzgoj kakaa, kave i banana - što je stimuliralo razvoj plantaža i dolazak relativno velikog broja evropskih doseljenika.

Pokret za nezavisnost Obale Slonovače je godine 1944. pod vodstvom otpočeo kao sindikat crnih radnika na plantažima pod vodstvom Felixa Houphoeta-Boignyja koji će vrlo brzo odbaciti radikalnu retoriku i postati prvi crni ministar u francuskoj vladi. Godine 1960. je Obala Slonovače dobila nezavisnost a Houphouet-Boigny njen prvi predsjednik. Zalaganje za očuvanje bliskih veza s Francuskom i inzistiranje na kapitalizmu dovelo je ekonomskog buma u 1960-im i 1970-ih, često zvanog "Bjelokosno čudo". Houphoet-Boigny je vladao čvrstom rukom, a nakon njegove smrti godine 1993. nasljednici nisu bili tako vješti u čuvanju etničke ravnoteže. Godine 1999. je proveden državni udar, a godinu dana kasnije na demokratskim izborima je predsjednik postao Laurent Gbagbo. Pod njegovom vladom su se intenzivirale vjerske napetosti između kršćanskog juga i muslimanskog sjevera, čemu je doprinio i veliki broj gastarbajtera iz drugih, pretežno muslimanskih, država Zapadne Afrike. Godine 2002. je izbila secesionistička pobuna na sjeveru, u što se upetljala i francuska vojska. Kriza je ponovno eskalirala kada je krajem 2010. Gbagbo odbio predsjedničkog rezultate izbora na kojima je pobijedio opozicijski kandidat Alassane Outtara. To je dovelo do sukoba u kojima je Gbagbo uz francusku vojnu pomoć poražen i zarobljen.