Dionisije II Carigradski
Dionysius II | |
---|---|
vaseljenski patrijarh Carigrada | |
Crkva | Vaseljenska patrijaršija |
Izabran | 17. april 1546 |
Stolovanje završilo | jul 1556 |
Prethodnik | Jeremija I |
Nasljednik | Joasaf II |
Lični detalji | |
Smrt | jul 1556 |
Dionisije II (grčki: Διονύσιος Β΄; ? - jul 1556) bio je vaseljenski patrijarh Carigrada od 1546. do smrti.
Dionisije se rodio u Galati (današnjem dijelu Istanbula).[1] Godine 1516.[2]:186 je imenovan za mitropolita nikomedijskog i posvećen za episkopa od strane Teolepta I.[1]
Dionsije je od strane patrijarha Jeremije I bio određen za njegovog nasljednika, te je 17. aprila 1546. godine izabran[2]:39 velikim dijelom zahvaljujući javnoj podršci vjernika a protiv volje Svetog sinoda.[3] Za vrijeme stolovanja ga se krivilo da je povisio tarifu za imenovanje (pešteš) osmanskom sultanu na 3000 écua (zlatnika) kao i za to što je, prema naređenju sultana, srušio veliki križ na krovu crkve Pamakristosa, tadašnjeg sjedišta Patrijaršija.[4]
Mnogo značajniji događaj njegovog stolovanja se zbio kada je godine 1546. u Italiju otputovao mladi Mitrofan, mladi mitropolit cezarejski, koji će kasnije postati patrijarh Mitrofan III. Dionisije je Mitrofana poslao u Veneciju uglavnom sa zadatakom da prikuplja novac za Crkvu, ali je Mitrofan također otišao i u Rim gdje se sreo sa paom. Godine 1548. su vijesti o tome izazvale veliko nezadovoljstvo među grčkim stanovništvom Carigrada, pa je čak došlo do nereda i pokušaja ubistva Dionisija, koji se smatrao krivim kao i Mitrofan.[5] Dionisje se našao na rubu svrgavanja, ali na kraju je zadržao mjesto patrijarha zahvaljujući podršci Sulejmana Veličanstvenog.[6]
Dionisije je vladao do smrti. Datum njegove smrti je predmet rasprave među učenjacima, te se navode različiti datumi, kao 1554. i 1555. godine, ali se najpouzdanijim smatra jul 1556. godine,[2]:46 i to zahvaljujući mletačkim dokumentima.[5] Sahranjen je u manastiru Kamariotisa na otoku Chalki.[1]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 „Dionysios II”. Ecumenical Patriarchate. Arhivirano iz originala na datum 2016-03-03. Pristupljeno 18. VI 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Kiminas, Demetrius (2009). The Ecumenical Patriarchate. Wildside Press LLC. ISBN 978-1-4344-5876-6.
- ↑ Runciman, Steven (1985). The Great Church in captivity. Cambridge University Press. str. 199. ISBN 978-0-521-31310-0.
- ↑ R. Janin (1956). „Costantinople, Patriarcat grec”. Dictionnaire d'histoire et de géographie ecclésiastiques. 13. Paris: Letouzey et Ané. 677.
- ↑ 5,0 5,1 Moustakas Konstantinos. „Dionysios II of Constantinople”. Encyclopaedia of the Hellenic World, Asia Minor. Pristupljeno 18. VI 2011.
- ↑ Frazee, Charles (2006). Catholics and sultans : the church and the Ottoman Empire, 1453-1923. London: Cambridge University Press. str. 29. ISBN 0-521-02700-4.