Kanamicin
| |||
| (IUPAC) ime | |||
|---|---|---|---|
| 2-(aminometil)- 6-[4,6-diamino-3- [4-amino-3,5-dihidroksi-6-(hidroksimetil) tetrahidropiran-2-il]oksi- 2-hidroksi- cikloheksoksi]- tetrahidropiran- 3,4,5-triol | |||
| Klinički podaci | |||
| Identifikatori | |||
| CAS broj | 59-01-8 | ||
| ATC kod | A07AA08 J01GB04 S01AA24 | ||
| PubChem[1][2] | 6032 | ||
| DrugBank | APRD00026 | ||
| Hemijski podaci | |||
| Formula | C18H36N4O11 | ||
| Mol. masa | 484.499 | ||
| |||
| Farmakokinetički podaci | |||
| Bioraspoloživost | veoma niska nakon oralne administracije | ||
| Metabolizam | Nepoznat | ||
| Poluvreme eliminacije | 2 sata 30 minuta | ||
| Izlučivanje | Urin (kao nepromenjen drug) | ||
| Farmakoinformacioni podaci | |||
| Trudnoća | ? | ||
| Pravni status | ? | ||
| Način primene | Oralno, intravenozno, intramuskularno | ||
Kanamicin sulfat je aminoglikozidni antibiotik, dostupan u oralnoj i intravenoznoj formi. On se koristi za lečenje velikog broja infekcija. Kanamicin je izolovan iz Streptomyces kanamyceticus[3].
Farmakologija[uredi | uredi kod]
Kanamicin interaguje sa 30S podjedinicom prokariotskih ribozoma. On uzrokuje brojne mistranslacije i indirektno inhibira translokaciju tokom sinteze proteina[4][5].
Nuspojave[uredi | uredi kod]
Ozbiljni nepoželjni efekti obuhvataju tinitus ili gubitak sluha, toksičnost za bubrege, i alergijske reakcije na lek.[6]
Upotreba u istraživanju[uredi | uredi kod]
Kanamicin se koristi u molekularnoj biologiji kao selektivni agens, najčešće za izolaciju bakterija (npr., E. coli) koje su stekle gene (npr. putem plazmida) zajedno sa genom za otpornost na kanamicin (prvenstveno Neomicin fosfotransferaza II [NPT II/Neo]). Bakterije koje su bile transformisane sa plazmidom koji sadrži gen za otpornost na kanamicin se nanose na kanamicin (50-100 ug/ml) agar, ili se uzgajaju u mediju koji sadrži kanamicin (50-100 ug/ml). Samo bakterije koje su uspešno stekle otpornost na kanamicin mogu da rastu pod tim uslovima. Kao prah kanamicin je bele boje i rastvoran je u vodi (50 mg/ml).
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Antibiotic and Chemotherapy. Churchill Livingstone. 1981. str. 131.
- ↑ Pestka, S. (1975). „The Use of Inhibitors in Studies on Protein Synthesis”. Methods in Enzymology 30: 261-282.
- ↑ Misumi, M. & Tanaka, N. (1980). „Mechanism of Inhibition of Translocation by Kanamycin and Viomycin: A Comparative Study with Fusidic Acid”. Biochem.Biophys.Res.Commun 92: 647-654.
- ↑ Consumer Drug Information: Kanamycin, 2. 04. 2008., pristupljeno 04. 05. 2008