Bassano del Grappa
Bassano del Grappa
| |
---|---|
Pogled na centralni trg | |
Koordinate: 45°46′N 11°44′E / 45.767°N 11.733°E | |
Država | Italija |
Regija | Veneto |
Provincija | Vicenza |
frazioni | Rubbio. Contrade: Campese, Marchesane, San Michele, Sant'Eusebio, Valrovina |
Vlast | |
- Sindaco | Riccardo Poletto |
Površina | |
- Ukupna | 46.8 km²[1] |
Visina | 129 metara[1] |
Stanovništvo (2017.) | |
- Grad | 43,481[1] |
- Gustoća | 929.3 stan / km²[1] |
Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
Poštanski broj | 36061 |
Pozivni broj | 0424 |
Karta | |
Bassano del Grappa (venecijanski Basan) je grad i općina od 43,481 stanovnika[1] u Sjevernoj Italiji u Venetu u Provinciji Vicenza.
Bassano del Grappa leži u dolini rijeke Brenta, na mjestu gdje počinju prvi obronci Alpa[2], udaljen tridesetak km sjeveroistočno od Vicenze.
Prvo naselje u podnožju brda, gdje se rijeka Brenta ulijeva u ravnicu, svjedoče ostaci nekropole San Giorgio di Angarano, gdje su otkriveni artefakti iz 11. - 9. vijek pne.[3]
Rimska kolonizacija toga kraja vjerojatno se zbila tokom 2. vijek pne., pretpostavlja se da je naselje tad dobilo i današnje ime po kolonistu Bassianusu, vlasniku latifundije.[3] Iz vremena dok su tim krajem vladali Langobardi (568.-774.) i Franci (774.-888-), ima vrlo malo materijalnih tragova. Za razliku od tog u slijedećem periodu 998. dokumentirano je postojanje parohijske crkve sv. Marije koja je zajedno sa zamkom iz 1150. formirala nukleus iz kog je niknuo današnji grad.[3] Uskoro je Vicenza svjesna strateške važnosti novog naselja 1175. natjerala malobrojne stanovnike da joj se zakunu na vjernost. U sljedećim dekadama historija Bassana vezana je uz biskupe Vicenze i feudalce iz porodice Ezzelini.[3]
Nakon kratkotrajne dominacije Vicenze (1260.-1268.), Bassano je prošao kroz turbulentan period, kod se na vlasti smjenjuju Padova, Verona pa opet Padova sve do 1388. kad su Bassanom zavladali milanski Viscontiji. Period njihove vladavine karakterizira relativna autonomija o čemu svjedoči statut iz 1389.[3]
Od 10. aprila 1404. Bassano je pod mletačkom vladavinom.[3] Četverovjekovna vladavina Presvijetle Republike dovela su do dugog perioda mira u Bassanu, koji je prekinut jedino između 1509. i 1513. zbog Rata Cambrajske lige. To je bilo doba ekonomskom prosperiteta, kad je procvjetala prerada i trgovina vunom, svilom, kožom i nakitom. Mletački senat je 27. decembra 1760. dodjelio je Bassanu status grada.[3]
Most u Bassanu je prvi put dokumentiran u kronici iz 1209. Vijekovima je taj most bio od vitalnog ekonomskog i vojnog značaja ne samo za Bassano već i za Veneto, pa je često i brzo obnavljan nakon brojnih razornih poplava Brente, ponekad kao kameni a kadkad kao drveni.[3] Nakon brojnih rušenja gradsko vijeće je 1569. je naručilo od Palladia da projektira i podigne drveni most. Izgleda da poznati arhitekt nije projektirao potpuno novi most, već je samo redizajnirao postojeći iz 1557. godine. Palladijev most uništila je poplava 1748. pa ga je 1751. obnovio Bartolomeo Ferracina.[3]
Nakon Napoleonove pobjede nad Austrijancima u bitci kod Bassana 8. septembra 1796. počeo je burni period u historiji grada jer je učestalo mjenjao vladare.[3] Austrijska vojska povukla se iz Bassana 14. jula 1866. nekoliko mjeseci kasnije (21. oktobar) građani su plebiscitom odlučili da se pripoje Kraljevini Italiji.[3]
Bassano je povezan željeznicom sa Padovom 1877., sa Venecijom 1908. i sa Trentom i Vicenzom 1910. Vodovod je izgrađen 1897., a novi most između 1913. i 1917.[3]
Nakon Poraza kod Kobarida za Prvog svjetskog rata Bassano se našao na prvoj liniji fronta pa je krajem decembra 1917. u samo tri dana evekuirano 7000 ljudi, na grad je ispaljeno 527 bombi, koje su pobile 330 ljudi i razorile 250 kuća.
Najvažniji ekonomski događaj nakon rata bilo je otvaranje tvornice emajliranih proizvoda (Smalteria Metallurgica Veneta) 1924., koja je ubrzo postala najvažniji privredni pogon u Bassanu.[3]
Za Drugog svjetskog rata nakon Pada fašizma u septembru 1944. u akciji odmazde protiv talijanskih partizana vojnici Wehrmachta pobili su 500 stanovnika, 400 deportirali i objesili 31 mladića. Zbog tog je nakon rata grad odlikovan medaljom za hrabrost.[3]
Nakon rata Bassano je zahvatio proces nagle industrijalizacije i porasta stanovništva.[3]
Najpoznatija atrakcija Bassana pored Palladijevog mosta Alpini je Villa Angarano koju je također projektirao on 1548. Vila je 1996. uvrštena na UNESCO-vu Listu mjesta svjetske baštine u Evropi kao jedan od objekata lokaliteta Historijski centar Vicenze i Palladijeve vile.[4]
Pored tog tu je srednjovjekovni zamak Ezzelini, gradska vijećnica sa lođom i palača Bonaguro.
Pored tradicionalniih industrija; keramike, namještaja i destilerija grape Bassano ima i pogone obućarske i mašinske industrije.[2]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Italy: Lombardia” (engleski). City population. Pristupljeno 7. 1. 2019.
- ↑ 2,0 2,1 „Bassano del Grappa” (talijanski). Treccani. Pristupljeno 7. 1. 2019.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 „La storia” (talijanski). Comune di Bassano del Grappa. Pristupljeno 7. 1. 2019.
- ↑ „City of Vicenza and the Palladian Villas of the Veneto” (engleski). UNESCO. Pristupljeno 7. 1. 2019.