1751

Iz Wikipedije, slobodne enciklopedije
Idi na navigaciju Idi na pretragu
Ovo je članak o godini 1751.
Milenijum: 2. milenijum
Vjekovi: 17. vijek – 18. vijek – 19. vijek
Decenija: 1720-e  1730-e  1740-e  – 1750-e –  1760-e  1770-e  1780-e
Godine: 1748 1749 1750 – 1751 – 1752 1753 1754
Prva stranica prvog toma Francuske enciklopedije.
1751 u drugim kalendarima
Gregorijanski 1751
MDCCLI
Ab urbe condita 2504
Islamski 1164 – 1165
Iranski 1129 – 1130
Hebrejski 5511 – 5512
Bizantski 7259 – 7260
Koptski 1467 – 1468
Hindu kalendari
 - Vikram Samvat 1806 – 1807
 - Shaka Samvat 1673 – 1674
 - Kali Yuga 4852 – 4853
Kineski
 - Kontinualno 4387 – 4388
 - 60 godina Yin Metal Koza
(od kineske N. g.)
Holocenski kalendar 11751
p • r • u
Podrobnije: Kalendarska era

Godina 1751 (MDCCLI) bila je redovna godina koja počinje u petak po gregorijanskom kalendaru odn. redovna godina koja počinje u utorak po julijanskom kalendaru.

Događaji[uredi - уреди | uredi izvor]

  • početkom god. - Crnogorski vladika Vasilije Petrović je u Beču, tuži mitropolita Pavla Nenadovića jer mu nije dao sve tražene crkvene utvari, zatim se s njima vraća u Crnu Goru[1]
  • 20. 4. - Nakon smrti svog oca princa Fredericka od Walesa mladi princ George postaje britanski prijestonasljednik.
  • 27. 5. - Posebnom privilegijom osnovan Potiski distrikt[2] sa sedištem u Bečeju (do 1848. i 1860-72), sa 13-14 naselja (od 1769. sa deset); privilegija o određivanju ko se može naseliti nije poštovana[3].
  • lipanj, početkom - U Banskoj krajini izbijaj pobuna na čelu sa knezom Todorom Kijukom (Teodorom Kijugom[4]) - krajišnici su nakon regulacije bili opterećeni novim dužnostima i teretima.[5] Nove banske regimente se zaklinju kralju i kruni umjesto kraljevstvu, habsburška centralna vlast može bez ograničenja raspolagati vojnom silom Krajine.[6]
  • 11. 7. - Ruska carica šalje poslaniku u Beču, Mihailu Bestuževu-Rjuminu, uputstvo u vezi doseljavanja Srba, dva dana kasnije unapređeni srpski oficiri koji su se odlučili za seobu, Jovan Horvat je general-major (u austrijskoj službi su teško bili više od kapetana)[7]
  • rujan - Pobunjeni banski krajišnici se nagodili s vlastima. U ovo vreme je izbila pobuna u ličkim selima Bruvno i Lovinac, koja je ubrzo ugušena.[8]
  • septembar - Pošto su uhapšene neke sluge Jovana Horvata, koje su uhvaćene u vrbovanju za Rusiju, on kreće i stiže 10. oktobra u Kijev; sa njim je 218 lica a do sledećeg proleća oko hiljadu.[9]
  • 15. 9. - Pećki patrijarh Atanasije II u poseti Sarajevu, deputacija dalmatinskih Srba traži da im rukopoloži Simeona Končarevića za episkopa, što on prepušta dabro-bosanskom mitropolitu Gavrilu Mihiću.[10][11]
  • 23. 9. - 14. 11. - Drugi karnatski rat: Opsada Arcota u kojoj trupe Britanske istočnoindijske kompanije pod Robertom Cliveom uspješno brane strateški važno uporište Arcot od mogulskih snaga.
  • 10. 10. (29. 9. po j.k.) - Miholjdan je rok da se graničari iz Potiske i Pomoriške krajine opredele za vojnički ili civilni stalež.[12] Završeno razvojačenje Tamiško-pomoriške krajine. Ne želeći da postanu kmetovi, neki Srbi se sele u južni Banat ili Rusiju.

Kroz godinu[uredi - уреди | uredi izvor]

  • Objavljeni prvi tom Francuske enciklopedije.
  • Ugarski sabor:
    • Člankom 23 određeno da će slavonske županije biti neposredno predstavljene u Ugarskom saboru, što ipak ne znači da su izdvojene ispod hrvatske banske vlasti.[13] Ugarsko plemstvo je odbilo prijedlog o preuređenju vojske po austrijskom uzoru.[14]
    • Marija Terezija je potvrdila odluku iz 1741 da se manastir Marča vrati unijatima (sprovedeno 1753).[8], takođe traženo i se sprovede odluka iz iste godine o proterivanju srpskih episkopa, što je carica odbila.[15]
  • Dekretom Marije Terezije obećana sloboda veroispovesti pravoslavnim trgovcima koji se dosele u Trst - u početku organizovana zajednička srpsko-grčka opština i crkva.[16]
  • U Banatu su se izdvojili vojni od civilnih poslova, pod vojnom upravom su ostali pančevački, palanački i oršavski, a osam distrikata je dobila komora na upravu.[17]
  • Provedena nova konskripcija u regulisanoj Banskoj krajini, krajišnici moraju kupovati nove uniforme.
  • Ukinuto pravo habsburškim gradovima da naplaćuju carinu na robu koja se prevozi rekom pored njihovih obala - podsticaj za trgovinu.[18]
  • Aksentije II Palikuća je hercegovačko-zahumski episkop (do 1763).[19]

Rođenja[uredi - уреди | uredi izvor]

Smrti[uredi - уреди | uredi izvor]

Reference[uredi - уреди | uredi izvor]

  1. ↑ Istorija s. n. IV-1, 502
  2. ↑ Istorija s. n. IV-1, 266
  3. ↑ Istorija s. n. IV-1, 210
  4. ↑ Istorija s. n. IV-1, 218
  5. ↑ Historija n. J. II, 1038-40
  6. ↑ Historija n. J. II, 1056
  7. ↑ Istorija s. n. IV-1, 238-9
  8. ↑ 8,0 8,1 Istorija s. n. IV-1, 219
  9. ↑ Istorija s. n. IV-1, 241
  10. ↑ Istorija s. n. IV-1, 542
  11. ↑ Istorija s. n. IV-2, 51
  12. ↑ Istorija s. n. IV-1, 198
  13. ↑ Historija n. J. II, 1037-8
  14. ↑ Historija n. J. II, 874
  15. ↑ Istorija s. n. IV-1, 225
  16. ↑ Istorija s. n. IV-1, 230
  17. ↑ Historija n. J. II, 1158
  18. ↑ Historija n. J. II, 1181
  19. ↑ Istorija s. n. IV-1, 459
Literatura
  • Historija naroda Jugoslavije II, Školska knjiga Zagreb, 1959
  • Istorija srpskog naroda, Četvrta knjiga, prvi tom, Srbi u XVIII veku, SKZ Beograd 1986 (IV-1), drugi tom (IV-2)

Vanjske poveznice[uredi - уреди | uredi izvor]

Commons-logo.svg
Dobavljeno iz "https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=1751&oldid=41019770"