Detomidin

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Detomidin
(IUPAC) ime
4-[(2,3-dimetilfenil)metil]-3H-imidazol
Klinički podaci
AHFS/Drugs.com Internacionalno ime leka
Identifikatori
CAS broj 86347-15-1
ATCvet kod QN05CM90
PubChem[1][2] 56032
ChemSpider[3] 50586
UNII 7N8K34P2XH DaY
KEGG[4] D07795 DaY
Hemijski podaci
Formula C12H14N2 
Mol. masa 186,253 g/mol
SMILES eMolekuli & PubHem
Farmakokinetički podaci
Poluvreme eliminacije 30 min
Farmakoinformacioni podaci
Trudnoća ?
Pravni status Samo za veterinarsku upotrebu

Detomidin je imidazolni agonist α2-adrenergičkog receptora koji se koristi kao sedativ za velike životinje, prvenstveno konje. On je obično dostupan u obliku soli detomidin hidrohlorida. Ovaj lek se izdanje na recepat. U prodaji je pod imenom Dormosedan.

Osobine[uredi | uredi kod]

Detomidin je sedativ sa analgetičkim svojstvima.[5] Agonisti α2-adrenergičkog receptora proizvode od doze zavisne sedativne i anagetičke efekte. Usled inhibicije simpatetičkog nervnog sistema, detomidin takođe utiče na srce, respiratorni sistem, a ima i antidiuretičko dejstvo.[6]

Reference[uredi | uredi kod]

  1. Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.  edit
  2. Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1. 
  3. Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.  edit
  4. Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H. 
  5. England GC, Clake KW. (1996). „α2 adrenoceptor in the horse: a review.”. Br Vet J. 152 (6): 641–657. 
  6. Fornai F, Blandizzi C, del Tacca M. (1990). „Central alpha-2 adrenoceptors regulate central and peripheral functions”. Pharmacol Res. 22 (5): 541–54. 

Vanjske veze[uredi | uredi kod]