Sekirje se nalazi pod Oblikom u izvorišnom delu Sekirske reke, oko potoka Saliova dolina i mesta poznata kao Bele voda, Bačvište, Dulan, Jezerina, Deja, Sekirna glava. Na istoku su visovi Oblik (1310 m) i Zdravča glava (1010 m), na severu selo Smiljević, na zapadu Dobrejance, a na jugu Drenovac i vrh Grot (1310 m).
U selo se stiže putem koji se od puta Drenovac - Uševce, kod ušća Sekirske reke u Veternicu odvaja desno. Moguć je dolazak slabijim direktnim putevima, sa severozapada iz Uševca ili iz Dobrejanca, ili sa juga iz Drenovca, sa prevoja Goč ili iz sela Oblička Sena.
Selo je razbijenog tipa, podeljeno u tri mahale: Rekari, sa obe strane Sekirske reke, Gornja mahala, sa obe strane Saliove doline i Drezgovica, na obema stranama Drezgovičke doline. Za vreme Turaka Drezgovica je bila zasebno selo. Najstarija porodica u selu su Milošljevci, od kojih su i Stojanovići zvani i Sapilovci. Njihov predak Miloš se doselio iz Gradnje i „udario prvi kolac“ u selu. Zatim su doseljeni Radošljevci iz Drenovca, Baba-Anđini, Deda-Petkovci, Ćurkovčani (Spasini) iz Ćurkovice, Ilići, Liškovci (Stevanovići), Šopci (Mijajlovci) iz Krive Feje, Marinkovci, Rašinci iz Drenovca, Kljocarci (Stošići) iz Ravne Reke, Desivojčani (Pavlovići) iz Desivojca i Liškovi iz Biljanice, nekadašnjeg sela u blizini Goča, koje sada ne postoji. U Drezgovici su živele porodice Stoilkovići (Pedonjci), Pendžinci, Šopci i Deda-Jovini (Kreštinci).
Bogato je zdravom planinskom vodom, a najpoznatiji izvori su Izvorje, Igrište, Šošoran, Tatarski kladanac, Bela voda, Arnautski kladanac i Nikolin kladanac.
O prvom zasnivanju ovog sela ne zna se skoro ništa. Na mestu Ržište meštani su nalazili izuzetno krupne kosti ljudi koje su nazivali „džidovije“ (džinovi), što su verovatno ostaci nekog prvobitnog naroda nastanjenog u prostor Poljanice. Drugo, novije, selište bilo je u mahali Rekari gde su se sačuvala stara stabla oraha i krušaka od nekadašnjih stanovnika sela. Tu je bila zidina stare crkve, gde je kasnije (između dva svetska rata) sagrađena crkva posvećena Uspenju Presvete Bogorodice.
Seoska slava (krste, litije) je Beli petak (petak posle Duhova).
U naselju Sikirje živi 140 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 52,1 godina (49,1 kod muškaraca i 55,7 kod žena). U naselju ima 58 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,64.
Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
Rista T. Nikolić, Poljanica i Klisura, izdanje 1905. godine, strana 175-178. (Srpski etnografski zbornik, Beograd, knjiga IV, Srpska kraljevska akademija).
Srbija
