Zauzima izvorišni deo Krušoglavskog potoka, sve do prirodne granice Poljanice, tj. razvođa Krušoglavskog potoka (pritoke Gradnjanske reke) i Lepenice i Suve Morave, koje su pritoke Južne Morave. Dosta je udaljeno od dobrih puteva, pa je zbog toga i svoje nadmorske visine relativno teško pristupačno. Prilaz selu najlakši je iz pravca Vlasa, boljim putem do centra Gradnje, a odatle je slabijim putevima moguće stići jednim pravcem preko Lazine, a drugim uz Krušoglavski potok. Može se doći, po suvom vremenu, i iz Vladičinog Hana preko Jagnjila. Nekada je iznad sela prolazio stari Turski put od Leskovca za Vranje, a koji je išao grebenom na razvođu Veternice i Južne Morave. Slabo je pošumljeno, hrastove šume mestimično ima po zabranima (zabjima) u blizini kuća. Poznati izvori vode su Smrdan, Piljot, Zmijevče, Virovi, Cerje, Livađe, Lipa, Sredorska, Riljak, Straža i Studeni kladanac.
Spada u starija sela Poljanice. U početku, selo se je nalazilo ispod Gornje mahale, gde je sada selište. Bilo je zbijenog tipa. Tu su stanovnici do skoro nalazili metalne predmete, delove alata, ćeramide, i novčiće. Kasnije su se stanovnici naselili na svoja imanja i pašnjaka, tako da je nastalo sadašnje selo, razbijenog tipa, a osim starosedelaca mnoge porodice su se doselile iz drugih sela Poljanice ili iz okoline Vranja i Vladičinog Hana. Izražene su mahale: Gornja (na zaravni u vrhu sela), Donja (sa desne strane Krušoglavskog potoka) i Zdravkovska (oko doline Dulan). Poznate stare porodice su Boškovci, Milenkovci, Kesmanci, Baba-Stojini, Zdravkovci, Ivčinci, Stajinci, Keserci i Pavunovci.
U centru sela, gde je zavetina, postoji crkvište, a tu je navodno bila crkva o kojoj nema nikakvih podataka. Na desnoj strani doline je, po predanju, bilo neko latinsko groblje o kome se takođe ništa ne zna. Selo je do pred kraj 20. veka imalo osnovnu četvororazrednu školu, koja je sada zatvorena. Stanovništvo se bavi pretežno poljoprivredom, naročito ratarstvom, stočarstvom i voćarstvom. U novije vreme mnogi su se iselili u niže predele Poljanice, Vranje i druga mesta u Srbiji.
Seoska slava (krste, zavetina, litije) je Velika Gospojina (Bogorodica).
U naselju Kruševa Glava živi 124 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 56,2 godina (53,7 kod muškaraca i 58,4 kod žena). U naselju ima 56 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,41.
Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
Rista T. Nikolić, Poljanica i Klisura, izdanje 1905. godine, strana 194. (Srpski etnografski zbornik, Beograd, knjiga IV, Srpska kraljevska akademija).
Srbija
