Aleksandar Tišma
Aleksandar Tišma (rođen 16. januara 1924. u Horgošu, preminuo 16. februara 2003. u Novom Sadu) je bio jugoslovenski i srpski pesnik i pisac. U njegovim delima najviše su zastupljene lirske pesme, zatim romani i novele.
Bio je urednik Letopisa Matice srpske u periodu od 1969. do 1973.
Biografija[uredi - уреди | uredi izvor]
Osnovnu školu i gimnaziju pohađao je u Novom Sadu. Maturirao je 1942. godine. U Budimpešti je studirao (od 1942. do 1943.) ekonomiju pa romanistiku. Stupio je u narodnooslobodilačku borbu decembra 1944. godine. Demobilisan je novembra 1945. godine, nakon čega se zaposlio kao novinar u Novom Sadu, u „Slobodnoj Vojvodini“, a zatim, 1947.godine, u Beogradu, u „Borbi“. Na beogradskom Filozofskom fakultetu 1954 godine diplomirao je anglistiku. Od 1949. je živeo u Novom Sadu i radio u izdavačkom preduzeću „Matica srpska“, najpre kao sekretar, a posle i kao urednik.
Tišma je nosilac više nagrada za prozu, poeziju i prevodilaštvo.
Književna dela[uredi - уреди | uredi izvor]
Pesme:
- Naseljeni svet
- Krčma
Kratke priče:
- Krivice
- Nasilje
- Mrtvi ugao
- Povratak miru
- Škola bezbožništva
- Hiljadu i druga noć
Novele:
- Za crnom devojkom
- Knjiga o Blamu
- Upotreba čoveka
- Begunci
- Kapo
- Vere i zavere
- Široka vrata
- Koje volimo
Ostalo:
- Drugde, putovanja
- Šta sam govorio, intervjui
- Dnevnik, intervjui
