Tykocin
Tykocin
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 53°12′N 22°46′E / 53.200°N 22.767°E | |
| Država |  Poljska
|
| Vojvodstvo | Podlasko |
| Povjat | Białystok |
| Gradska prava | 1425[1] |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Mariusz Dudziński |
| Površina | |
| - Ukupna | 28.97 km²[1] |
| Stanovništvo (2011.) | |
| - Grad | 1,966[1] |
| - Gustoća | 67.86 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 16-080[1] |
| Karta | |
  Tykocin Pozicija Tykocina u Poljskoj | |
Tykocin je gradić od 1,966 stanovnika[1] na sjeveroistoku Poljske u Podlaskom vojvodstvu.
Tykocin leži u dolini rijeke Narew[2], udaljen tridesetak km sjeverozapadno od Białystoka.
Počeci Tykocina vjerojatno su povezani sa gradinom iz 11. - 14. vijeka, koja se danas nalazi 3 km zapadno od grada. Današnji grad osnovan je tokom 14. - 15. vijeka na gazu preko rijeke Narew, a status grada dobio je 1425.[2]
Anektiran je u prvoj polovici 15. vijeka u Veliku Kneževinu Litvaniju. Od 1542. je domena kralja Poljsko-Litvanske Unije Sigismunda II Augusta. Nakon tog je 1569, zajedno sa ostalom Podlasijom, inkorporiran u Kraljevinu Poljsku, koja je u drugoj polovici 16. vijeka podigla ogroman zamak, koji je služio kao arsenal (Šveđani su ga djelomično razorili 1655.)[2]
Tykocin je prosperirao tokom 16. i 17. vijeka, kao važna riječna luka, trgovište žitom i mjesto brojnih destilerija, pivovara i mlinova. Tokom 17. i 18. vijeka bio je jedan od glavnih Židovskih urbanih centara (drugi nakon krakovskog Kazimierza).[2]
Sejm je 1661. dodjelio Tykocin hetmanu Stefanu Čarneckom, koji je dotad bio feud magnatske porodice Branicki.
Nakon Treća Podjele Poljske od 1795. je dio Kraljevine Pruske, od 1807. Varšavskog vojvodstva, a od 1815. je dio proruske Kongresne Poljske. Upravo je za te vladavine počeo stagnirati zbog konkurencije iz Białystoka.[2]
Od septembra 1939. do 1941. bio je pod sovjetskom okupacijom, a od 1941. do 44. pod njemačkom. Nacisti su već u augustu 1941. strijeljali nekoliko stotina Židova (1939. u Tykocinu je živjelo oko 2000 Židova / 50% stanovništva), ostali su deportirani u Logor Treblinka.[2]
U završnim borbama Drugog svjetskog rata oko 60% zgrada je uništeno.
Tykocin je toliko propao da mu je 1950. oduzet status grada, ponovno mu je vraćen 1993.[2]
