Kusić
| Kusić | |
|---|---|
|
| |
| Osnovni podaci | |
| Država |  Srbija
|
| Pokrajina | Vojvodina |
| Upravni okrug | Južnobanatski |
| Opština | Bela Crkva |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2022) |  1164
|
| Gustina stanovništva | 46 st./km² |
| Geografija | |
| Koordinate | 44°52′20″N 21°28′26″E / 44.872166°N 21.474°E |
| Nadmorska visina | 84 m |
| Površina | 29,7 km² |
  Kusić Kusić (Srbije) | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski kod | 26349 |
| Pozivni broj | 013 |
| Registarska oznaka | VŠ |
Koordinate: 44° 52′ 20" SGŠ, 21° 28′ 26" IGD
Kusić je naselje u Srbiji u opštini Bela Crkva u Južnobanatskom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 1164 stanovnika.
Naselje se nalazi uz samu državnu granicu sa Rumunijom, od koje je udaljen samo pola kilometara, a od Bele Crkve je udaljen oko 5 kilometara.
Kusić tokom svoje istorije više puta je menjalo svoje ime.
- Godine:
- 1383. Kuzik
- 1427. Kuzaak
- 1427. Kuzak
- U XVI.veku Kuszith
- 1716. Kusić
- 1872. Kussics
- 1918. Kusić
Kuzik se prvi put pominje 1383. i 1384. godine kao posed porodice De Jank u Krašovanskom komunitetu. Prema predanju, Kusićani su poreklom iz Srbije. Većina današnjih rodova u Kusiću bilo je naseljeno još u 18. veku. Nedelju dana posle proglašenja Banatske republike osnovana i Kusićka republika. Ova republika je u potpunosti predstavljala osoben način ispoljavanja ideja Oktobarske revolucije na banatskom prostoru.
Prva crkva je sagrađena već 1747. godine, a sagradio ju je Vukmir Nikolajević, oberknez od Oršave do Pančeva, koja je 22.juna (po starom kalendaru ) 1747.g. osveštena. Takođe u Kusiću bila su dva sveštenika. Vukmir je obnovio i manastir Kusić, koji je izgrađen u XIV veku kao metoh manastira Studenice.
Godine 1774. Kusić je pripojen Ilirsko-banatskoj, a 1776.g. postao sedište kompanije i dobio nemačku školu, koja je za vreme turskog rata (1788 ) uništena požarom. Tada je izgorela i crkva i prestala nemačka škola. Usled upada Turaka i broj stanovnika je opao. Dok je 1782.g bilo 1601 stanovnik, 1802.g ima jedva 1186 stanovnika. A već do 1810.g je brojni porast stanovništva bio vrlo veliki, pa je te iste godine popisano 2435 duša. Ali zatim nastala stagnacija, a 1848.g bilo je svega 2339 duša. U leto 1848.g kada su opkolili Belu Crkvu, izvršili Srbi, 20. i 30. avgusta, navale sa kusićkog reduta na belocrkvanske mađarske pozicije. Ali 17. oktobra Mađari potisnu Srbe, koji su žilavo branili svoje položaje, pri čemu su selo i crkva oštećeni vatrom.[1]
Godine 1854. popisane su u Kusiću samo 2094 duše, a u kompaniji (5 sela) 7478. Kusićani se od ranije bave vinogradarstvom. Godine 1881. osnovao je Anton Ulman radionicu čeličnih i gvozdenih alata. Godine 1893. prišao je veliki deo stanovništva cocijalističkoj partiji. Godine 1921.popisan je 2501 stanovnik, od kojih je bilo: Srba-2128; Slovaka-28; Ostalih Slovena-14; Rumuna-91; Nemaca-22; Mađara-1; Ostali većinom Romi – 224 Stanovnika Godine 1918. ušla srpska vojska u Kusić, koja je pripojen Torontalskoj-tamiškoj županiji. Prilikom povlačenja granice pripojena su Rumuniji kusićka brda <<Gočinac>> i <<Ševac>>.[2]
U naselju Kusić živi 1063 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 38,9 godina (37,9 kod muškaraca i 39,9 kod žena). U naselju ima 436 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,12.
Ovo naselje je uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Etnički sastav prema popisu iz 2002. | ||||
|---|---|---|---|---|
| Srbi | 1136 | 83.46% | ||
| Romi | 150 | 11.02% | ||
| Hrvati | 9 | 0.66% | ||
| Rumuni | 7 | 0.51% | ||
| Crnogorci | 5 | 0.36% | ||
| Nemci | 3 | 0.22% | ||
| Česi | 2 | 0.14% | ||
| Muslimani | 1 | 0.07% | ||
| Mađari | 1 | 0.07% | ||
| nepoznato | 6 | 0.44% | ||
| m | ž | |||
| ? | 0 | 5 | ||
| 80+ | 7 | 7 | ||
| 75-79 | 21 | 32 | ||
| 70-74 | 35 | 46 | ||
| 65-69 | 27 | 38 | ||
| 60-64 | 36 | 40 | ||
| 55-59 | 19 | 27 | ||
| 50-54 | 56 | 41 | ||
| 45-49 | 70 | 50 | ||
| 40-44 | 55 | 45 | ||
| 35-39 | 51 | 51 | ||
| 30-34 | 43 | 45 | ||
| 25-29 | 45 | 51 | ||
| 20-24 | 47 | 33 | ||
| 15-19 | 56 | 43 | ||
| 10-14 | 53 | 45 | ||
| 5-9 | 40 | 41 | ||
| 0-4 | 27 | 33 | ||
| prosek | 37.9 | 39.9 | ||
|
|
|
|
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija | Proizvodnja i snabdevanje... | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 326 | 179 | - | - | 34 | 3 | 24 | 16 | 1 | 8 |
| Ženski | 197 | 124 | - | 1 | 19 | 1 | - | 15 | 1 | 1 |
| Oba | 523 | 303 | - | 1 | 53 | 4 | 24 | 31 | 2 | 9 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | - | 1 | 20 | 1 | 1 | 8 | 1 | - | 29 | |
| Ženski | 1 | 1 | 3 | 7 | 6 | - | - | - | 17 | |
| Oba | 1 | 2 | 23 | 8 | 7 | 8 | 1 | - | 46 |
- ↑ Letopis Opština u južnom Banatu: Banatska mesta i običaji Marina M.(Beč 1999). :
- ↑ Milekerovi letopisi Opština u južnom Banatu ISBN 86-85075-04-1:82
- ↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
- ↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7
- Istorijiski preglad Podunavske Oblasti Banatski deo napisao: Feliks Mileker bibliotekar i kustos gradske biblioteke i muzeja u Vršcu 1928.
- Letopis Opština u južnom Banatu: Banatska mesta i običaji Marina M.(Beč 1999).
Letopis period 1812 – 2009 g. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju o Banatskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani.
