Prijeđi na sadržaj

Kuniaki Koiso

Izvor: Wikipedija
Kuniaki Koiso
小磯國昭
28. premijer Japana
vođa Udruženja za pomoć carskoj vladavini
Na položaju
22. jul 1944 – 7. april 1945
MonarhShōwa
PrethodiHideki Tojo
SlijediKantarō Suzuki
generalni guverner Koreje
Na položaju
15. jun 1942 – 22. jul 1944
MonarhShōwa
PrethodiJirō Minami
SlijediNobuyuki Abe
15. i 17. ministar kolonijalnih poslova
Na položaju
16. januar 1940 – 22. jul 1940
PremijerMitsumasa Yonai
PrethodiTsuneo Kanemitsu
SlijediYōsuke Matsuoka
Na položaju
7. april 1939 – 30. august 1939
PremijerKiichirō Hiranuma
PrethodiYoshiaki Hatta
SlijediTsuneo Kanemitsu
Lični detalji
Rođenje(1880-03-22)22. 3. 1880.
Utsunomiya, Japan
Smrt3. 11. 1950. (dob: 70)
Tokyo, Japan
PočivališteGroblje Aoyama, Tokyo
Politička strankaUdruženje za pomoć carskoj vladavini
Ostale političke
afilijacije
Sakurakai
Alma materJapanska carska vojna akademija
Ratni vojni kolegij
Profesijageneral
Potpis
Vojna služba
Vjernost Japansko Carstvo
Služba/rod Carska japanska vojska
Godine službe1900–1938
Čingeneral
Commands

Kuniaki Koiso (小磯 國昭 Koiso Kuniaki?, 22. mart 1880 – 3. novembar 1950) bio je japanski vojskovođa i političar, koji je pred kraj Drugog svjetskog rata, od 1944. do 1945. godine, služio kao premijer, i koji je poslije rata bio osuđen kao ratni zločinac.

Rođen je u porodici nekadašnjih samuraja, a otac mu je bio lokalni policajac. Vojnu je karijeru započeo nakon što je diplomirao Carsku vojnu akademiju 1900. godine, te je sudjelovao u Rusko-japanskom ratu iz koga je izašao sa činom kapetana. Obavljao je niz zapovjednih, štapskih i akademskih dužnosti, sve dok 1925. nije postao član Carskog generalštaba i dobio čin general-majora. 1920-ih je postao blizak Toseiha, frakciji umjerenih japanskih militarista. Godine 1932. je nakratko bio pomoćnik ministra rata, a aktivnu vojnu karijeru je završio 1938. godine.

Koiso je formalnu političku karijeru započeo 1939. kao ministar kolonija u vladi Kiichira Hiranume, a isti je položaj 1940. imao i u vladi Mitsumase Yonaija. U maju 1942. je imenovan za generalnog guvernera Koreje; na tom je mjestu ostao dvije godine i izazvao nezadovoljstvo lokalnog korejskog stanovništva zbog masovnog regrutiranja tamošnjeg ljudstva u japansku vojsku.

Premijerom je postao nakon što je Hideki Tojo, jastreb koji je Japan uveo u rat sa SAD, prisiljen na ostavku zbog niza japanskih poraza. Koiso je nastojao rat okončati diplomatskim putem, te je preko princa Konoea pokušao započeti pregovore sa Amerikancima; njegov je plan, međutim, osujetio snažan otpor vojnih krugova, ali i nepovjerenje civilnih ministara zbog Koisovog nekadašnjeg koketiranja sa ultranacionalističkom organizacijom Sakurakai. Koiso je vođenje rata prepustio vojsci, te je, postavši sve više izoliran, podnio ostavku 9. aprila, na isti dan kada su se američke trupe iskrcale na Okinawu. Naslijedio ga je admiral Kantaro Suzuki.

Nakon kapitulacije je bio uhapšen od američkih okupacijskih vlasti te mu je suđeno na Tokijskom procesu. Proglašen je krivim za ratne zločine, prije svega one vezane uz njegovo sudjelovanje u invaziji Kine i osuđen na doživotni zatvor. Umro je od raka jednjaka.

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]