Prijeđi na sadržaj

Aritomo Yamagata

Izvor: Wikipedija
(Preusmjereno sa stranice Jamagata Aritomo)
Ovo je japansko ime; porodično ime je Yamagata.
Yamagata Aritomo
山縣 有朋
predsjednik japanskog Tajnog savjeta
Na položaju
26. oktobar 1909 – 1. februar 1922
Monarh
PrethodiItō Hirobumi
SlijediKiyoura Keigo
Na položaju
21. decembar 1905 – 14. jun 1909
PrethodiItō Hirobumi
SlijediItō Hirobumi
Na položaju
11. mart 1893 – 12. decembar 1893
PrethodiOki Takato
SlijediKuroda Kiyotaka
3. premijer Japana
Na položaju
8. novembar 1898 – 19. oktobar 1900
MonarhMeiji
PrethodiŌkuma Shigenobu
SlijediItō Hirobumi
Na položaju
24. decembar 1889 – 6. maj 1891
PrethodiSanjō Sanetomi (v.d.)
SlijediMatsukata Masayoshi
načelnik japanskog Carskog generalštaba
Na položaju
24. decembar 1878 – 4. septembar 1882
MonarhMeiji
Prethodipoložaj ustanovljen
SlijediŌyama Iwao
Na položaju
13. februar 1884 – 22. decembar 1885
PrethodiŌyama Iwao
SlijediPrinc Arisugawa Taruhito
Na položaju
20. jun 1904 – 20. decembar 1905
PrethodiŌyama Iwao
SlijediŌyama Iwao
Lični detalji
Rođenje(1838-06-14)14. 6. 1838.
Kawashima, Japan
Smrt1. 2. 1922. (dob: 83)
Odawara, Japan
Politička strankanezavisni
Vojna služba
Vjernost Japansko Carstvo
Služba/rod Carska japanska vojska
Godine službe1868–1905
Činfeldmaršal
Bitke/ratoviBoshinski rat
Satsumaska pobuna
Prvi japansko-kineski rat
Rusko-japanski rat

Princ Yamagata Aritomo (山縣 有朋? 14. jun 1838 – 1. februar 1922), također poznat kao Yamagata Kyōsuke,[1] bio je japanski vojskovođa i državnik, poznat po izuzetno značajnoj ulozi koju je imao za vrijeme Meiji restauracije zbog koje ga se često navodi kao jednim od tvoraca moderne japanske države. Posebno se istakao u stvaranju japanske carske vojske, te se smatra zaslužnim za japanske pobjede u ratovima sa Kinom i Rusijom, a smatra ga se i jednim od duhovnih otaca japanskog militarizma.

Rođen u relativno neuglednoj samurajskoj porodici, Aritomo je svoju karijeru zapoečo kao mladić u domeni Choshu (provincija Nagato), gdje se priključio pokretu za zbacivanje šogunata, odnosno Kihetai, paravojnoj sastavljenoj od svih slojeva stanovništva, te naoružanoj i obučenoj po zapadnim standardima. Sa njom je sudjelovao u Boshinskom ratu koji je šogunat zbačen i ustanovljen carski režim, a tamo stečena iskustva su bila srž reformi kojom je Japan stekao modernu redovnu vojsku. 1870-ih je neko vrijeme proveo u Evropi gdje ga je duboko impresionirala Pruska i njen vojni sistem, koji je implementirao u Japan. Tamo je također stekao i duboko neprijateljstvo prema liberalizmu i demokraciji, koga je u Japanu nastojao suzbiti do kraja života. 1880-ih se priključio kliki tzv. "genroa", odnosno državnika koji su kroz razne i neformalne funkcije dominirale japanskom politikom do kraja Meijieve ere. Glavni mu je suparnik bio Hirobumi Ito. U dva navrata (1888-1889, 1889-1891) je služio kao premijer Japana. U vanjskoj politici je, smatrajući Mandžuriju i Sibir "prirodnim" izvorom sirovina za Japan, program tzv. Sjeverne ekspanzije koji će postati poznati kao Hokushin-ron i velikim dijelom uticati na japansku politiku u prvoj polovici 20. vijeka.

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Norman, E. Herbert and Lawrence Timothy Woods. "The Restoration." Japan's emergence as a modern state: political and economic problems of the Meiji period. UBC Press. 2000. 65. Retrieved on August 6, 2009.

Literatura

[uredi | uredi kod]