Fosfolipaza A2
| Fosfolipaza A2 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Identifikatori | |||||||||
| EC broj | 3.1.1.4 | ||||||||
| CAS broj | 9001-84-7 | ||||||||
| IntEnz | IntEnz view | ||||||||
| BRENDA | BRENDA entry | ||||||||
| ExPASy | NiceZyme view | ||||||||
| KEGG | KEGG entry | ||||||||
| MetaCyc | metabolic pathway | ||||||||
| PRIAM | profile | ||||||||
| PDB | RCSB PDB PDBe PDBj PDBsum | ||||||||
| |||||||||
Fosfolipaze A2 (PLA2, EC 3.1.1.4, lecitinaza A, fosfatidaza, fosfatidolipaza, fosfolipaza A) su enzimi koji odvajaju masne kiseline sa drugog atoma ugljenika glicerola. Sistematsko ime je fosfatidilholin 2-acilhidrolaza.[1][2][3][4][5][6] Ovaj enzim katalizuje sledeću hemijsku reakciju
- fosfatidilholin + H2O 1-acilglicerofosfoholin + karboksilat
Ove fosfolipaze specifično prepoznaju sn-2 acilnu vezu fosfolipida i katalitički hidrolizuju vezu oslobađajući arahidonsku kiselinu i lizofosfolipide. Nakon naknadne modifikacije ciklooksigenazama, arahidonska kiselina postaje eikozanoid. Eikozanoidi obuhvataju prostaglandine i leukotriene, koji se kategorizuju kao inflamatorni posrednici.[7]
PLA2 je široko rasprostranjena u životinjskim tkivima. Ona je prisutna kod insekata i u zmijskom venomu.[8] Venom zmija i insekata se ulgavnom sastoji od melitina, koji je PLA2 stimulant. Usled povećanog prisustva i aktivnosti PLA2 nakon uboda zmije ili insekta, dolazi do disproporcionalnog oslobađanja arahidonska kiselina iz fosfolipidnih membrana. Rezultat toga je inflamacija i bol.[9] Takođe postoji i prokariotska fosfolipaza A2.
Ostali tipovi fosfolipaza su fosfolipaza A1, fosfolipaza B, fosfolipaza C, i fosfolipaza D.[10]
Izoezimi[uredi | uredi kôd]
Izoenzimi ljudske fosfolipaze A2 su:
- Grupa I: PLA2G1B
- Grupa II: PLA2G2A, PLA2G2C, PLA2G2D, PLA2G2E, PLA2G2F
- Grupa III: PLA2G3
- Grupa IV: PLA2G4A, PLA2G4B, PLA2G4C, PLA2G4D, PLA2G4E, PLA2G4F
- Grupa V: PLA2G5
- Grupa VI: PLA2G6
- Grupa VII: PLA2G7
- Grupa X: PLA2G10
- Grupa XII: PLA2G12A, PLA2G12B
Proteinski domen fosfolipaze A2 sadrži i:
Reference[uredi | uredi kôd]
- ↑ Doery, H.M. and Pearson, J.E. (1961). „Haemolysins in venoms of Australian snakes. Observations on the haemolysins of the venoms of some Australian snakes and the separation of phospholipase A from the venom of Pseudechis porphyriacus”. Biochem. J. 78: 820-827. PMID 13723433.
- ↑ Fraenkel-Conrat, H. and Fraenkel-Conrat, J. (1950). „Inactivation of crotoxin by group-specific reagents”. Biochim. Biophys. Acta 5: 98-104. PMID 15433984.
- ↑ Hanahan, D.J., Brockerhoff, H. and Barron, E.J. (1960). „The site of attack of phospholipase (lecithinase) A on lecithin: a re-evaluation. Position of fatty acids on lecithins and triglycerides”. J. Biol. Chem. 235: 1917-1923. PMID 14399412.
- ↑ Moore, J.H. and Williams, D.L. (1964). „Some observations on the specificity of phospholipase A”. Biochim. Biophys. Acta 84: 41-54. PMID 14124755.
- ↑ Saito, K. and Hanahan, D.J. (1962). „A study of the purification and properties of the phospholipase A of Crotalus adamanteus venom”. Biochemistry 1: 521-532. PMID 14496116.
- ↑ van den Bosch, H. (1980). „Intracellular phospholipases A”. Biochim. Biophys. Acta 604: 191-246. PMID 6252969.
- ↑ Dennis EA (May 1994). „Diversity of group types, regulation, and function of phospholipase A2”. J. Biol. Chem. 269 (18): 13057–60. PMID 8175726.[mrtav link]
- ↑ Nicolas JP, Lin Y, Lambeau G, Ghomashchi F, Lazdunski M, Gelb MH (March 1997). „Localization of structural elements of bee venom phospholipase A2 involved in N-type receptor binding and neurotoxicity”. J. Biol. Chem. 272 (11): 7173–81. DOI:10.1074/jbc.272.11.7173. PMID 9054413.[mrtav link]
- ↑ Argiolas A, Pisano JJ (November 1983). „Facilitation of phospholipase A2 activity by mastoparans, a new class of mast cell degranulating peptides from wasp venom”. J. Biol. Chem. 258 (22): 13697–702. PMID 6643447.
- ↑ Cox, Michael; Nelson, David R.; Lehninger, Albert L (2005). Lehninger principles of biochemistry (4th izd.). San Francisco: W.H. Freeman. ISBN 0-7167-4339-6.
Literatura[uredi | uredi kôd]
- Nicholas C. Price, Lewis Stevens (1999). Fundamentals of Enzymology: The Cell and Molecular Biology of Catalytic Proteins (Third izd.). USA: Oxford University Press. ISBN 019850229X.
- Eric J. Toone (2006). Advances in Enzymology and Related Areas of Molecular Biology, Protein Evolution (Volume 75 izd.). Wiley-Interscience. ISBN 0471205036.
- Branden C, Tooze J.. Introduction to Protein Structure. New York, NY: Garland Publishing. ISBN: 0-8153-2305-0.
- Irwin H. Segel. Enzyme Kinetics: Behavior and Analysis of Rapid Equilibrium and Steady-State Enzyme Systems (Book 44 izd.). Wiley Classics Library. ISBN 0471303097.
- Robert A. Copeland (2013). Evaluation of Enzyme Inhibitors in Drug Discovery: A Guide for Medicinal Chemists and Pharmacologists (2nd izd.). Wiley-Interscience. ISBN 111848813X.
- Gerhard Michal, Dietmar Schomburg (2012). Biochemical Pathways: An Atlas of Biochemistry and Molecular Biology (2nd izd.). Wiley. ISBN 0470146842.
Spoljašnje veze[uredi | uredi kôd]