Arktin iz Mileta
Arktin iz Mileta (starogrčki: Ἀρκτῖνος ὁ Μιλήσιος) bio je starogrčki pesnik, koga Dionisije Halikarnašanin naziva najstarijim grčkim pesnikom,[1] a neki drugi izvori čak kažu da je živeo pre Homera; no svi stari pisci koji Arktina pokušavaju preciznije vremenski odrediti slažu se u tome da je živeo negde u vreme prvih olimpijada.[2]
Datiranje[uredi | uredi kod]
Suda kaže da se Arktinov otac zvao Telej (Τήλευς) i da je bio potomak Nauteja (Ναύτευς), te da je Arktin bio epski pesnik, učenik Homerov i da se, prema Artemonu iz Klazomene, "rodio tokom 9. olimpijade, 410 godina nakon trojanskog rata", tj. u periodu između 744. i 741. pne.[3] Drugi hroničari vrhunac njegova stvaralaštva stavljaju u 775. godinu pne., no danas se sva ta datiranja uglavnom smatraju bezvrednim, a i sam se Arktin naziva "maglovitom" ličnošću.[4]
Delo[uredi | uredi kod]
Artkin se smatrao najistaknutijim među pesnicima kikličkih epopeja, od kojih su mu se u antici jednoglasno pripisivale dve pesme, koje su pripadale trojanskom ciklusu. Etiopida (Αἰθιοπίς), u pet pevanja, sadržinski se nastavljala na Homerovu Ilijadu, a glavni su joj junaci bili Memnon, kralj Etiopljana, i Ahilej, koji ga je usmrtio.[5] Razorenje Ilija (Ἰλίου περσίς), u dva pevanja, opevalo je zauzeće i uništenje Troje, kao i događaje koji su potom usledili, sve do odlaska Grka.[6][7] Treću epsku pesmu, Titanomahiju, kojom je verovatno započinjao ceo epski ciklus, jedni su pripisivali Eumelu iz Korinta, a drugi Arktinu.[8]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Dionisije Halikarnašanin, Rimske starine, I, 69, 3 sqq.
- ↑ Schmitz 1867, s.v. Arctinus
- ↑ Suda s.v. Ἀρκτῖνος Arhivirano 2015-09-24 na Wayback Machine-u.
- ↑ Hornblower & Spawforth 2003, s.v. Arctinus
- ↑ Đurić 1991, str. 116
- ↑ Howatson 1997, s.v. Ilioupersis
- ↑ Sironić & Salopek 1977, str. 36
- ↑ Atenej, Gozba sofista, I, 40; VII, 5.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Đurić, Miloš N. (1991). Istorija helenske književnosti. Beograd.
- Hornblower, Simon; Spawforth, Antony (2003). The Oxford Classical Dictionary. New York: Oxford University Press.
- Howatson, M. C. (1997). The Oxford Companion to Classical Literature. Oxford. New York: Oxford University Press.
- Schmitz, Leonhard (1867). „Arctinus”. u: Smith, William. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. 1. Boston. str. 21.
- Sironić, Milivoj; Salopek, Damir (1977). "Grčka književnost", u: Povijest svjetske književnosti, knj. 2. Zagreb.