Prijeđi na sadržaj

Video umjetnost

Izvor: Wikipedija

Video umjetnost (lat. videre=vidjeti) umjetnička forma u kojoj je elektronski generisana slika osnovni elemenat. Javlja se paralelno u Sjedinjenim Državama i Evropiu Njemačkoj polovinom 1960.-ih kao vrsta novih medija u umjetnosti u okviru likovnih umjetnosti kao pojam koji označava varijacije i forme u videu i video instalacijama.

Videoinstalacija, Leteće slike od Adolfa Vinkelmana

Osnovni materijali su elektronska kamera povezana sa magnetoskopom, a koji je povezan sa televizijskim monitorom i prenosi snimljenu sliku. 1963. godine, američko-južnokorejski umjetnik Nam June Paik u izložbi ”Muzika i elektronska televizija” u galeriji Parnass de Wuppertal, u Vurpeltalu u Njemačkoj izlaže trinaest televizora koji reprodukuju otkucaje i linije elektronske materije bez ikakve stvarne slike. Od te prve izožbe Paik definiše glavne osovine te tada nove umjetnosti, a to su: eksperimentisanje polazeći od mehaničkih elemenata elektronskog uređaja, destrukcija popularne televizijske ikonografije i dovođenje u pitanje uloge gledaoca u društvu komunikacije. Značajni doprinosi video umjetnosti dolaze i od Volfa Vostela, koji iste godine radi na elektronskim dekolažima, prenešenim iz konteksta njegovih ranijih djela, odnosno dekolaža plakata.

Oba ova umjetnika su počela u klimi fluksusa i hepeninga. Ova umjetnost se proširila po zapadu od 1977. godine i prezentirana je u dokumentima 6.

Poslednjih godina se pored monitora koriste i video-bimovi i projektori. Kao umjetnici u poslednjim godinama ovdje spadaju:

Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Lexikon der Modernen Kunst, Markus Stegman/René Zey, Hamburg 2002.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]