Fudžaira (emirat)
Emirat Fudžaira
(ar) إمارة الفجيرة | |||
|---|---|---|---|
|
|||
| Koordinate: 25°16′N 56°20′E / 25.267°N 56.333°E | |||
| Država |  Ujedinjeni Arapski Emirati
| ||
| Glavni grad | Fudžaira | ||
| Vlast | |||
| - Vrsta | monarhija | ||
| - emir | Hamad ibn Muhamed al-Šarki | ||
| Površina | |||
| - Ukupna | 1300 km²[1] | ||
| Stanovništvo (2012.) | |||
| - Područje utjecaja | 182.023[1] | ||
| Vremenska zona | UTC+4 (UTC) | ||
| Službene stranice www.fujairah.ae | |||
| Karta | |||
 Emirat Fudžaira na karti Ujedinjenih Arapskih Emirata | |||
Emirat Fudžaira (arap. إمارة الفجيرة), je jedan od sedam emirata u federaciji Ujedinjeni Arapski Emirati, on je jedini emirat koji ne leži uz Perzijski zaljev već s njegove druge istočne strane uz Omanski zaljev.[2] Emirat je imenovan po njegovoj prijestolnici Fudžairi.
Geografija[uredi | uredi kod]
Fudžaira leži na istočnoj brdovitoj strani poluotoka Musandam (rog jugoistočne Arabije) i ima podijeljen teritorij koji se sastoji od dva dijela prekinuta enklavama drugih emirata, tako da su granice emirata samo apstraktni provizorij ucrtan na kartama.[2] Jedna od najvećih karakteristika tog emirata je da ima najviše oborina (iako je i to relativno malo) od svih ostalih u toj federaciji, tako da ipak ima uvjete za poljoprivredu.
Emirat Fudžaira je svojom površinom od 1700 km²[2] peti po veličini emirat Ujedinjenih Arapskih Emirata. Glavni grad i najveće urbano naselje je grad Fudžaira, smješten duž obala Omanskog zaljeva. U sjevernom dijelu emirata leži Diba, maleni teritorij koji dijele Fudžaira, Oman i Emirat Šardža.[2]
Jedan od kuriozuma Fudžaire je da ima najstariju džamiju (al-Badija) u Ujedinjenim Arapskim Emiratima, izgrađenu 1446. od cigli i blata.
Stanovništvo[uredi | uredi kod]
Emirat Fudžaira ima 182.023 stanovnika (popis 2012.) od kojih njih 72,292 živi u glavnom gradu.[1]
Historija[uredi | uredi kod]
Emirat je imao burnu historiju koja se intezivirala krajem 19. vijeka, a u centru tih zbivanja bila je borba sa susjednim šeicima iz Šardže koji su zauzeli taj kraj oko 1850. i vladali njime.[2] Odtad traje borba lokalnih šeika iz Fudžaire, koji su se uz pomoć saveznika željeli osamostaliti. Ipak ih u to vrijeme nitko od emirata današnje federacije nije priznavao, kao i Velika Britanija već su ih držali za sastavni dio Šardže. Zbog tog su je šeik iz Fudžaire poveo niz oružanih ustanaka pa je od 1886. vladao gotovo potpuno samostalno.[2] U to vrijeme aspiracije na teritorij Fudžaire imali su sultanati Muskat i Oman, kao i susjedni emirat Abu Dabi, ali to nije odobravala Britanija jer njihovi zahtjevi nisu imali realnu podlogu. Unatoč tome britanska vlada priznala je i prihvatila Fudžairu kao nezavisni entitet tek 1952. godine.[2] Fudžairski šeik morao je predhodno potpisati sve ugovore o suradnji sa Britanijom, kao i ostali šeici buduće federacije. Ti ugovori omogućavali su Britaniji da vlada nad njima kao protektoratima.[2] Kada je Britanija krajem 1960-ih objavila svoju namjeru da napusti Perzijski zaljev, Fudžairi je predloženo da postane član federacije Arapskih Emirata, a nakon povlačenja Bahreina i Katara iz buduće federacije emirat je 1971. postao jedan od sedmero konstitutivnih članova novih nezavisnih Ujedinjenih Arapskih Emirata.[2]
Lista vladara Fudžaire[uredi | uredi kod]
Emiratom su sve do 1952. vladali šeici iz Šardže (dinastija al-Kasimi), nakon njih lokalna dinastija Šarki.[3]
Privreda[uredi | uredi kod]
Emirat Fudžaira je ekonomski jedan od najsiromašnijih članova Ujedinjenih Arapskih Emirata, koji ima nešto poljoprivrede u brdovitoj unutrašnjosti gdje se uglavnom se uzgaja povrće i duhan.[2] Obalne lučice duž Omanskog zaljeva baze su manje flote ribarskih brodova, a imaju i nešto malih tradicionalnih brodogradilišta. U prijestolnici Fudžairi podignuto je nekoliko tvornica za proizvodnju keramike i obradu mramora.[2] Pored tog značajna je i proizvodnja cementa u gradu Dibi al-Fudžairi.
Između 1964. i 1972. Emirat Fudžaira bavio se (kao i ostali emirati) izdavanjem poštanskih maraka namjenjenih filatelistima, koje međutim filatelistički znalci nisu priznavali kao neku vrijednost, jer zapravo nisu bile namjenjene poštanskom prometu.[2]
Transport[uredi | uredi kod]
Od kad je početkom 1980-ih izgrađena nova kontejnerska luka u prijestolnici Fudžairi, ona je izrasla u značajni transportni centar za prekrcaj roba.[2] Emirat je danas povezan asfaltnim cestama sa susjednim emiratima, sama prijestolnica Fudžaira povezana je magistralom koja presjeca poluotok Musandam s gradom Šardžom, a obalnom cestom duž Omanskog zaljeva s ostalim naseljima emirata i susjednim Sultanatom Omanom. Glavni grad ima i međunarodni aerodrom (IATA: FJR, ICAO: OMFJ) koji se nalazi odmah pored centra grada.
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 „UNITED ARAB EMIRATES” (engleski). Citypopulationde. Pristupljeno 03. 09. 2014.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 „Al-Fujayrah” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 03. 09. 2014.
- ↑ 3,0 3,1 „Fujairah” (engleski). Regnal chronology. Arhivirano iz originala na datum 2009-07-13. Pristupljeno 03. 09. 2014.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Službene stranice Emirata Fudžaire Arhivirano 2011-08-20 na Wayback Machine-u (en)
- Fudžaira na portalu Encyclopædia Britannica (en)