Grazia Deledda
| Grazia Deledda | |
|---|---|
 Gracija Deleda | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 27. septembar 1871. Nuoro, Italija |
| Smrt | 15. 8. 1936. (dob: 64) Rim |
| Opus | |
| Književni pravac | realizam, dekadentizam |
| Nagrade | |
Nobelova nagrada za književnost | |
Gracija Deleda (ital. Grazia Deledda; 27. septembar 1871. Nuoro, Sardinija, Italija – 15. avgust 1936. Rim, Italija) je italijanska književnica. Dobitnica je Nobelove nagrade za književnost 1926. god.
Biografija[uredi | uredi kod]
Rodila se u imućnoj porodici, završila osnovnu školu, imala privatne učitelje a kasnije izučavala književnost na svoju ruku.
Roman Nell'azzurro izdat 1890. smatra se njenim prvim delom.
1900. udaje se za Palmiro Madesanija, funkcionera pri Ministarstvu Rata i seli se u Rim kada se posle objavljivanja nekoliko dela i kritika za nju zainteresovala.
1903. objavljuje roman „Elijas Protolu“ koji ju je potvrdio kao pisca.
Njeno stvaralaštvo duboko su cenili Luiđi Kapuana i Đovani Verga i još neki mlađi pisci kao Enriko Tovez, Pjetro Pankraci i Renato Sera.
O njenim delima[uredi | uredi kod]
Njen stvaralački opus počiva na ljubavi, bolu i smrti na kojima se bazira i osećaj grešnosti i neizbežnosti fatalizma.
Njena dela prožimaju uticaji pisaca verizma Đovani Verga ali ponekad i dekadentizma Gabrijela Danuncija.
U njenim romanima uvek su povezani i isprepletani mesta i ljudi, osećanja i okruženje.
Izabrana dela[uredi | uredi kod]
- Fior di Sardegna (1892)
- Le vie del male (1892)
- Racconti sardi (1895)
- Anime oneste (1895)
- Elijas Portolu (1903)
- Cenere (1904)
- L'edera (1912)
- Canne al vento (1913)
- Marianna Sirca (1915)
- Majka (1920)
- La fuga in Egitto (1925)
- Il sigillo d'amore (1926)
- Cosima (1937) objavljen posthumno
- Il cedro del Libano (1939) objavljen posthumno
