Vojnić
| Vojnić | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Gradonačelnik | Nebojša Andrić (HDZ) |
| Županija | Karlovačka |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2001-/-2011-/-2021) | 6035 |
| Geografija | |
| Koordinate | 45°19′N 15°41′E / 45.32°N 15.69°E |
| Površina | 239 km² |
  Vojnić Vojnić (Hrvatske) | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski kod | 47220 Vojnić |
Koordinate: 45° 19′ 12" SGŠ, 15° 41′ 24" IGD
Vojnić je naselje i sjedište istoimene općine u Hrvatskoj u Karlovačkoj županiji, 6,035 st. (2001). Općinsko središte Vojnić nalazi 17 kilometara od Karlovca.
Geografija[uredi | uredi kod]
Naselje Vojnić mali je gradić smješten podno Petrove gore koja nosi ime po Hrvatskom Kralju Petru Svačiću.
Stanovništvo[uredi | uredi kod]
Prema popisu stanovništva iz 2001. godine opština Vojnić ima 6.035 stanovnika u 46 naseljena mjesta. Većinu čine Srbi (50%) a brojni su i Hrvati (36%). Ostali su Muslimani i Bošnjaci, doseljenici iz Bosne.
Prema popisu iz 1991. predratna opština Vojnić imala je 8.236 stanovnika:
- Srbi - 7.366 (89,43%)
- Muslimani - 436 (5,29%)
- Hrvati - 116 (1,40%)
- ostali - 318 (3,86%)
u Vojniću je broj Srba iznosio 90%. Mnogi od njih su proterani u operaciji Oluja 1995. godine. Prvi od njih koji su se vratili 1997. dočekani su demonstracijama i antisrpskim grafitima [1] Arhivirano 2007-04-16 na Wayback Machine-u. Situacija je danas bolja, i procjenjuje se da Srba ima oko 65%. U januaru 2007. godine postavljene su dvije ćirilične table i srpska trobojka na zgradu opštine [2][mrtav link].
Od 1921. do 1948. godine broj stanovnika opštine je opao sa 34%. 1948. godine su sljedeća sela u opštini imala većinsko srpsko stanovništvo: Budačka Rijeka, Budački Gornji, Veljun, Vojnić, Dunjak, Knežević Kosa, Kozinac Veliki, Krnjak, Krstinja, Kupljensko, Perjasica, Perjasica Donja, Poloj Srednji, Prisjeka, Svinica Krstinjska, Skrad Gornji, Tušilović, Utinja, Utinja Vrelo i Šlivnja.
Uprava[uredi | uredi kod]
Do 1997. godine Vojnić je bio dio Sisačko-moslavačke županije.
Historija[uredi | uredi kod]
Na prostoru općine Vojnić još u srednjem vijeku postojala je Hrvatska plemenita općina Kolarić u kojoj su svi stanovnici bili plemeniti-slobodni seljaci. Titulu im je podario Hrvatsko-Ugarski Kralj Bela IV. Od nastanka Hrvatskog gradica Vojnića u protuturskim ratovima, Vojnić je imao ulogu obrambenog grada prema Bosni i Hercegovini.
Jača naseljavanja područja Vojnića izvršena su u vremenu trećeg rata Austrije s Turskom, kada je poslije Beogradskog mira (1739) Austrija izgubila predijele s desne strane Une. Tada je veliki broj srpskih porodica preselio u Baniju, ali ih je dosta stiglo i u predio Vojnića.
U Drugom svjetskom ratu, tokom vladavine NDH, mnogo Srba je ubijeno. Tako se između ostalog 17. aprila 1942. dogodio masakr u pravoslavnoj crkvi u Vojniću. Tada je 99 osoba zaključano u crkvu koja je zatim spaljena [3] Arhivirano 2007-01-16 na Wayback Machine-u. Takođe je 351 stanovnika Vojnića ubijeno u logoru Jasenovac [4] Arhivirano 2007-01-10 na Wayback Machine-u.
Za vrijeme raspada Jugoslavije, većina lokalnog, pretežno srpskog stanovništva se pobunila protiv nove hrvatske vlade i opredijelila za Krajinu. Srpsko je stanovništvo izbjeglo za vrijeme operacije Oluja, ali se s vremenom vratilo, tako da je Vojnić postala jedna od prvih općina u Hrvatskoj gdje su Srbi vratili demografsku većinu.
Gospodarstvo[uredi | uredi kod]
Slavni ljudi[uredi | uredi kod]
Spomenici i znamenitosti[uredi | uredi kod]
- Petrova gora, na kojoj je 1097. godine poginuo Petar Svačić.
- Stari grad Klokoč
