Sila (visoravan)
range 39°22′0″N 16°30′0″E / 39.36667°N 16.50000°E
| Sila | ||
|---|---|---|
| Dio Kalabrijskih Apenina | ||
 Karta masiva | ||
| Dužina masiva: | km | |
| Širina masiva: | km | |
| Površina masiva: | 1,500 km² | |
| Najviši vrh: | Botte Donato (1,928 m) | |
| Zaštićene oblasti: | ||
| Država: |  Italija
| |
Sila je planinski masiv, bolje rečeno ogromna visoravan, dio Kalabrijskih Apenina, koja se prostire po provincijama; Cosenza, Crotone i Catanzaro.[1]
Fizička geografija[uredi | uredi kod]
Sila je sa sjevera je omeđena Tarantskim zaljevom i dolinom kod Sibarija, sa jugoistoka visokim brdima duž obale Jonskog mora, sa juga zaljevom Squillace i prijevojom kod Marcellinare i sa zapada dolinom rijeke Crati.[1]
Sila je geološki građena od paleozojskih granita koji su povezani sa paleozoičkim metamorfnim stijenama (gnajs, mikašist, foidolit, kinzigit) i sa mezozoičkim škriljcima i vapnencima i kenozoičkim formacijama (gline, lapori).[1]
Gornja platforma tog golemog planinskog masiva uzdignuta je na zapadnom sektoru, sa vrlo strmim nagibom prema kanjonu rijeke Crati, i značajno je nagnuta prema sjeveroistoku i jugu, gdje se spaja s miocenskim i pliocenskim obalnim masivima. Prosječna nadmorska visina iznosi 1,300 metara, a maksimalna 1,928 m (Botte Donato). Od zapada prema istoku uzdiže se niz niskih planina (masiv) blagih padina.[1]
Sila se tradicionalno dijeli od sjevera prema jugu na tri zone;
- Sila Greca, tako nazvana po albanskom stanovništvu koje živi po sjevernim padinama, oni su se nekad smatrali Grcima,
- Sila Grande u centru i
- Sila Piccola na jugu.
Klima[uredi | uredi kod]
Klima je planinska, sa vrlo hladnim zimama, i prohladnim ljetima. Snijeg je čest; padavine su obilne u zimskim mjesecima, a skromne ljeti, prosjek je 1,200 mm godišnje, sa maksimalnim vrijednostima od preko 2,000 mm u najvišim dijelovima masiva i minimalnim po istočnim dijelovima.[1]
Hidrografija[uredi | uredi kod]
Što se tiče hidrografije najveći broj vodotoka Sile pripada jonskom slivu, to su uglavnom Crati i Neto sa svojim pritokama. Do Tirenskog mora teče samo rijeka Savuto.[1]
U najvišem dijelu visoravni stvoreno je nekoliko akumulacionih jezera izgradnjom brana na rijekama Mucone (pritoka Cratija (Jezero Cecita ili Mucone), Neto (Jezero Ariamacina), Arvo (jezero Arvo) i Ampollino ( jezero Ampollino), (obje pritoke Neta).[1]
Ekonomija i stanovništvo[uredi | uredi kod]
Sila ima najviše šuma (kesten, joha, ariš, bor, bukva) u Južnoj Italiji, koje su zaštićene Nacionalnim parkom Sila.
Na samom vrhu je rijetko naseljena, jedina iznimka je grad San Giovanni in Fiore, koji leži na više od 1000 m nadmorske visine). Ali je po padinama vrlo gusto naseljena, naročito oko Cosenze gdje se nalazi puno naselja, a najveća su Acri, Rossano i Corigliano Calabro.[1]
Privreda koja se nekad bazirala na eksploataciji šuma i ovčarstvu, danas se ponešto diverzificirala, razvila se drvna industrija, ratarstvo podignuto je dosta hidroelektrana a i turizam je sve veća stavka.[1]
Izvori[uredi | uredi kod]
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Sila (altopiano) (it)