Milica Vučinić

Milica Vučinić
Milica Vučinić
Mesto rođenja	Cerovo, kod Nikšića Kraljevina SHS
Datum smrti	20. 3. 1943. (21 godina)
Mesto smrti	Šipačno, kod Nevesinja ND Hrvatska
Članica KPJ od	1941.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije
Narodni heroj od	13. jula 1953.

Milica Vučinić (Cerovo, kod Nikšića, 10. maj 1921 — Šipačno, kod Nevesinja, 20. mart 1943), učesnica Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođena je 10. maja 1921. godine u selu Cerovu, kod Pješivaca, u blizini Nikšića. Posle završetka osnovne škole nije se dalje školovala. Ostala je kući i maćehi pomagala u kućnim poslovima. Miličin otac, Radovan je bio učesnik Balkanskih i Prvog svetskog rata, i pored nje imao je još dva sina - Boška i Đorđija.

Miličin najstariji brat Boško, bio je član Saveza komunističke omladine Jugoslavije i pisao je tekstove za Slobodnu misao i druge listove i časopise, a bila mu je i štampana brošura Položaj seljaštva u Crnoj Gori. Pred početak Drugog svetskog rata, Boško je postao član Komunističke partije Jugoslavije. Na Milicu i mlađeg barta Đorđiju, Boškova aktivnost je ostavila dosta uticaja i oni su postali simpatizeri revolucionarnog pokreta.

Tokom Trinaestojulskog ustanka, sve troje su stupili u gerilski odred u selu Dragovljićima. Boško je bio sekretar Opštinskog, a potom član Sreskog komiteta SKOJ-a. Đorđije je bio politički komesar Dragovoljske partizanske čete, a Milica bolničar te čete. Februara 1942. godine, po naređenju Glavnog štaba NOP odreda Crne Gore, Štab Nikšićkog partizanskog odreda formirao je bataljon od 450 boraca i uputio ga u pomoć Komskom partizanskom odredu, koji se nalazio u Vasojevićima. Milica i njen brat Đorđije bili su borci ovog bataljona.

Za svega nekoliko dana borbi, Bataljon, u kome su bili Milica i njen brat, uspeo je da očisti od četnika, teritoriju Rovaca i Prekobrđa i izbije u Štavanj na pravcu Lijeve Rijeke. U jurušu, tokom jedne od ovih borbi, poginuo je Miličin brat Đorđije (1928—1942). Milica je tada uzela njegov opasač, pušku i bombe i odlučila da mesto brata nastavi dalju borbu protiv okupatora. Zajedno sa bataljonom učestvovala je u teškim borbama tokom Treće nepriajteljske ofanzive. Posle formiranja Pete proleterske crnogorske udarne brigade, juna 1942. godine, Milica je uključena u Prvu četu Prvog bataljona.

Naročito se istakla u borbama brigade od 22. jula do 2. avgusta 1942. godine, tokom proboja pravcem Vrbnica-Prozor, kao i na planinama Trebilini, Treskavici i Zabrđu. Po dolasku brigade u Bosansku krajinu i centralnu Bosnu, Milica je zbog svojih dotadašnjih zaluga postavljena za političkog delegata voda. Učestvovala u svim borbama, a poslebno se istakla tokom Četvrte neprijateljske ofanzive - u borbama i jurišu na Prozor, Konjic i Nevesinje. U borbama za Prozor učestvovala je kao bombaš i jurišala je na neprijateljske bunkere.

Poginula je 20. marta 1943. godine u borbama protiv četnika, kod sela Šipačno, u blizini Nevesinja. Nedugo potom, u borbama tokom bitke na Sutjesci, poginuo je i Miličin stariji brat Boško (1920—1943).

Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 13. jula 1953. godine, proglašena je za narodnog heroja.

Literatura

• „Narodni heroji Jugoslavije”. Beograd: Mladost. 1975. 
• Heroine Jugoslavije. „Spektar“, Zagreb 1980. godina.