Prijeđi na sadržaj

Balkanski ratovi

Izvor: Wikipedija
Aspiracije balkanskih država u balkanskim ratovima 1912/1913.

Balkanskim ratovima se označavaju dva rata vođena u razdoblju od 1912. do 1913. godine tijekom kojih je Otomansko Carstvo gotovo izbačeno s Balkana, a Kraljevina Srbija udvostručila svoju teritoriju i povećala broj stanovnika s 2.9 na 4.4. miliona. Balkanski ratovi su bili uvod u sukob širih razmera, Prvi svetski rat. (vidi Uzroci Prvog svetskog rata).

Prvi balkanski rat

[uredi | uredi kod]
Glavni članak: Prvi balkanski rat

Prvi balkanski rat (8. oktobra 1912. – 30. augusta 1913. godine) je vođen između balkanskih saveznika (Bugarska, Srbija, Crna Gora i Grčka) i Turske. Osmansko carstvo, koje je već 1910. godine bilo uzdrmano Mladoturskom revolucijom, u 1912. je bilo još više oslabljeno i ratom protiv Italije. Tu slabost Turske koriste balkanske zemlje i otpočinju rat protiv Turske s ciljem oslobođenja teritorija Balkana koje se nalaze pod turskom vlasti. Rat je otpočeo 8. Januara 1912. kada je Crna Gora objavila rat Turskoj. Srpska vojska je odnela dve važne pobede u bitkama kod Kumanova i Bitolja, čime je oslobođena čitava Makedonija.

Promene granica na Balkanu posle završetaka ratova

U manje od 9 meseca, Turska je izgubila teritorije na skoro celom području evropskog kontinenta, pa je uspostavljeno primirje 4. Avgusta 1913. godine sa svim protivnicima, osim Grčke. Nakon odbijanja ispunjavanja zahteva od strane Turske i državnog puča u januaru 1913. godine, rat je nastavljen, gde je Turska izgubila i utvrde Jedrene, Janjinu i Skadar, kao i prevlast na moru od grčke mornarice, pa je 30. maja 1913. godine, pod posredstvom Velikih sila (Austro-Ugarska, Nemačka, Francuska, Velika Britanija i Italija) uspostavljen mir Londonskim mirovnim ugovorom, po kojem je Turska balkanskim saveznicima predala sve svoje teritorije zapadno od linije Enos – Midija (obala Egejskog mora - obala Crnog mora), kao i ostrva u Egejskom moru, uključujući i Krit.

Kao rezultat Prvog balkanskog rata stvorena je Albanija kao nezavisna država, na čemu je insistirala Austro-Ugarska.

Drugi balkanski rat

[uredi | uredi kod]
Glavni članak: Drugi balkanski rat

Nezadovoljstvo podelom osvojenih turskih područja, posebno Makedonije, dovelo je do Drugog balkanskog rata (29. jun10. avgust 1913. godine). Jedna bugarska vojna jedinica je 29. juna 1913. godine po naređenju generala S. Kočeva napala srpske snage na reci Bregalnici(tzv. Bregalnička bitka), a 30. juna i grčke snage na području Soluna. Iako je bugarska vlada pokušala da ospori ratne operacije protiv Srbije i Grčke, one su 8. jula 1913. godine objavile rat Bugarskoj. Ubrzo su im se pridružile i Crna Gora i Rumunija, kao i Turska s željom da povrati neka područja koja je tokom Prvog balkanskog rata izgubila.

Zbog premoći saveznika, Bugarska je ubrzo bila poražena i prinuđena na mir u Bukureštu 10. avgusta 1913. godine, po kojem je Bugarska morala predati područja osvojena u Prvom balkanskom ratu. Veliki deo teritorije dobila je i Rumunija, a Makedonija je bila podeljena između Grčke i Srbije.

Posledice

[uredi | uredi kod]

Balkanski ratovi 1912/13. označavaju veliku prekretnicu u istoriji Srbije. Osvajanje vardarske Makedonije i Kosova i težnja da se izađe na Jadransko more preko severne Albanije, nisu se mogli opravdati pravom naroda na samoopredeljenje.[1]

Smatra se da su balkanski ratovi bili uvod u godinu kasnije Prvi svetski rat. Naime, od ovih mirovnih ugovora, Srbija je najviše izvukla korist i bila je najmoćnija država na Balkanu, što je dovelo do zategnutosti između Austro-Ugarske i Srbije. Austro-Ugarskoj nije odgovarala moć Srbije na Balkanu, koja je važila kao ruski satelit, u njenim namerama daljnjeg širenja na istok ka Solunu (Drang nach Osten), a Srbiji prisutnost Austro-Ugarske na Balkanu.

Tako je ubistvom prestonaslednika Franca Ferdinanda 28. juna 1914. godine u Sarajevu i nađen povod za početak Prvog svetskog rata.

Druga značenja

[uredi | uredi kod]

Poslednjih godina se u zapadnim medijima i literaturi za ratove uzrokovane raspadom Jugoslavije ponekad koristi izraz balkanski ratovi. Zbog toga je novinar i pisac Miša Gleni za njih počeo da koristi izraz "treći balkanski rat", kako bi ih razlikovao od balkanskih ratova na početku 20. veka.

Etničke razmene izmeću 1912 i 1915
Turci Grci Bugari
Egejska Makedonija 100,000 50,000
Egejska+Vardarska Makedonija 100,000
Trakija 150,000–160,000
Istočni deo Trakije 51,000
Zapadni deo Trakije 40,000–50,000
Bugarsko-Turska granica 47,000 49,000
Ukupno 190,000–200,000 150,000–160,000 250,000

Reference

[uredi | uredi kod]

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]