Krimska pokrajinska vlada (ruski: Крымское краевое правительство) je bila privremena vlada koja je od 1918. do 1919. godine, na kraju Prvog svjetskog i tokom Ruskog građanskog rata upravljala Krimom, prvo kao klijentNjemačkog Carstva, a neko vrijeme kao de factonezavisna država. Osnovana je nekoliko mjeseci nakon što su u proljeće 1918. njemačke trupe okupirale Krim i likvidirale Sovjetsku Socijalističku Republiku Tavridu. Na čelo vlade je postavljen Macej (Sulejman) Suljkevič, bivši ruski carski general za koga se vjerovalo da će zbog svog lipsko-tatarskog porijekla na stranu Nijemaca pridobiti srodno krimsko-tatarsko stanovništvo. Susjedna Ukrajina, sa kojom je, također kao njemački klijent, upravljao Pavlo Skoropadski, je Krim smatrala dijelom svoga teritorija, ali je Suljkevič to odbio priznati; dvije strane su tokom jeseni 1918. godine, međutim, otpočeli pregovore o stvaranju određenih državnopravnih odnosa. Međutim, sve je te planove poremetila kapitulacija Njemačke, odnosno povlačenje njenih snaga. Suljkevič je zbog svoje pro-njemačke politike postao izuzetno nepopularan među lokalnim stanovništvom, te je zamijenjen sa novim premijerom, Solomonom Krimom, liberalnim kadetskim političarom jevrejskog porijekla. Krimova nova vlada, međutim, nije uspjela ostvariti dobre odnose sa Antonom Denjikinom, vođom ruskog bjelogardjeskog pokreta oko koga su se, uz podršku Antante, počele okupljati antisovjetske snage u južnim dijelovima bivšeg Ruskog Carstva. To ju je značajno oslabilo, te je u proljeće 1919. godine brzo pala pod udarom Crvene armije koja je zauzela Krim i osnovala Krimsku Sovjetsku Socijalističku Republiku. Kada su Sovjeti ponovno nakratko protjerani, Krim je došao pod vlast Denjkinove Južnoruske vlade.
.svg)