Drlupa je naselje u Gradskoj opštini Sopot u Gradu Beogradu.
Nalazi se na obroncima planine Kosmaj, sa zapadne strane. Prema popisu iz 2002. bilo je 547 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 675 stanovnika).
Drlupa se nalazi jugozapadno mesta Sopota. Najstarije pisane podadke o ovome selu imamo iz početka 18. veka. Na karti iz doba austrijske vladavine (1718.—1739. g) ovo je selo zabeleženo kao naselje pod imenom Terlupe. Selo ranije, kako velei predanje, bilo u Selištu, a „uništio ga je ćesar“. Godine 1721. austrijske su vlasti naredile da se sela gropišu. U to doba je, po predanju, u Drlupi bio knez Milovan, predak današnjih Matića. Njemu je ćesar naredio „da zbija sela u šorove.“ Zbog toga je on pozvao sve seljake na dogovor u Vrbicu. Ali sakupljeni seljaci nisu pristali i nisu hteli da izvrše ćesarevu naredbu. „Zbog toga ćesar pošalje u selo dve katane“ od kojih seljaci jednog ubiju. Sada i sam ćesar pođe sa vojskom na Drlupu „ i raseli je.“ U narodnom predanju očuvala se uspomena i danas se još priča o nekoj varoši koja je za vreme Madžara postojala i zvala se Zanoga-Zanova. Vele da se ta varoš nalazila severno od sela, pod Boblijom.
Posle 1739. godine raseljeno stanovništvo se počelo vraćati a dolazili su i novi doseljenici. Za najtarije porodice smatraju se: Sirkovići starinom od Bihora, Ljubićići starinom od Sjenice. Zatim Paunovići, Stamenići i Savići. itd.
Prvi sukob Srba i Turaka bio je u Drlupi 11. i 12. februara 1804. g.
U prvim desetinama 19. veka Drlupa je ulazila u sastav Katićeve knežine i imala je 1818. g. 37 a 1822. g. 44 kuće. Po popisu iz 1921. g. selo je imalo 150 kuća sa 933 stanovnoka.
Jovan Matić poklonio zemljište sa kućom za školu koja je služila. (podaci krajem 1921. godine).[1][2]
U naselju Drlupa živi 444 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 43,1 godina (41,1 kod muškaraca i 45,2 kod žena). U naselju ima 170 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,22.
Ovo naselje je u velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
↑Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.26. dr. B. M. Drobnjaković Kosmaj ) i iz „Letopisa“ dulupske opštine Br. 269.
↑Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927 objavjeno (1927 g.)„Napredak Pančevo,,
„Letopis“: Podunavska mesta i običaji Marina (Beč 1999 g.). Letopis period 1812 – 2009 g. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani
Napomena
U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Najveći prilog u ovom delu čine ,»Letopisi« i trudio se da ne propusti nijednu važnu činjenicu u prošlosti opisivanih mesta.
Za ostale upotrebe, v. Drlupa.
Srbija
