Amerić je starije naselje. Nema podataka a ni predanja o tome kada je ovo selo osnovano. Zna se samo da ono nije uvek bilo na današnjem mestu. Predanje veli da je selo nekad bilo u „selištu,, , gde su danas njive, ali se o tom naselju ništa dalje ne zna. Po predanju, koje se i do danas očovalo, u selu je nekada živeo spahija Omer i po njemu je selo dobilo ime Omerić, od koga je postalo današnje ime Amerić.
Tek iz prvih desetina 19.veka imamo podataka za ovo naselje. Godine 1818. Amerić je ulazio u sastav Vićentijeve kneževine i imao je 30 kuća. Godine 1822. u Ameriću je bilo 40 kuća.[1]
Kao najstarija porodica u selu smatraju se Čojanovići (pored ovog imaju danas i druga prezimena Markovići, Stepanovići i Dimitrijevići) koji vele da su njihovi stari „odavno prebegli iz Bosne zbog krvi,,. U stare porodice računaju se i Vujići, koji ne znaju od kuda su starinom, ali znaju da su njihovi stari 1813. god. Bežali „preko,, (u Banat) , gde imaju rođake Čikirize. U stare porodice ubrajaju se i Stevanovići sa raznim prezimenima, čiji su preci došli od Peći. Stevanovići i njihovi rođaci do skora su se prezivali Vasiljevići. ([2]
Do 1870. god. Deca iz ovih mesta išla su u školu u Koraćicu. Godine 1870. opštini je poklonio Miloš Vujićzemljište a Stevan Smiljanić jednu zgradu te je tako opština 1871.god. sazidala osnovnu školu.
U naselju Amerić živi 675 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 44,6 godina (42,8 kod muškaraca i 46,3 kod žena). U naselju ima 272 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,97.
Ovo naselje je u velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
Srbija
835
