1748
(Preusmjereno sa 1748.)
Idi na navigaciju
Idi na pretragu
- Ovo je članak o godini 1748.
| Milenijum: | 2. milenijum |
|---|---|
| Vjekovi: | 17. vijek – 18. vijek – 19. vijek |
| Decenija: | 1710-e 1720-e 1730-e – 1740-e – 1750-e 1760-e 1770-e |
| Godine: | 1745 1746 1747 – 1748 – 1749 1750 1751 |
| Gregorijanski | 1748. (MDCCXLVIII) |
| Ab urbe condita | 2501. |
| Islamski | 1160–1162. |
| Iranski | 1126–1127. |
| Hebrejski | 5508–5509. |
| Bizantski | 7256–7257. |
| Koptski | 1464–1465. |
| Hindu kalendari | |
| • Vikram Samvat | 1803–1804. |
| • Shaka Samvat | 1670–1671. |
| • Kali Yuga | 4849–4850. |
| Kineski | |
| • Kontinualno | 4384–4385. |
| • 60 godina | Yang Zemlja Zmaj (od kineske Ng.) |
| Holocenski kalendar | 11748. |
| Podrobnije: Kalendarska era | |
Godina 1748 (MDCCXLVIII) bila je prijestupna godina koja počinje u ponedjeljak po gregorijanskom kalendaru odn. prijestupna godina koja počinje u petak po julijanskom kalendaru.
Događaji[uredi - уреди | uredi kôd]
- 18. 1. - Umro karlovački mitropolit Arsenije IV Jovanović.
- poč. godine - Manja buna u Mostaru zbog vojničkih plaća.[1] Janičari okrenuli topove na defterdara bosanskog paše koji je došao da isplati gradsku posadu a ne i njih. Bostandži Sulejman-paša je na kraju smenjen zbog novih buna a ponovo je poslat Abdulah-paša Muhsinzade.[2]
- 1. 2. - Novi Sad dobio status slobodnog kraljevskog grada od Marije Terezije.
- 15.3. - Formiran prvi Magistrat i usvojen Statut Novog Sada.
- april - Rat za austrijsko nasljedstvo: Francuski vojskovođa Morritz Saksonski zauzima Maastricht.
- 24. 4. - U Aachenu počinje veliki diplomatski kongres čiji je cilj sklopiti sporazum kojim bi se okončao Rat za austrijsko nasljedstvo (a zajedno sa njim i Rat Jenkinskovog uha).
- 6. 9. - Crkveno-narodni sabor u Sremskim Karlovcima: za karlovačkog mitropolita izabran episkop aradski i vršački Isaija Antonović - potvrđen u novembru, umire u januaru. Gornjokarlovački episkop Pavle Nenadović određen za aradskog episkopa.
- 18. 10. - U Aachenu sklopljen Aachenski mirovni sporazum koji je uglavnom cementirao granice po načelu status quo ante bellum (s izuzetkom Pruske) koja je od Habsburgovaca ranije preuzela Šlesku); lotarinški vojvoda Franz Stephan I i suprug austrijske carice Marije Terezije priznat za rimsko-njemačkog cara. Nezadovoljstvo ishodom rata vodi Diplomatskoj revoluciji 1756. i Sedmogodišnjem ratu 1756-63.
Kroz godinu[uredi - уреди | uredi kôd]
- U habsburškim nasljednim zemljama počinje rektifikacija direktnih poreza, povišeni su na 14 miliona forinti.[3] Ukinut dotadašnji sistem financiranja starih krajiških generalata, prenosi se na centralnu vlast.[4]
- Stara Gradiška je prvi vojni komunitet - osnivaju se s ciljem da budu središta trgovačke i obrtničke aktivnosti u Vojnoj krajini.[5] Petrovaradin dobio pravo 1747-48.[6] Odn. prvi je Petrovaradin (a St. Gradiška 1753).[7]
- Uvode se jedinstvena pravila za vojsku u Habsburškoj monarhiji.[8]
- Virovitička i Požeška županija primorane da račune za '45. i '46. predlože Ugarskom namjesničkom vijeću, jer ih je hrvatski sabor iz nejasnih razloga propustio primiti.[9]
- Komisija za spajanje Potiske i Pomoriške granice u Aradu poručuje Srbima da pređu u Banat da bi ostali "militari" ili da ostanu na mestu kao ugarski kontribuenti - ovi odbijaju i jedno i drugo (ipak se moraju odlučiti 1751).[10]
- U rumunskoj štampariji u Blažu u Erdelju objavljen srpski prevod Regulamenta za vojnu granicu - prvi štampani tekst na narodnom govoru pravoslavnih Srba.[11]
- Dubrovački sveštenik Andrija Zvonić završio pred crkvenim sudom zbog ljubavi prema guslama.[12]
- 1747-48 - Nakon nereda na Rabu, Pagu i Šolti, u Kaštelima i okolici Zadra, mletačke vlasti hapšenjem istaknutijih ljudi za sada zavode mir. Dalmatinski providur se protivi tome da, imućniji, uživaoci zemlje postanu vlasnici, jer bi se time "upropastili seljaci".[13] Dalmacija s Bokom, bez Kvarnera, ima 25.000 porodica ili 166.000 stanovnika.[14]
- Francuski filozof i publicist Montesqieu objavljuje svoju znamenitu knjigu O duhu zakona u kojoj iznosi doktrinu o trodiobi vlasti.
Rođenja[uredi - уреди | uredi kôd]
Smrti[uredi - уреди | uredi kôd]
- Literatura
- Historija naroda Jugoslavije II, Školska knjiga Zagreb, 1959
- Istorija srpskog naroda, Četvrta knjiga, prvi tom, Srbi u XVIII veku, SKZ Beograd 1986 (IV-1), drugi tom (IV-2)
- ↑ Historija n. J. II, 1328
- ↑ Istorija s. n. IV-1, 442
- ↑ Historija n. J. II, 870
- ↑ Historija n. J. II, 1043
- ↑ Historija n. J. II, 1056
- ↑ Historija n. J. II, 1168
- ↑ Istorija s. n. IV-1, 257
- ↑ Historija n. J. II, 871
- ↑ Historija n. J. II, 1037
- ↑ Istorija s. n. IV-1, 198
- ↑ Istorija s. n. IV-2, 97
- ↑ Istorija s. n. IV-2, 111-2
- ↑ Historija n. J. II, 1233-4
- ↑ Historija n. J. II, 1238