1335.
(Preusmjereno sa stranice 1335)
< |
13. vijek |
14. vijek
| 15. vijek
| >
< |
1300-e |
1310-e |
1320-e |
1330-e
| 1340-e
| 1350-e
| 1360-e
| >
<< |
< |
1331. |
1332. |
1333. |
1334. |
1335..
| 1336.
| 1337.
| 1338.
| 1339.
| >
| >>
| Gregorijanski | 1335.. (MCCCXXXV) |
| Ab urbe condita | 2088. |
| Islamski | 735–736. |
| Iranski | 713–714. |
| Hebrejski | 5095–5096. |
| Bizantski | 6843–6844. |
| Koptski | 1051–1052. |
| Hindu kalendari | |
| • Vikram Samvat | 1390–1391. |
| • Shaka Samvat | 1257–1258. |
| • Kali Yuga | 4436–4437. |
| Kineski | |
| • Kontinualno | 3971–3972. |
| • 60 godina | Yin Drvo Svinja (od kineske Ng.) |
| Holocenski kalendar | 11335. |
| Podrobnije: Kalendarska era | |
Godina 1335 (MCCCXXXV) bila je redovna godina koja počinje u nedjelju (1. januar/siječnja po julijanskom kalendaru).
- 4. 2. - Gibelinska pobuna u Đenovi, oteran je predstavnik napuljskog kralja Roberta, postavljeni su kapetani naroda Galeotto Spinola i Raffaele Doria (do 1339).
- 2. 4. - Umro je Heinrich, vojvoda Koruške, landgrof Kranjske i grof Tirola, nekada i češki kralj, poslednji muški naslednik tirolske grane Meinhardinera, Goričkih grofova. Kćerka Margareta ga uspeva naslediti u Tirolu, dok Korušku i Kranjsku u maju preuzimaju habsburška braća Albrecht II i Otto (i Tirol će pripasti Albrechtovom sinu 1363). Habsburzi vladaju ovim zemljama s kraćim prekidima do 1918.
- proleće - leto - Ugarski kralj Karlo I. Robert je upao u Srbiju sa vojskom, ali se naglo povukao na vest o Dušanovom dolasku. U ugarskim rukama ostaju samo mačvanski grad, Beograd, Golubac i sl..[1] Bosanski ban Stjepan Kotromanić je učestvovao kao ugarski saveznik, a Dušan je možda imao vizantijski odred, po prošlogišnjem savezu sa Andronikom III.[2] Novi mačvanski ban je neki Nikola, suzbija "s najvećim trudom navale srbskoga kralja"[3] (ugarski kralj ratuje protiv Srbije i 1338. i '39, moguće da su Srbi prelazili u Srem[2]).
- 29. 5. - Mlečani "zapriječili dalje navale" kneza Nelipića na Trogir - ranije je poharao njihov kotar i počeo graditi tvrđicu na granici istog.[4]
- 20. 7. - Savjet desetorice postaje redovni organ Mletačke republike (uveden kao privremena institucija 1310).
- leto - ? Ban Stjepan Kotromanić se sprema na novi brak.[5]
- 22. 8. - Dubrovačke vlasti odredile katoličkog sveštenika za episkopsku crkvu u Stonu (protivno povelji iz prošle godine; pravoslavci su pokršteni do 1390-tih).[1]
- 24. 8. - Trenčinski ugovor: poljski kralj Kazimierz III priznaje Šlesku kao zemlju češke krune (ratifikovao 1339), a češki kralj Jan se odriče pretenzija na poljsku krunu.
- oktobar - Samuraj Hōjō Tokiyuki počinje pobunu Nakasendai, zbog nezadovoljstva autoritarnom vladavinom cara Go-Daigoa, s ciljem obnove Kamakura šogunata, srušenog pre dve godine. Zauzima Kamakuru, ali ga je istisnuo Ashikaga Takauji, koji će se sam proglasiti za šoguna.
- novembar - Višegradski kongres: savez vladara Ugarske, Češke i Poljske protiv habsburške ekspanzije, za stvaranje novih trgovačkih puteva, kako bi se zaobišao Beč. Potvrđen je Trenčinski ugovor i "riješen spor između poljskoga kralja i njemačkoga reda".[6]
- 29. 11. - Kralj šalje pismo banu Mihaljeviću: poručuje mu da pored nove kraljevske palače (na južnoj strani brda Gradca) ne pravi velika vrata u zidinama, već mala.[7]
- 30. 11. - Drugi rat za škotsku nezavisnost: Bitka kod Culbleana je škotska pobeda na istoku zemlje nad Balliolovim pristalicama.
- 1. 12. - Ilhanidski vladar Abu Sa'id Bahadur Khan umro u Karabahu, na putu da se suprotstavi invaziji Ozbega, vladara Zlatne Horde. Nasleđuje ga rođak Arpa Ke'un, dolazi do sukoba između glavnih familija i raspada carstva, Arpa strada već u maju.
- krajem godine - Dubrovčani prekinuli trgovačke veze sa Bosnom, do sledećeg jula.[5]
- Završena je crkva manastira Dečani.
- Sintagma Matije Vlastara, zbornik vizantijskog prava.
- Prvi pomen: Zabok, Erdut, biskupski kaštel u Ivaniću (ne sam grad); pleme Riđani u dan. Crnoj Gori, između Zete, Onogošta i Ledenice kod Risna; vlastelin Altoman, sin Vojinov (otac Nikole Altomanovića).
- Humski vlastelin Milten Draživojević je opljačkao dubrovački karavan u Onogoštu; negde u ovo vreme je prešao iz banove u kraljevu službu, kao i vojvoda Ružir.[2]
- Epirski despot Jovan II Orsini je iznenada umro, možda ga je otrovala supruga Ana Paleologina; nasleđuje ga sedmogodišnji Nikifor II Orsini (1335-40 i 1356-59).
- Španski plemić i pisac Juan Manuel napisao je "Priče grofa Lukanora", tj. Libro de los ejemplos del conde Lucanor y de Patronio, rano delo proze na kastiljanskom španskom.
- Akvilejski patrijarh Bertrand je porazio Rizzarda VI da Camina, koji je ušao na teritoriju patrijaršije, dok je stolica bila upražnjena.
- Avinjonski papa Benedikt XII.:
- kao da se namjeravao preseliti u Bolonju ili se vratiti u Rim, na kraju nalaže gradnju Papinske palače
- poslanici cara Ludwiga IV su tražili kraj konflikta, papa je izgledao sklon, ali pregovori su odloženi do kraja godine.
- papa je bivši cistercitski monah, uvodi neke reforme u njihovo pravilo - bula Fulgens sicut stella 12. 7..
- Posle 14 godina je završen interdikt nad Frederikom III i Sicilijom.
- U Milanu se privodi kraju crkva San Gottardo in Corte (1336), u zvoniku je ugrađen mehanički sat.
- c. Marko Kraljević († 1395)
- c. Milica Hrebeljanović († 1405)
- c. Gülçiçek (Marija), supruga Murata I, majka Bajazita I
- Literatura
- Svezak drugi: dio prvi. Treće doba: Vladanje kraljeva iz raznih porodica (1301-1526). Prva knjiga: Anžuvinci i Sigismund do gubitka Dalmacije (1301-1409), Vjekoslav Klaić (archive.org)
- Istorija srpskog naroda, Prva knjiga, Od najstarijih vremena do Maričke bitke (1371), SKZ Beograd 1981 (I)
