Sankt Paul im Lavanttal
Sankt Paul im Lavanttal
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 46°42′N 14°52′E / 46.700°N 14.867°E | |
| Država |  Austrija
|
| Savezna zemlja | Koruška |
| Okrug (bezirk) | Wolfsberg |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Hermann Primus |
| Površina | |
| - Urbano područje | 47.458 km²[1] |
| Visina | 412[2] |
| Stanovništvo (2014.) | |
| - Urbano područje | 3,388[1] |
| - Urbana gustoća | 71.4 stan./km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 9470 |
| Pozivni broj | 0 43 57 |
| Službene stranice www.sanktpaul | |
| Karta | |
  Sankt Paul im Lavanttal | |
Sankt Paul im Lavanttal (slovenski: Šentpavel v Labotski dolini) je trgovište na jugu Austrije od 3,388 stanovnika[1], koje administrativno podpada pod Okrug Wolfsberg.
Geografske karakteristike[uredi | uredi kod]
Sankt Paul im Lavanttal leži na jugu Koruške nedaleko od slovenske granice, na ušću potoka Granitz u Rijeku Lavant.[2]
Historija[uredi | uredi kod]
Na planini Burgstallkogel pored sela St. Margarethen, pronađeno je još za rimskih vremena svetište keltskom bogu Latobiusu.[2]
Prvi spomen mjesta pod imenom villula Brugga nalazi se u dokumentu iz 1091, u kom grof Engelbert od Spanheima poklanja benediktincima, umjesto svog zamka Lavant, teren pored postojeće crkve da tamo izgrade samostan. On je naime pozvao redovnike iz njemačkog Hirsaua u Schwarzwaldu da presele svoju opatiju kod njega.
Opatija Sankt Paul igrala je važnu ulogu u historiji koruške crkve tokom srednjeg vijeka. Ona je ukidana u dva navrata, prvi put između 1787.- 1809., a drugi put od 1940. do 1945.[2]
Znamenitosti[uredi | uredi kod]
Od znamenitosti Sankt Paul im Lavanttal ima romaničko - gotičku bazilikalnu crkvu sa dva zvonika, podignutu od 11 do 13. vijeka, obnovljenu nakon požara 1367., i već spomenutu opatiju, koja ima veliku kolekciju umjetnina. U njoj ima slika njemačkih, nizozemskih i talijanskih majstora od 15 do 19. vijeka, do djela primijenjene umjetnosti od 5 do 15. vijeka (oko 900 reljefa u slonovači), kao i nekih 11.000 grafika i crteža.[2]
Opatijska biblioteka ima nekih 55.000 svezaka, više od 500 inkunabula, nastalih do 1520. i brojne knjige izrađene na početcima štamparstva uz 2.200 manuskripta.[2]
Posljednju veliku donaciju, donijeli su 1809. redovnici iz samostana St. Blasien iz njemačkog Schwarzwalda, koji su se zbog razvoja političkih prilika odlučili preseliti u Sankt Paul, sa sobom su ponijeli i brojne relikvije i umjetničke predmete, ali i lijesove sa posmrtnim ostacima 13 ranih članova dinastije Habsburg.[2]Oni su danas izloženi u kripti parohijske crkve.
U 20. vijeku u opatiji je živio i stvarao redovnik i umjetnik Switbert Lobisser.[2]
Privreda[uredi | uredi kod]
Privreda grada bazira se na drvnoj industriji, proizvodnji papira, alata i turizmu.[2]
Izvori[uredi | uredi kod]
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Službene stranice Sankt Paul im Lavanttala Arhivirano 2017-03-06 na Wayback Machine-u (de)