Taulanti – razlika između verzija

Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj

U redovima

Verzija na datum 21 januar 2019 u 16:21

Taulanti (grčki: Ταυλάντιοι) su bili jedno od najvećih ilirskih plemena. Prema grčkoj mitologiji, Ilirijus je bio začetnik ilirskog naroda a Taulas (Tαύλας) je bio jedan od njegovih šest sinova i rodonačelnik budućeg plemena Taulanti. Naseljavali su dio obale Jadranskog mora oko današnje sjeverne Albanije, odnosno grada Epidamnus (Drač). Važniji gradovi su bili Epidamnus, Apolonija, Damastion, Albanopolis, Dimale, Skodra (Skadar), Ulcinium (Ulcinj) i Rizon (Risan).

Kraljevina Taulanata

Taulanti su značajnu ulogu odigrali u IV i III stoljeću pne. kada su vladali Ilirskim kraljevstvom, prethodno uspostavljenim od strane Enhilejaca, također ilirskog plemena.

Njihov vladar Glauk, nazivan u grčkim izvorima kralj Taulanata 335-317. pne, udružio se sa ilirskim kraljem Klitom u pobuni protiv Aleksandra Makedonskog.^[1] Poslije zajedničkog poraza kod Peliuma, njegova država je ostala nezavisna.^[2]

Godine 323. godine pne. koristeći slabosti makedonske države poslije Aleksandrove smrti uspijeva vratiti sve zemlje koje su od Enhelejaca osvojili Makedonci. Kasnije su Iliri osvojili i Epidamnus i Apoloniju, grčke kolonije osnovane još u VII stoljeću pne.

U izvorima (Plutarh, Justin, Diodor), koji se odnose na period 317. – 302. god. pne Glauk se izričito naziva kao kralj Ilira. Nakon smrti kralja Klita, Glauk je svom kraljevstvu prisajedinio zemlje svog bivšeg saveznika. Prestiž ilirskog imena bio je takav da je ono preovladalo u ujedinjenom kraljevstvu. Od tog vremena ilirska kraljevina se prostirala od Epira i Makedonije do jadranske obale.

Glauka je na ilirskom prijestolu zamijenio Bardil II koji udaje kćerku za epirskog kralja Pira i kao miraz daje onaj dio kraljevine koji je nekad pripadao Taulantima, koji nikad kasnije nisu obnovili svoju moć.^[3]

Južno ilirsko pleme Ardijejci je imalo svoje kraljevstvo koje je bilo veoma moćno i uticajno u III i II stoljeću p.n.e, naoročito pod kraljem Agronom i nešto manje u vrijeme kraljice Teute i Scerdilaidasa, Agronovog brata. Taulanti su, uz Daorse, tražili savez sa Rimom kako bi se izvukli iz dominacije Ardijejeca.

Rimski hroničar Livije navodi da je oko 167. godine p.n.e, nakon sukoba protiv Rima, Gencije, posljednji kralj Ilira poražen a Ilirija podijeljena na tri dijela. Kao nagradu za podršku, Rim je Daorse, Piruste i Taulante (uz ova tri plemena i Dalmati su otkazali podršku Genciju) oslobodio plaćanja poreza a njihove su države imale nezavisnost.^[4]

Literatura

Cabanes, Pierre (1988). Les illyriens de Bardylis à Genthios 1 csillagozás IVe-IIe siècles avant J.-C.. Amazon (French) Paperback.
Bojanovski, Ivo (1988). BOSNA I HERCEGOVINA U ANTIČKO DOBA. ANUBiH, Sarajevo.
Danijel Dzino, Illyrian policy of Rome in the late Republic and early Principate, 2005

Reference

↑ „John Wilkes - the Illiyans”. Elektronska verzija. Pristupljeno 9. 2. 2018.
↑ „N.G.L. Hammond, F.W Wallbank - A HISTORY OF MACEDONIA”. Oxford university press, 2001. Pristupljeno 9. 2. 2016.
↑ „Faluna Papazoglu - Poreklo i razvoj ilirske države”. ANUBiH - KNJIGA XXX , CENTAR ZA BALKANOLOŠKA ISPITIVANJA Knjiga l. SARAJEVO, 1969. Pristupljeno 9. 2. 2018.
↑ Bojanovski, 1988

Iliri - Ilirija - Ilirik - Veliki ilirski ustanak

Ilirski vladari

Agron - Balej - Bardilis - Baton - Epulon - Gencije - Glauk - Grabos - Klit - Longar - Mitilos - Monun - Pineus - Pleuratus - Demetrije Hvaranin - Skerdileda - Sira - Teuta

Ilirski gradovi

Aenona - Albanopolis - Amantia - Andetrium - Arduba - Basanija - Daorson - Damastion - Delminijum - Doklea - Lihnidos - Meteon - Narenta - Nezakcij - Ninia - Promona - Risinium - Škodra - Uscana

Ilirska plemena

Abri - Albani - Amantini - Andizeti - Ardijejci - Azali - Arijani - Autarijati - Bilioni - Breuci - Glindioni - Dalmati - Daorsi - Dasareti - Derentini - Deuri - Dezitijati - Dindari - Dicioni - Dokleati - Enhilejci - Grabi - Haonci - Helidonci - Jasi - Kolapijani - Labeati - Mezeji - Melkumani - Molosi - Partini - Piketi - Pirusti - Salentini - Sardeati - Taulanti

Ilirsko-tračanska

Dardanci - Galabri - Peonci - Tunati

Ilirsko-keltska

Latobici - Skordisci

Ilirsko-venetska

Histri - Japodi - Karni - Katari - Liburni

Nezavisna

Dauni - Japigi - Mesapi - Peuceti

[Wilkes-1] „John Wilkes - the Illiyans”. Elektronska verzija. Pristupljeno 9. 2. 2018.

[Makedonijaa-2] „N.G.L. Hammond, F.W Wallbank - A HISTORY OF MACEDONIA”. Oxford university press, 2001. Pristupljeno 9. 2. 2016.

[PapazogluD-3] „Faluna Papazoglu - Poreklo i razvoj ilirske države”. ANUBiH - KNJIGA XXX , CENTAR ZA BALKANOLOŠKA ISPITIVANJA Knjiga l. SARAJEVO, 1969. Pristupljeno 9. 2. 2018.

[4] Bojanovski, 1988

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Red 1: / Red 1: @@
+[[File:South Illyria and Environs (English).png|mini|desno|Teritorija ilirski plemena u susjedstvu Epira i  Makedonije]]
-'''Taulanti''' ([[grčki jezik|grčki]]: Ταυλάντιοι) su bili jedno od najvećih [[Iliri|ilirskih]] [[pleme]]na. Prema grčkoj [[mitologija|mitologiji]], Ilirijus je bio začetnik ilirskog naroda a Taulas (Tαύλας) je bio jedan od njegovih šest sinova i rodonačelnik budućeg plemena Taulanti. Taulanti su naseljavali dio obale [[Jadran]]skog mora oko današnje sjeverne [[Albanija|Albanije]], odnosno grada Epidamnus ([[Drač]]). Taulanti su značajnu ulogu odigrali u IV i III stoljeću pne. kada su vladali Ilirskim kraljevstvom, prethodno uspostavljenim od strane [[Enhilejci|Enhilejaca]], također ilirskog plemena. Plemena [[Albani]] i [[Partini]] su također živjeli na približno istim teritorijama kao Taulanti. Oko 335. godine pne. kralj [[Glaukijas]] je uspostavio dinastiju Taulanta u Ilirskom kraljevstvu a 323. godine pne. uspijeva vratiti sve zemlje koje su od Enhelejaca osvojili Makedonci. Kasnije su Iliri osvojili i Epidamnus i Apoloniju, grčke kolonije osnovane još u VII stoljeću pne.
+'''Taulanti''' ([[grčki jezik|grčki]]: Ταυλάντιοι) su bili jedno od najvećih [[Iliri|ilirskih]] [[pleme]]na. Prema grčkoj [[mitologija|mitologiji]], Ilirijus je bio začetnik ilirskog naroda a Taulas (Tαύλας) je bio jedan od njegovih šest sinova i rodonačelnik budućeg plemena Taulanti. Naseljavali su dio obale [[Jadran]]skog mora oko današnje sjeverne [[Albanija|Albanije]], odnosno grada Epidamnus ([[Drač]]). Važniji gradovi su bili Epidamnus, Apolonija, Damastion, Albanopolis, Dimale, Skodra ([[Skadar]]), Ulcinium ([[Ulcinj]]) i Rizon ([[Risan]]).
+== Kraljevina Taulanata ==
-Važniji gradovi su bili Epidamnus, Apolonija, Damastion, Albanopolis, Dimale, Skodra ([[Skadar]]), Ulcinium ([[Ulcinj]]) i Rizon ([[Risan]]).
+Taulanti su značajnu ulogu odigrali u IV i III stoljeću pne. kada su vladali Ilirskim kraljevstvom, prethodno uspostavljenim od strane [[Enhilejci|Enhilejaca]], također ilirskog plemena.
+Njihov vladar [[Glauk]], nazivan u grčkim izvorima kralj Taulanata  335-317. pne, udružio se sa ilirskim kraljem Klitom u pobuni protiv [[Aleksandar Makedonski|Aleksandra Makedonskog]].<ref name="Wilkes"> {{Cite web |url= https://archive.org/stream/15826619JohnWilkesTheIllyrians/15826619-John-Wilkes-The-Illyrians_djvu.txt |title= John Wilkes - the Illiyans  |work= Elektronska verzija|accessdate= 9. 2. 2018}}</ref> Poslije zajedničkog poraza kod Peliuma, njegova država je ostala nezavisna.<ref name="Makedonijaa">{{Cite web |url= https://books.google.it/books?id=qpb3JdwuDQIC&printsec=frontcover&dq#v=onepage&q&f=fals |title= N.G.L. Hammond, F.W Wallbank - A HISTORY OF MACEDONIA |work= Oxford university press, 2001|accessdate= 9. 2. 2016}}</ref>
-Južno ilirsko pleme [[Ardijejci]] je imalo svoje kraljevstvo koje je bilo veoma moćno i uticajno u III i II stoljeću p.n.e, naoročito pod kraljem [[Agron (kralj)|Agronom]] i nešto manje u vrijeme kraljice [[Teuta|Teute]] i [[Skerdileda|Scerdilaidasa]], Agronovog brata. Taulanti su, uz [[Daorsi|Daorse]], tražili savez sa Rimom kako bi se izvukli iz dominacije Ardijejeca.
+Godine 323. godine pne. koristeći slabosti makedonske države poslije Aleksandrove smrti uspijeva vratiti sve zemlje koje su od Enhelejaca osvojili Makedonci. Kasnije su Iliri osvojili i Epidamnus i Apoloniju, grčke kolonije osnovane još u VII stoljeću pne.
-Rimski hroničar [[Tit Livije|Livije]] navodi da je oko 167. godine p.n.e, nakon sukoba protiv Rima, [[Gencije]], posljednji kralj Ilira poražen a [[Ilirija]] podijeljena na tri dijela. Kao nagradu za podršku, Rim je Daorse, [[Pirusti|Piruste]] i Taulante (uz ova tri plemena i [[Dalmati]] su otkazali podršku Genciju) oslobodio plaćanja poreza a njihove su države imale nezavisnost.
+U izvorima ([[Plutarh]], [[Justin]], [[Diodor]]), koji se odnose na period 317. – 302. god. pne Glauk se izričito naziva kao kralj Ilira. Nakon smrti kralja Klita, Glauk je svom kraljevstvu prisajedinio zemlje svog bivšeg saveznika. Prestiž ilirskog imena bio je takav da je ono preovladalo u ujedinjenom kraljevstvu. Od tog vremena ilirska kraljevina se prostirala od [[Epir]]a i Makedonije do [[jadran]]ske obale.
+Glauka je na ilirskom prijestolu zamijenio Bardil II koji udaje kćerku za epirskog kralja [[Pir]]a i kao miraz daje onaj dio kraljevine koji je nekad pripadao Taulantima, koji nikad kasnije nisu obnovili svoju moć.<ref name="PapazogluD"> {{Cite web |url= https://de.scribd.com/document/89882458/Godišnjak-Centra-za-balkanološka-ispitivanja-Akademije-nauka-i-umjetnosti-BiH-knjiga-5-1967 |title= Faluna Papazoglu - Poreklo i razvoj ilirske države  |work= ANUBiH -  KNJIGA XXX , CENTAR ZA BALKANOLOŠKA ISPITIVANJA Knjiga l. SARAJEVO, 1969 |accessdate= 9. 2. 2018}}</ref>
+Južno ilirsko pleme [[Ardijejci]] je imalo svoje kraljevstvo koje je bilo veoma moćno i uticajno u III i II stoljeću p.n.e, naoročito pod kraljem [[Agron (kralj)|Agronom]] i nešto manje u vrijeme kraljice [[Teuta|Teute]] i [[Skerdileda|Scerdilaidasa]], Agronovog brata. Taulanti su, uz [[Daorsi|Daorse]], tražili savez sa Rimom kako bi se izvukli iz dominacije Ardijejeca.
+Rimski hroničar [[Tit Livije|Livije]] navodi da je oko 167. godine p.n.e, nakon sukoba protiv Rima, [[Gencije]], posljednji kralj Ilira poražen a [[Ilirija]] podijeljena na tri dijela. Kao nagradu za podršku, Rim je [[Daorsi|Daorse]], [[Pirusti|Piruste]] i Taulante (uz ova tri plemena i [[Dalmati]] su otkazali podršku [[Gencije|Genciju]]) oslobodio plaćanja poreza a njihove su države imale nezavisnost.<ref>Bojanovski, 1988</ref>
-== Izvori i vanjski linkovi ==
+==Literatura==
-* Cabanes, Pierre: Les Illyriens de Bardylis à Genthios (IVe - IIe siècles avant J.-C.). (= Regards sur l'histoire. 65). Paris 1988. ISBN 2-7181-3841-6
+*{{cite book |last = Cabanes |first = Pierre |title = Les illyriens de Bardylis à Genthios 1 csillagozás IVe-IIe siècles avant J.-C. |url= https://moly.hu/konyvek/pierre-cabanes-les-illyriens-de-bardylis-a-genthios |publisher =Amazon (French) Paperback |year = 1988
-* J.J. Wilkes, The Illyrians, 1992, ISBN 0-631-19807-5
+|isbn = }}
+*{{cite book |last = Bojanovski |first = Ivo |title = BOSNA I HERCEGOVINA U ANTIČKO DOBA  |url= https://de.scribd.com/doc/12834705/Ivo-Bojanovski-BIH-u-Anticko-Doba |publisher = ANUBiH, Sarajevo  |year = 1988 |isbn = }}
 * Danijel Dzino, Illyrian policy of Rome in the late Republic and early Principate, 2005
+== Reference ==
+{{reference}}
 {{Iliri}}

Taulanti – razlika između verzija

Verzija na datum 21 januar 2019 u 16:21

Kraljevina Taulanata

Literatura

Reference

Navigacija

Pretraga