Nacionalni park Manú
| Nacionalni park Manú | |
|---|---|
 Svjetska baština – UNESCO | |
 | |
 Peru | |
| Koordinate: | |
| Registriran: | 1987.(11. zasjedanje) |
| Vrsta: | Prirodno dobro |
| Mjerilo: | ix, x |
| Ugroženost: | no |
| Referenca: | UNESCO |
| Karta | |
  Nacionalni park Manú Pozicija Parka | |
Nacionalni park Manú (španjolski: Parque Nacional del Manú) je nacionalni park i rezervat biosfere koji se nalazi na jugoistoku Perua u Departmanu Madre de Dios i manjim dijelom u Departmanu Cuzco.
Park je 1987. uvršten na UNESCO-vu Listu svjetske baštine.[1]
Karakteristike[uredi | uredi kod]
Park se prostire na površini od 17,162 km² u porječju rijeke Manu i njezinih pritoka.[1] On je mjesto gdje se susreću tropske Ande i sliv Amazone, od planinaa iznad 4,000 metara do ravnicaa na 350 m nadmorske visine.[1]
Vegetacija parka je raznolika, zastupljena sa više od 20,000 vrsta, samo u posljednjih 10 godina otkriveno je 1,147 do tada nepoznatih biljaka. Tropske šume pokrivaju oko 40% parka. U parku živi oko 200 vrsta sisavaca od jaguara, do 13 vrsta majmuna, među njima i ugroženi Goeldijev marmozet (Callimico goeldii), Sivi vunasti majmun (Lagothrix cana) i Peruanski majmun pauk (Ateles chamek). Više od 100 vrsta šišmiša), 12 vrsta reptila, 77 vrsta vodozemaca, 210 vrsta riba, 800 vrsta ptica i preko 2.500 vrsta insekata.[1]
Park je podijeljen je u tri zone; Osnovnu zonu u koju mogu ući samo naučnici i istraživači, Tampon zonu koju može posjetiti ograničen broj turista i otvorenu Kulturnu zonu u kojoj po malim selima žive lokalni indijanci.[2]
Historija[uredi | uredi kod]
Park je službeno osnovan 1973., zahvaljujući angažmanu peruanskog prirodoslovca Celestina Kalinowskog i njegovog britanskog kolege Iana Grimwooda, koji su uspjeli da peruanska vlada 1968. proglasi dobar dio porječja rijeke Manu rezervatom prirode.[2] Osnovan je da se zaštiti njegova bioraznolikost, koja se održala zahvaljujući njegovoj izolaciji, do njega i dan danas ne vodi nijedna cesta.[1]
Svojevremeno je legenda o Paititiju - Izgubljenom gradu Inka, za kog se vjerovalo da se nalazi unutar današnjeg parka, privukla brojne istraživače i pustolove u taj rijetko naseljeni kraj u kom žive samo domorodački indijanci.[1]
Danas se u njegovim granicama nalazi Rezervat indijanaca Kugapakori i Nahua.[2]
Izvori[uredi | uredi kod]
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Manú National Park (en)
| Historijski centar grada Arequipa • Sveti grad Caral-Supe • Arheološki lokalitet Chavín de Huántar • Cusco • Ruševine grada Chan Chana • Nacionalni park Huascarán • Historijski centar Lime • Historijsko svetište Inka Machu Picchu • Nacionalni park Manú • Linije i geoglifi u Nazci i Pampas de Jumani • Nacionalni park Río Abiseo |  | |
Peruanska nematerijalna svjetska baština
Folklorna baština naroda Aymara • Tekstilna umjetnost naroda Taquile • Usmena baština i festivali naroda Zápara | |||