Llucmajor
Llucmajor
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 39°29′N 2°53′E / 39.483°N 2.883°E | |
| Država | 
|
| Autonomna pokrajina | Baleari |
| Provincija | Baleari |
| Otok | Mallorca |
| Vlast | |
| - Alcalde | Gregorio Estarellas Mas |
| Površina | |
| - Ukupna | 327 km²[1] |
| Visina | 151[1] |
| Stanovništvo (2018.) | |
| - Urbano područje | 10.650[1] |
| - Područje utjecaja | 36.358[1] |
| - Gustoća područja utjecaja | 111,1 stan / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC) |
| Poštanski broj | 07620 |
| Pozivni broj | 971 |
| Karta | |
  Llucmajor Pozicija Llucmajora na Belearima | |
Llucmajor (španjolski: Lluchmayor) je grad od 10.650 stanovnika i općina od 36.358 stan.[1] na otoku Mallorci na istoku Španjolske u arhipelagu Baleari u Sredozemnom moru.
Geografske karakteristike[uredi | uredi kod]
Llucmajor je sa svojih 327 km² - površinom najveća općina na otoku Mallorci. Njen administrativni centar istoimeni Llucmajor leži u unutrašnjosti udaljen od 15 km od međunarodnog aerodroma Son Sant Joan, i 20 km od Palma de Mallorce jugoistočno.[2]
U općini Llucmajor pored samog Llucmajora postoje slijedeća naselja; Badía Grand (1.957 st.), Badia Blava (1.571), Bellavista (319), Cala Blava (294), Cala Pi (252), Es Pas de Vallgornera (103), Las Palmeras (1.231), Maioris Décima (1.031), Puig de Ros (1.533), S'Arenal (9.309), Sa Torre (3.399), S'Estanyol de Migjorn (451), Son Verí Nou (757), Tolleric (525) i Vallgornera Nou (96).[1] Većina ih leži duž morske obale i nastala su nakon 1960-ih kao letovališta.
Historija[uredi | uredi kod]
Llucmajor je svoje ime dobio najvjerojatnije od latinskog - Lucus maioris, što znači velika šuma.[2]
Aragonski kralj Jaime I - Osvajač zauzeo je Mallorcu 1229. i osnovao Kraljevstvo Mallorce. Nešto kasnije - 1300. je njegov sin i nasljednik Jaime II osnovao Llucmajor.[2]
Llucmajor je slavan po bitci, koja se dogodila 25. oktobra 1349. u kojoj je poginuo poslednji kralj Kraljevstva Mallorca Jaime III, nakon nje je Kraljevstvo anektirano u Krunu Aragona.[2]
Od 14. pa sve do 17. vijeka južna obala Mallorce (a to je teritorij općine) bila je česta meta Berberskih korsara, koji su sa nje kretali u svoje napade. Zbog tog su duž nje (S'Estalella, Cap Blanc, Cap Enderrocat i Cala Pi) podignuti obrambeni tornjevi.[2]
Španjolski kralj Alfonso XIII je svojim dekretom od 3. oktobra 1916. dodjelio Llucmajoru status grada.[2]
Znamenitosti[uredi | uredi kod]
Na jugu općine nalazi se arheološko nalazište Capocorb Vell sa megalitima iz brončanog doba. Po svemu sudeći to su ostaci naselja koje je u to vrijeme bilo jedno od najvećih u zapadnom Mediteranu.[2]
U samom gradu najzančajnija je parohijska crkva Sant Miquel, koju je projektirao arhitekt Isidro González Velázquez. Ona je podignuta na starioj gotičkoj zgradi iz 1386. Ta klasicistička bazilika građena je od 1784. do 1866. U njoj su nekada počivali posmrtni ostaci kralja Jaimea III, koji su danas premješteni u katedralu Palma de Mallorce.[2] .
Privreda[uredi | uredi kod]
Sve do početka 20. vijeka Llucmajor je bio centar poljoprivredno-stočarskog kraja, sa razvijenom kožarsko obućarskom industrijom. Danas je turizam sa brojnim hotelima glavna privredna grana, uz to ima i nešto pogona prehrambene industrije.[2]
