Danilo Krstić
| Danilo Krstić | |
|---|---|
|
| |
| Datum rođenja | 13. maj 1927. |
| Mesto rođenja | Novi Sad (Kraljevina SHS) |
| Datum smrti | 20. april 2002. |
| Mesto smrti | Sentandreja (Mađarska) |
Danilo (Slavko Krstić; Novi Sad, 13. maj 1927 — Sentandreja, 20. april 2002) je bio episkop budimski.
Rođen je u Novom Sadu 13. maja 1927. godine, od oca Branislava i majke Slavne, u pravoslavnoj porodici. U mestu rođenja je završio osnovnu školu, a nakon toga i gimnaziju.
Studije prava upisao je na Beogradskom Univerzitetu 1946. godine gde se zadržao samo godinu dana. Nakon toga, godine 1947. otišao je na studije u Francusku, gde je na pariskoj Sorboni diplomirao uporednu književnost. Po diplomiranju jednu školsku godinu je proveo u Minhenu studirajući tehničke nauke. Godine 1953. ponovo se vratio u Pariz, gde se upisao na Pravoslavni teološki institut Svetog Sergija Radonješkog, a juna meseca 1958. odbranio je diplomski rad iz oblasti Novog zaveta kod čuvenog profesora vladike Kasijana Bezobrazova. Rukovođen profesorom Georgijem Florovskim, počeo je rad na doktorskoj disertaciji pod nazivom „Sveti Jovan Zlatousti kao teolog božanskog čovekoljublja“ na Bogoslovskom fakultetu Harvardskog univerziteta. Doktor teologije postao je 1968. godine.
U manastiru Svetog Save, u Libertivilu kod Čikaga, po blagoslovu Njegove svetosti patrijarha srpskog gospodina Germana, Slavko Krstić primio je monaški postrig na Badnje veče 1960. godine i dobio ime Danilo, po svetom Danilu drugom arhiepiskopu srpskom. Na Veliku Gospojinu iste godine i u istom manastiru rukopoložen je u čin jerođakona. U čin jeromonaha rukopoložen je 1962. godine u hramu svetog Save u Njujorku. Služio je u grčkom pravoslavnom manastiru i opsluživao malu rumunsku parohiju u okolini grada.
Nakon godina provedenih na školovanju u inostranstvu jeromonah dr Danilo se vratio u Beograd 1968. godine gde je prvo postavljen za službenika "Glasnika", službenog lista Srpske pravoslavne crkve. Nakon toga je postao urednik ovog časopisa i uređivao ga je od 1969. do 1990. godine. Njegova aktivnost se nastavlja i u svojstvu urednika Teoloških pogleda, versko - naučnog časopisa, koji tada dostiže svetski ugled. Godine 1969. patrijarh srpski German i episkopi sremski Makarije i zvorničko - tuzlanski Longin, hirotonišu ga za episkopa marčanskog, vikara patrijarha srpskog. Petnaest godina kasnije, 1984. godine, postao je administrator budimski, da bi 1988. godine bio izabran za arhijereja eparhije budimske, sa sedištem u Budimpešti. Ubraja se u osnivače Akademije za konzervaciju pri Srpskoj pravoslavnoj crkvi. Osnovana je 1993. godine, a vladika Danilo je bio dugogodišnji profesor i dekan. Njegova pedagoška delatnost je nastavljena i na Bogoslovskom fakultetu, gde je predavao Pastirsko bogoslovlje od 1993. do 1997. godine. Vladika Danilo je važio za jednog od najobrazovanijih episkopa Srpske pravoslavne crkve.
Objavio je 1982. knjigu „Nema lepše vere od hrišćanske“ zajedno sa budućim mitropolitom Amfilohijem (COBISS), ova knjiga je imala više izdanja.
Episkop budimski dr Danilo Krstić umro je 20. aprila 2002. godine, pete nedelje vaskršnjeg posta u Sentandreji. Sahranjen je u manastiru Vavedenje na Senjaku u Beogradu, a opelo je služio Njegova svetost patrijarh srpski gospodin Pavle sa velikim brojem arhijereja, sveštenika, monaha i vernog naroda.
- Episkop Danilo Krstić tihi gromoglasnik Hristove nauke („Pravoslavlje“, broj 940, 15. maj 2006) Arhivirano 2014-02-27 na Wayback Machine-u
- Besede vladike Danila (manastir Lepavina) Arhivirano 2011-04-12 na Wayback Machine-u
- Video snimak razgovora sa vladikom Danilom
| Prethodnik: Emilijan Marinović |
vikarni episkop marčanski 1969 — 1988. |
Nasljednik: — |