Braniewo
Braniewo
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 54°23′N 19°50′E / 54.383°N 19.833°E | |
| Država |  Poljska
|
| Vojvodstvo | Varminsko-mazursko |
| Povjat | Braniewo |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Tomasz Sielicki |
| Površina | |
| - Ukupna | 12.41 km²[1] |
| Stanovništvo (2021.) | |
| - Grad | 16,974[1] |
| - Gustoća | 1,368 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 14-500 [1] |
| Karta | |
  Braniewo Pozicija Braniewa u Poljskoj | |
Braniewo (njemački: Braunsberg in Ostpreußen) je grad od 16,974 stanovnika na sjeveroistoku Poljske u Varminsko-mazurskom vojvodstvu.[1]
Geografske karakteristike[uredi | uredi kod]
Braniewo se prostire duž rijeke Pasłęke[2], udaljeno 5 km od Vislanske lagune i 6 km od granice sa Kalinjingradskom oblasti.
Historija[uredi | uredi kod]
Naselje je osnovano na mjestu staropruskog naselja, kog su u 12. vijeku zauzeli Teutonski vitezovi. Kao jedina morska luka i važno trgovište u Warmiji gradska prava dobilo je oko 1254.[2] Između 1243.-78. bio je prvo sjedište Varmijske biskupije.[2]
Razoren je za Velikog pruskog ustanka, pa je izgubio gradska prava, a sjedište biskupije je preseljeno u Ornetu. Nakon što je obnovljen ponovno je dobio gradska prava 1284.[2]
Od sredine 14. vijeka je član Hanzeatskog saveza, a od 1466. je dio Kraljevine Poljske.[2] Tokom druge polovice 16. vijeka postao je centar protureformacije u Warmiji i grad sa štamparijom koja je radila od 1589. do 1773.[2]
Od Prve podjele Poljske 1772. Braniewo je dio Kraljevine Pruske i egzistira pod imenom Braunsberg in Ostpreußen. Tokom 19. vijeka Braunsberg se razvio kao centar zanatstva i malih industrijskih pogona. Nakon Drugog svjetskog rata od 1945. je ponovno dio Poljske.[2]
Još od vremena Kraljevine Pruske (1772.) pa do 1975. Braniewo je bilo regionalni administrativni centar a od 1999 je sjedište vlastitog okruga (powiat) i općine (gmina).[2]
Privreda[uredi | uredi kod]
Braniewo je grad sa pogonima, prehrambene, elektromehaničke i industrije kože i obuće. Pored grada nalazi se hidroelektrana snage 0,5 MW.[2]
Znamenitosti[uredi | uredi kod]
Najveća znamenitost je župna crkva sv. Katarine (1346.-81, zvonik iz 1536.) djelomično razorena 1945, obnovljena 1975.-85. Pored tog ima ostatke bedema iz 14. vijeka i baroknu žitnicu (17/18. vijek). Atrakcije su i mali zoološki i botanički vrt.[2]
