Moulouya
| Moulouya Iɣẓer en Melwect | |
|---|---|
 Ušće rijeke | |
| Lokacija | |
| Kontinenti | Afrika |
| Regije | Magreb |
| Države |  Maroko Alžir |
| Pokrajine | Béni Mellal-Khénifra, Drâa-Tafilalet, Fès-Meknès, Oriental |
| Gradovi | Guercif |
| Hidrografija | |
| Izvor – aps. visina – koordinate | Aghbala (Provincija Khenifra)[1] 2.000[1] m 32° 35′ 16″ N, 5° 34′ 56″ W |
| Ušće – aps. visina – koordinate – vrsta | kod Saïdije u Sredozemno more 0 m 35° 7′ 26″ N, 2° 20′ 30″ W delta |
| Dužina | 650[1] km |
| Pritoke | Ansegmir, Melloulou, Msoun, Za |
| Hidrologija | |
| Protok – srednji | 50 m³/s |
| Sliv – površina | sredozemni 74,000[1] km² |
| Građevinarstvo | |
| Akumulacije | Mohammed V, Machraa Hammadi, Hassan II, Enjil, Arabat |
| Karta | |
 Karta sliva | |
Moulouya (berberski: Iɣẓer en Melwect, arapski: وادي ملوية, čita se Muluja) je rijeka na sjeveroistoku Maroka duga 650 km[1], po nekim mjerenjima čak 692.[2] Po tom je druga najduža rijeka u Sjevernoj Africi nakon Nila[1]
Muluja je jedina velika marokanska rijeka koja se ulijeva u Sredozemno more, ali ona za razliku od atlanskih konkurenata ljeti ima vrlo malo vode, jer su najveći dio njenih pritoka vadiji koji veći dio godine presuše.[2]
Hidrologija[uredi | uredi kod]
Mulaja izvire kod grada Aghbale u Provinciji Khenifra, na nadmorskoj visini od 2.000 metara, na spoju Srednjeg i Visokog Atlasa.[1]. Od tamo teče prema sjeveroistoku preko četiri Marokanske regije i devet provincija[1] sve do grada Saïdije gdje uvire u Sredozemno more, 12,6 km od granice sa Alžirom.[2].
Od 27 pritoka koliko ih ukupno ima, najvažnije su; Ansegmir (103 km), Melloulou (126 km), Msoun (152 km) i Za (368 km) koji dolazi iz Alžira čiji sliv iznosi 1750 km².[2]
Sliv rijeke velik je 74,000 km², od toga 56.000 km² pripada Maroku, a 1750 km² Alžiru. On obuhvaća visoravan na istoku, planine Visokog Atlasa na jugu, Srednjeg Atlasa na zapadu i Rifa na sjeverozapadu, sve do obalne ravnice Sredozemnog mora.[1]
Prema posljednjem popisu stanovništva iz 2004., u slivu rijeke živi 3,371,000 stanovnika (11,2% stanovništva Maroka), ali vrlo raštrkano (svega 46,2 stan. / km²). Od toga čak dvije trećine živi u urbanim centrima; Oujda, Nador, Berkane i Khenifra.[1]
Stanovnici se uglavnom bave poljoprivredom i stočarstvom uz nešto malo industrije po gradovima.[1]
Na rijeci je podignuto 5 velikih brana i formirano pet akumulacijskih jezera; Mohammed V, Machraa Hammadi, Hassan II, Enjil i Arabat.[3]
Delta rijeke površine 3.000 hektara uvrštena je 2005. na popis vlažnih područja Ramsarske konvencije, kao važna stanica na putu Ptica selica.[4]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 „Integration of Biodiversity in the Decision-Making Process: Lessons Learnt from the Moulouya Projects” (engleski). IUCN. Pristupljeno 19.6. 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Pierre Louis. „Oued Moulouya” (francuski). Ligne de Partage. Pristupljeno 19.6. 2020.
- ↑ „A Directory of African Wetlands” (engleski). IUCN. Pristupljeno 19.6. 2020.
- ↑ „Embouchure de la Moulouya” (engleski). Ramstar. Pristupljeno 19.6. 2020.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Oued Moulouya (fr)