Manitol
| |||
| |||
| (IUPAC) ime | |||
|---|---|---|---|
| (2R,3R,4R,5R)-Heksan-1,2,3,4,5,6-heksol | |||
| Klinički podaci | |||
| AHFS/Drugs.com | Monografija | ||
| Identifikatori | |||
| CAS broj | 69-65-8 | ||
| ATC kod | A06AD16 B05BC01 B05CX04 R05CB16 | ||
| PubChem[1][2] | 6251 | ||
| DrugBank | DB00742 | ||
| ChemSpider[3] | 6015 | ||
| UNII | 3OWL53L36A 
| ||
| KEGG[4] | D00062
| ||
| ChEBI | CHEBI:16899
| ||
| ChEMBL[5] | CHEMBL689
| ||
| Hemijski podaci | |||
| Formula | C6H14O6 | ||
| Mol. masa | 182,172 | ||
| SMILES | eMolekuli & PubHem | ||
| |||
| Farmakokinetički podaci | |||
| Bioraspoloživost | ~7% | ||
| Metabolizam | Hepatički, zanemarljiv. | ||
| Poluvreme eliminacije | 100 minuta | ||
| Izlučivanje | Renalno: 90% | ||
| Farmakoinformacioni podaci | |||
| Trudnoća | ? | ||
| Pravni status | |||
| Način primene | IV Oralno | ||
Manitol je beli, kristalni[6] šećerni alkohol sa hemijskom formulom (C6H8(OH)6). On se koristi kao osmotički diuretički agens i slab renalni vazodilatator. On je originalno bio izolovan iz sekreta crnog jasena.[7] On se u biljkama koristi za indukovanje osmotskog stresa.
Hemija[uredi | uredi kod]
Manitol je šećerni alkohol. On se formira redukcijom šećera. Njegova molekulska masa je 182,17 g/mol[8] a gustina 1,52 g/mL.[9] Drugi srodni šećerni alkoholi su ksilitol i sorbitol. Manitol i sorbitol su izomeri. Oni se razlikuju samo po orijentaciji hidroksilne grupe na ugljeniku 2.[10] Vodeni rastvori manitola su blago kiseli. D-Mannitol (CAS# 69-65-8) ima rastvorljivost od 22 g manitola/ 100 mL vode (25 °C), i relativnu slatkošu od 50 (saharoza = 100).[8] On se topi između 165 i 169 °C (7.6 tor), i ključa na 295 °C pri 3.5 tor.[9]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
- ↑ Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.
- ↑ Lawson, P. In In Mannitol; Blackwell Publishing Ltd: 2007; pp 219-225.
- ↑ Cooley's Cyclopaedia of Practical Receipts, 6th ed. (1880)
- ↑ 8,0 8,1 Lawson, P. In In Mannitol; Blackwell Publishing Ltd: 2007; pp 219-225
- ↑ 9,0 9,1 D-Mannitol (accessed November 11, 2010).
- ↑ Kearsley, M. W.; Deis, R. C. Sorbitol and Mannitol. In Sweeteners and Sugar Alternatives in Food Technology; Ames: Oxford, 2006; pp 249-249-261.
Spoljašnje veze[uredi | uredi kod]
- RXList-osmitrol
- 1724907529 at GPnotebook