Venijamin Taušanović
| Venijamin (Taušanović) | |
|---|---|
| Datum rođenja | 23. januar 1884. |
| Mesto rođenja | Pirot (Kraljevina Srbija) |
| Datum smrti | 28. maj 1952. |
| Mesto smrti | Beograd (FNRJ) |
Venijamin (svetovno Vladimir Taušanović; Pirot, 23. januar 1884 — Beograd, 28. maj 1952) je bio episkop Srpske pravoslavne crkve.
Episkop Venijamin (svetovno, dr Vladimir Taušanović) rođen je 23. januara 1884. u Pirotu. Osnovnu školu i šestorazrednu gimnaziju završio je u Beogradu, duhovnu seminariju u Kišinjevu, pravoslavni bogoslovski fakultet u Atini, gde je i doktorirao 1912. godine.
Zamonašen je 11. maja 1913. godine u manastiru Rakovici od arhimandrita Ruvima, a privsli su ga episkop niški Dositej i jeromonah Nikolaj (Velimirović). Rukopoložen je u čin đakona 14. maja 1913. u beogradskoj Sabornoj crkvi od episkopa niškog Dositeja, a u čin prezvitera u istoj crkvi 21. maja iste godine od mitropolitaSrbije Dimitrija. Sinđelstvom i protosinđelstvom odlikovan je od episkopa veleško-debarskog Varnave 1919., a arhimandritskom činom 15. decembra 1920. od episkopa raško-prizrenskog Mihaila (Šiljka). Do izbora za episkopa bio je bolničar u bolnicama Kola srpskih sestara u Beogradu i Lješu, suplent bogoslovije u Beogradu, gimnazije u Đevđeliji, srpske gimnazije na Krfu i Velesu. Posle položenog profesorskog ispita službovao je u Đevđeliji i Ohridu, gde ga je 6. decembra 1925. zatekao i izbor za episkopa novoosnovane Eparhije bihaćke (danas Eparhija bihaćko-petrovačka).
Hirotonisao ga je za episkopa u beogradskoj Sabornoj crkvi 23. maja 1926. patrijarh Dimitrije, mitropolit banjalučki Vasilije i episkop raško-prizrenski Mihailo. Za episkopa zletovsko-strumičkog premešten je u novembru 1929., a za episkopa braničevskog 1934. Za njegovo vreme podignuto je 19 novih crkava i započeto 13, a takođe je podignuto i 37 novih parohijskih domova.
Episkop Venijamin umro je 28. maja 1952. u Beogradu, a sahranjen je u požarevačkoj Sabornoj crkvi.
Episkop Venijamin je pripadao onom broju arhijereja koji su svesrdno pomagali bogomoljački pokret. Njegovim zauzimanjem osnovan je eparhijski savez hrišćanskih zajednica i pokrenut list za bogomoljce "Svetosvski put". U toku Drugog svetskog rata episkop Venijamin je primio 40 izbeglih sveštenika, a u manastirima Ravanici i Sv.Petki otvorio domove za izbegličku decu. Pred početak Drugog svetskog rata podignuta je, zauzimanjem episkopa Venijamina, velelepno zdanje Eparhijskog dvora u Požarevcu, u koju se nikada nije ni uselio.
- Sava Vuković: Srpski jerarsi Arhivirano 2013-12-02 na Wayback Machine-u
| Prethodnik: - |
Episkop bihaćki 1925 — 1929. |
Nasljednik: Hrizostom (Jević) |