Stanišić je staro bačko naselje. Prvi put se pominje 1366. godine kao Pariš, selo koje se nalazi na srednjovekovnim kartama XV i XVI veka. Krajem XVII veka, posle austro-turskih ratova, selo je opustelo. Ubrzo je obnovljeno i u njega se vraćaju srpske izbeglice i doseljenici iz Mađarske i Nemačke. U selu je 1772. godine podignuta pravoslavna crkva koja je obnovljena 1910. godine posle velikog požara. 1815. godine podignuta je katolička crkva, visoka preko 45 m.
1786. godine u selo je naseljeno preko 100 porodica nemačke nacionalnosti. Sve do 1811. godine selo je bilo podeljeno na dva dela - nemački i srpski Stanišić. Veliki broj naseljenih Mađara iz 1904. godine, posle austrougarske nagodbe, menjaju naziv sela u Ersalaš (Őrszállás). Po završetku Prvog svetskog rata vraćeno je ime Stanišić.
Stanišić je poljoprivredno naselje. Zemljište je izuzetno kvalitetno, 87% čine oranice.
U naselju Stanišić živi 3906 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 41,5 godina (39,3 kod muškaraca i 43,6 kod žena). U naselju ima 1631 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,95.
Ovo naselje je u uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
Srbija
