Paolo Renier
| Paolo Renier | |
|---|---|
| |
| Portret dužda Paola Reniera (Alessandro Longhi) | |
| Vladavina | 1779. - 1789. |
| Prethodnik | Alvise IV Mocenigo |
| Nasljednik | Ludovico Manin |
| Rođenje | 21. novembar 1710. Venecija, Mletačka Republika |
| Smrt | 13. maj 1789. Venecija, Mletačka Republika |
Paolo Renier (Venecija, 21. novembar 1710. - Venecija, 13. maj 1789.) bio je 119 i pretposljednji mletački dužd koji je vladao od 19. januara 1779. do 13. februara 1789., [1] [2]par mjeseci prije nego što je umro.
Biografija[uredi | uredi kod]
Renier je prije nego što je izabran za dužda bio ambasador u Beču i Konstatinopolisu. [2]Bio je poznat kao briljantan govornik, ali i kao čovjek koji lako mjenja stavove. Dok se uspinjao na vlast bio je veliki zagovornik reforme Mletačke Republike, traživši zajedno sa Angelom Querinijem i ostalim venecijanskim aristokratima oko 1762., ograničenje pretjerane moći Savjeta desetorice i Državne Inkvizicije.. [2]
Ali kad je - 1779. izabran za dužda, potpuno je promjenio stav i postao protivnik bilo kakvih reformi. [2]
Jedina značajna akcija koju je poduzeo bila je uspješna ekspedicija protiv sjevernoafričkih berberskih gusara 1784. - 1786 koju je vodio admiral - Angelo Emo. [2]
| Prethodnik: Alvise IV Mocenigo |
 Mletački dužd (1779. - 1789.) |
Nasljednik: Ludovico Manin |
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ „Doges of Venice” (engleski). Tacitus. Pristupljeno 10. 12. 2013.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „Renièr, Paolo” (talijanski). Treccani. Pristupljeno 10. 12. 2013.
