Ludovico Manin
| Ludovico Manin | |
|---|---|
| |
| Portret Lodovica Manina | |
| Mletački dužd | |
| Vladavina | 1789. - 1797. |
| Prethodnik | Paolo Renier |
| Rođenje | 14. maj 1726. Venecija, Mletačka Republika |
| Smrt | 24. oktobar 1802. Venecija, Habsburška Monarhija |
| Pokop | crkva Santa Maria di Nazareth, Venecija |
Ludovico Manin (14. maj 1726., Venecija - 24. oktobar 1802., Venecija), bio je posljednji tj. 120. mletački dužd koji je vladao od 1789. sve do maja 1797. kad su ga zbacili Francuzi.[1]
Biografija[uredi | uredi kod]
Prije izbora za dužda 1789. Manin je bio kapetan Vicenze (1752.), zatim Verone (1757.) a nakon tog i Brescie (1764.). Na kraju je radio kao prokurator Bazilike sv. Marka što je bila jedna od najviših pozicija u Mletačkoj Republici.[2]
Nakon što je izabran za dužda, vladao je ordinarno, kao i njegovi predhodnici, sa vlasti ga je zbacila francuska vojska koja je dokinula Mletačku Republiku.[2]
Njegovi suvremenici napadali su ga kasnije kao slabića i nesposobnjakovića, a on se posvetio karitativnom radu i pisanju memoara u kojima je pokušao opravdati svoju politiku.[2]
| Prethodnik: Paolo Renier |
 Mletački dužd (1789. - 1797.) |
Nasljednik: nitko |
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ „Doges of Venice” (engleski). Tacitus. Pristupljeno 01. 12. 2013.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „Manìn, Ludovico” (talijanski). Treccani. Pristupljeno 29. 11. 2013.
