Pietro I Orseolo
Za mađarskog kralja, vidite članak Petar od Mađarske.| Sveti Pietro I Orseolo | |
|---|---|
_-_Statue_of_Saint_Peter_Orseolo.jpg) | |
| Rođen/a | 928, pokraj Udina, Akvilejska patrijarhija |
| Umro/la | 987, pored Pradesa, Pyrénées-Orientales, Francuska |
| Štuje se u | Rimokatolička crkva |
| Kanoniziran/a | 1731 |
| Kalendar svetaca | 10. januar |
Pietro I Orseolo (928 - 987) bio je dužd Venecije, koji je vladao od 976. do 978. godine, poznat po tome što je napustio mjesto dužda kako bi se posvetio asketskom i pustinjačkom životu katoličkog redovnika, a zbog čega je proglašen svecem Katoličke crkve.
Poticao je iz plemićke porodice iz okolice današnjih Udina. Istakao se kao vješt pomorac, te je sa 20 godina imenovan komandantom pomorskih snaga koje su se borile protiv slavenskih pirata na istočnoj obali Jadrana. Duždom je postao 976. nakon ustanka u kome je ubijen njegov prethodnik Pietro IV Candiano. Prema navodima Petra Damjana je upravo Orseolo vodio zavjerenike, ali za to nema dokaza. U svakom slučaju, tokom kratke vladavine se Orseolo pokazao kao odmjeren vladar; dozvolio je Candianovoj udovici Waldradi da napusti grad i zadrži svoje posjede. Za vrijeme njegove vladavine je počela izgradnja današnje Bazilike sv. Marka, kao i Duždeve palače, uništene u ustanku.
1. septembra 978. je iznenada, bez da je o tome išta rekao čak i svojoj porodici, napustio Veneciju u društvu redovnika Romualda, a kako bi se priključio benediktinskom samostanu Saint-Michel-de-Cuxa u francuskim Pirinejima. Jedini kontakt s Venecijom, kojom je zavladao Vitale Candiano, sin njegovog prethodnika, je bilo pismo upućeno sinu Ottoneu u kojom mu preporuča kršćanski život.
Njegov svetački kult je godine službeno priznao papa Grgur XII.
- Attwater, Donald and Catherine Rachel John. The Penguin Dictionary of Saints. 3rd edition. New York: Penguin Books, 1993. ISBN 0-14-051312-4.
- Peter Urseolus na portalu Catholic Encyclopedia] (en)
- San Pietro Orseolo (Urseolo) (it)
| Političke funkcije | ||
|---|---|---|
| Prethodi: Pietro IV Candiano |
dužd 976-978 |
Slijedi: Vitale Candiano |
