Novi Karlovci (mađarski: Újkarlóca) je naselje u Vojvodini, odnosno Srbiji, koje administrativno pripada opštini Inđija u Sremskom okrugu, (poznati i kao „Sase“ među lokalnim stanovništvom) se nalaze nekih 10 kilometara istočno od Inđije. Prema popisu iz 2002. bilo je 3036 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 2947 stanovnika).
Davne 1720. zbog pretrpljene velike štete u ratu sa Turcima, stanovnici Sremskih Karlovaca podneli su molbu da im se ustupe pustare Sase, Pazova i Jarkovci. Iste godine tri karlovačka trgovca zakupila su taj prostor. Prva naseljavanja vršili su, uglavnom, Karlovčani pa je 1745. godine naselje dobilo zvaničan naziv Novi Karlovci.
Neobično burna istorija ovog malog mesta, opasanog kukuruzima, repom i suncokretima, zauvek je zabeležena na crkvenom podu, gde su 1943. ustaše pobile desetine ljudi. Sasani su desetak dana organizovali odmazdu ali nemajući više od nekoliko starih pušaka, isekli su stabljike suncokreta i uz veliku graju presreli ustaše iz Slankamena i navodno, na smrt ih preplašili i oterali. Ostali su poznati kao Suncokretaška četa. Kako bilo, popovi se otad pravdaju da nema sredstva za čišćenje i četke koji bi mogli da operu krv sa crkvenog poda pa je on i dan-danas prekriven tepihom.Pre mnogo godina na ovoj povrsini je bilo more,raslo je puno sasa sto jesu biljke,naziv ovog sela Sase jeste dobijeno od biljaka sasa.Nije sigurno ali se predpostavlja.
Postojeća školska zgrada koja se nalazi u centru sela podignuta je 1911. godine, a 1966. godine na proslavi 200. godišnjice rada obuhvatala je 530 učenika. Za vreme Drugog svetskog rata zgrada je zapaljena, međutim posle rata je rekonstruisana, tako da je zadržala svoj prvobitni izgled.
Glavna kulturna manifestacija u naselju je „Sremska potkovica“ koja se održava svake godine na „Markov dan“, 8. maja. Manifestacija je takmičarskog karaktera i podrazumeva učešće više kategorija zaprege – od jednoprega do sedmoprega. Učesnici su mnogobrojne uzgajivačnice konja i ergele iz cele Srbije.
U naselju Novi Karlovci živi 2417 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 40,4 godina (39,3 kod muškaraca i 41,5 kod žena). U naselju ima 901 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,37. Osnovna privredna delatnost u zajednici je poljoprivreda, uglavnom ratarska proizvodnja pšenice, kukuruza, suncokreta i šećerne repe.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).
Srbija
