Max Jacob

Max Jacob
Max Jacob
Biografske informacije
Rođenje	12. srpnja 1876.; Quimper, Francuska
Smrt	5. ožujka 1944.; internacijski kamp Drancy, Francuska
Pseudonim	Léon David; Morven le Gaëlique
Rodbina	Gaston Jacob (brat, † 1944); Myrthe-Lea Jacob (sestra, † 1944)
Obrazovanje
Zanimanje	pisac, slikar
Opus
Književni pravac	avangarda
Jezik	francuski jezik
Znamenita djela
	Saint-Matorel (roman, 1911); Le cornet à dés (poezija, 1917); Le défense de Tartuffe (proza, 1919);
Inspiracija
	Na André Malraux;
Potpis

Max Jacob (Quimper, 12. srpnja 1876. – internacijski kamp Drancy, 5. ožujka 1944.) je bio francuski pjesnik, slikar, pisac i kritičar.

Biografija

Nakon što je djetinjstvo proveo u Quimperu, Jacob se do 1897. godine školovao u Parizu, no napustio je školu radi umjetničke karijere. Tokom ljeta 1901. upoznao se s Pablom Picassom te mu je pomogao naučiti francuski, postavši tako slikarev prvi prijatelj u Francuskoj. Kasnije su bili cimeri na bulevaru Voltaire te će ostati dobri prijatelji do kraja života (Jacob je čak prikazan na poznatoj Picassovoj slici Tri muzičara). Jacob je Picassa upoznao s Guillaumeom Apollinaireom, koji je mladog slikara kasnije upoznao sa Georgesom Braqueom.

Jacob će formirati blisko prijateljstvo s Jeanom Cocteauom, Jeanom Hugoom te slikarima Christopherom Woodom i Amedeom Modiglijanijem, koji će izraditi Jacobove portrete. Sprijateljio se i poticao umjetnika Romanina, poznatijeg po svom pravom imenu - Jean Moulin. Vjeruje se kako je Moulinovo kodno ime za vrijeme rata (Max) nastalo upravo kao posveta Jacobu.

Jacob je bio židovskog porijekla, no tvrdio je kako je 1909. imao viziju Krista zbog koje se preobratio na katolicizam. No, unatoč tome, Jacob je gotovo cijeloga života bio polariziran između snažne pobožnosti i divlje boemštine. Ta polariziranost prestaje 1921. godine, kada se povlači u polumonaški život u Saint Benoît-sur-Loire, gdje boravi sve do Drugog svjetskog rata, zarađivajući prodavanjem slika.

Dana 24. veljače 1944., Jacob je uhapšen od strane Gestapa i odveden u zatvor u Orléansu kao zatvorenik #15872. Ranije, tokom siječnja iste godine, nacisti su uhapsili Maxova brata Gastona i deportirali ga u Auschwitz, gdje je ubijen u plinskoj komori zajedno s njihovom sestrom, Myrthe-Lea. Nacisti su ubili i njezina supruga. Nakon zatvaranja u Orléansu, Jacob je ubrzo premješten u internacijski kamp Drancy nedaleko od Pariza, odakle je trebao biti deportiran u Auschwitz. No, Jacob je umro 5. ožujka 1944. godine od posljedica bronhijalne pneumonije.

Opus

Jacobov opus se danas smatra važnom poveznicom između simbolista i nadrealista. Među njegovim pjesničkim, ističu se Le Cornet à dés, zbirka pjesama u prozi pisana u kombinaciji simbolizma i nadrealizma te Le Laboratoire central, zbirka lirike. U djelu La Défense de Tartufe i romanu Saint-Matorel opisuje svoja religijska iskustva, dok u djelu Sacrifice impérial pokazuje tendenciju ka samoanalizi. Zajedno s njegovim fantazijama i igrama riječima, Jacobova samoanaliza otkriva kako iza optimistične fasade leži duboko mučenje jednog konvertita koji strahuje od prokletstva i žudi za rajem.

Njegovi romani, često u epistolarnoj formi, zapravo su vježbe verbalne mimikrije u kojima vjerno reproducira razgovore sitne buržoazije, koju je sardonično, ali s osjećajem, promatrao. Izvršio je snažan utjecaj na mnoge suvremenike, a tokom života je uvijek bio okružen skupinom mladih, ali i starijih umjetnika.

Njegov slikarski rad također svjedoči o vezi između simbolizma i nadrealizma, a za života je imao dvije izložbe u New Yorku - 1930. i 1938. godine.

Osim svog pravog imena, za života je koristio barem dva pseudonima - Léon David i Morven le Gaëlique.

Francuski psihoanalitičar Jacques Lacan pripisuje Jacobu izjavu: "Istina je uvijek nova".

Bibliografija

Amedeo Modigliani, Max Jacob, André Salmon i Manuel Ortiz de Zárate. Fotografiju izradio Jean Cocteau u Montparnasseu, 1916. godine.

Le Christ à Montparnasse
Saint-Matorel (1911)
La Côte (1911)
Œuvres burlesques et mystiques de Frère Matorel (1912)
Le Siège de Jérusalem‚ grande tentation céleste de Frère Matorel (1914)
Le Cornet à dés (1916)
Le Phanérogame (1918)
La Défense de Tartufe (1919)
Cinématoma (1920)
Le Laboratoire central (1921)
Le Roi de Béotie (1921)
Le Cabinet noir (1922)
Art Poétique (1922)
Filibuth ou la Montre en or (1923)
Le Terrain Bouchaballe (1923)
Les Tabar (1924) in Selection 3 12/1924 (pp 209-219)
Visions infernales (1924)
L'Homme de chair et l'Homme reflet (1924)
Les Pénitents en maillots roses (1925)
Le Fond de l'eau (1927)
Le Tableau de la Bourgeoisie (1929)
Sacrifice impérial (192])
Rivage (1931)
Bourgeois de France et d'ailleurs (1932)
Ballades (1938)
Derniers Poèmes (1945)

Vanjske veze

Marevna, "Homage to Friends from Montparnasse" (1962) Arhivirano 2006-04-01 na Wayback Machine-u Top left to right: Diego Rivera, Ilja Erenburg, Chaim Soutine, Amedeo Modigliani, his wife Jeanne Hébuterne, Max Jacob, gallery owner Leopold Zborowski. Bottom left to right: Marevna, Marika (Marevna and Diego Rivera's daughter), Moise Kisling.
Association les Amis de Max Jacob
English translations from Max Jacob's major collection of prose poetry The Dice Cup Arhivirano 2013-09-27 na Wayback Machine-u
Max Jacob at Find-A-Grave